وقتی ماشاریپوف قربانی رامین می شود

مشکل استقلال دارا بودن بهترین دفاع کناری های فوتبال ایران است. امکانات رامین رضاییان و ابوالفضل جلالی آن قدر بالاست که نکونام تیمش را سه پنج دو به زمین می فرستد تا از توانایی های این دو نفر در سانتر و نفوذ و شوت استفاده کند. این دلبستگی به گونه ای می شود که نکونام به رغم داشتن بهترین هافبک های لیگ ایران  یعنی ماشاریپوف و اندونگ و کاکوتا که هرسه نفر می توانند در بهترین لیگ های اروپا بازی کنند، به بن بست تاکتیکی می رسد آن هم مقابل گرگی مثل گاریدو. مربی اسپانیایی راه دو پیستون استقلال را بست و استقلال به تیمی کم زهر تبدیل شد. این در حالی است که ماشاریپوف در خیلی از صحنه ها قابلیت استثنایی خود را نشان داده . او یک هافبک خلاق و  استثنایی است. در بازار فوتبال اسیا بازیکن بهتر از او در نقش هافبک خلاق در مارکت نیست.  اما در پازل تاکتیکی نکونام او بهر ه بسیار پایینی دارد. نه گل می زند و نه پاس گل می دهد و نه فرصت شوتزدن پیدا می کندچون نکونام تاکتیک دیگری جز نفوذ پیستون ها و سانترهای آنان و ضربه سر یک تک مهاجم بلند قد و احیانا استفاده از توپ های سوم  در نظر ندارد .

نکونام باید سیستم های  دیگری را در دستور کار قرار بدهد. مثلا یک 4-3-3 که درآن رامین و جلالی در نقش وینگر ظاهر شوند. نکونام باید ترس خود از حمله کردن را کنار بگذارد . از هفته آتی مهرداد محمدی هم به تیم اضافه می شود و نکونام می تواند یک دوره جدید را با استقلال آغاز کند. البته اگر جنجال های پس از دربی اجازه دهند.