حقایق درباره بی‌این اسپورت| غول قطری که حق پخش بازی‌های المپیک را دارد
صداوسیما خود حق پخش را از چه کسی خریده است؟
هفت صبح| صداوسیمای جمهوری اسلامی اعلام کرده که حق پخش بازی‌های المپیک را خریداری کرده و دارنده حق سیگنال آن در داخل مرزهای ایران است و هر یک از تلویزیون‌های اینترنتی که بخواهد باید حق پخش را از صداوسیما بخرد. اما صداوسیما خود حق پخش را از چه کسی خریده است؟
حق پخش کل بازی‌های المپیک در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا از سال ۲۰۱۵ در اختیار شبکه بی‌این اسپورت قطر قرار گرفت. در آن زمان حتی مشخص نبود بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ در کدام شهر قرار است برگزار شود ولی این غول قطری امتیاز پخش انحصاری بازی‌های المپیک زمستانی پیونگ چانگ ۲۰۱۸ چین و المپیک تابستانی ۲۰۲۰ و المپیک زمستانی و تابستانی ۲۰۲۲ و ۲۰۲۴ را خرید.
بی‌این اسپورت در واقع یکی از سرمایه‌گذاری‌های قطر در حوزه ورزش است و در سال ۲۰۱۲ در فرانسه راه‌اندازی شد. این شبکه در اولین گام حق پخش بازی‌های لیگ یک فرانسه را خرید. فوتبالی‌ها احتمالا این تاریخ‌ها را آشنا می‌دانند چرا که یک سال قبل از آن یعنی در سال ۲۰۱۱ سازمان سرمایه‌گذاری قطر باشگاه فوتبال پاری‌سن‌ژرمن را خرید و رفته رفته آن را به یکی از مدعیان اصلی در سطح اروپا تبدیل کرد. جالب است بدانید که مدیر بین‌اسپورت هم همان آقای ناصر الخلیفی مشهور است که مدیریت باشگاه پاری‌سن‌ژرمن را هم در اختیار دارد.
۱۲ سال بعد از آن روزها بی‌این اسپورت حالا ۳۳ کانال به نام خود یعنی بین‌اسپورت و ۱۰ کانال به نام الکاس فقط در زمینه ورزش دارد و حدود ۱۰ کانال دیگر عمدتا در زمینه فیلم و سریال و تقریبا هیچ رقیبی برای آن در این منطقه متصور نیست.
صداوسیما هم همه حق پخش مسابقات ورزشی را از این شبکه می‌خرد. البته شنیده‌ها حاکی است که با توجه به تعاملات سیاسی مثبت ایران و قطر، این شبکه تخفیف خوبی برای ایران قائل می‌شود. حتی در آستانه جام‌جهانی قبلی مدیران صداوسیما علنا از این تخفیف صحبت کردند. اما هیچ‌گاه رقم قرارداد بین ایران و این شبکه فاش نشده است. البته این تعاملات با بی‌این‌اسپورت پس از آن بود که ایران به صورت غیرقانونی سیگنال این شبکه را استفاده می‌کرد تا بازی‌های فوتبال را پخش کند. موضوعی که اخیرا رئیس وقت شبکه سه یعنی پورمحمدی هم به آن اشاره کرد و باعث دلخوری قطری‌ها شده بود.
ولی انصافا قیمت‌ها در بازار حق پخش نجومی است. مثلا شبکه ان‌بی‌سی در آمریکا برای حق پخش بازی‌های المپیک ۲۰۲۴، ۲۰۲۸ و ۲۰۳۲ در سال ۲۰۲۲، قراردادی به مبلغ 7/56میلیارد دلار امضا کرد. البته پکیج بازی‌ها هم متفاوت است. مثلا در حالی که ایران نمی‌تواند بسیاری از بازی‌های زنان را نمایش دهد احتمالا حق پخش آن‌ها را نمی‌خرد و شاید به همین دلیل است که برخی از بازی‌های نمایندگان ایران به صورت بازپخش و غیرزنده پخش می‌شود.
آخرین نکته هم اینکه برخی هستند در کشور که بازی‌های ورزشی را به صورت مستقیم از این شبکه می‌بینند. البته در ایران همان‌طور که می‌دانید داشتن ماهواره هم‌چنان از نظر قانونی جرم است هرچند که بسیاری ماهواره دارند. یک نصاب ماهواره به ما می‌گوید که خرید دیش و رسیور و اکانت یک ساله بی‌این اسپورت در حال حاضر نزدیک به ۲۵ میلیون تومان هزینه دارد و کار با صرفه‌ای نیست. او در عوض توصیه می‌کند که از سیستمی به نام IPTV استفاده شود که یک سیستم مبتنی بر اینترنت است و اکانت یک ساله آن حدود یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان قیمت دارد و نه تنها بی‌این‌اسپورت بلکه بسیاری از شبکه‌های دیگر ماهواره را هم دارد.
یک تجربه شخصی
در لبنان من برای تماشای مسابقات فوتبال یورو ۲۰۲۴ دو گزینه داشتم. یکی اینکه حدود ۹۰ دلار بدهم و یک اکانت ویژه یورو از بی‌این اسپورت خریداری کنم که روی آن یک رسیور بی‌این اسپورت هم به من هدیه می‌شد ولی خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنم دیش ماهواره نداشت. بنابراین این گزینه برای من سودی نداشت و هزینه‌ام بسیار بالا می‌شد. پس سراغ گزینه دوم رفتم.
گزینه دوم اپلیکیشنی است به نام TOD که وابسته به همان بی‌این اسپورت است. من با پرداخت حدودا ۵۰ دلار توانستم اکانت یک ماهه یورو ۲۰۲۴ را بخرم و بازی‌ها را با اینترنت ولی با کیفیت 4K ببینم. برای المپیک این اپلیکیشن اعلام کرد که فقط خرید یک کارت ۲ دلاری لازم است و با پرداخت آن حالا می‌توانم در صفحه اول اپلیکیشن انتخاب کنم که از حدود 10 مسابقه (و حتی برخی اوقات بیشتر) که به صورت همزمان در حال پخش است کدام یک را برای تماشا انتخاب کنم.
