ستاره نبودند
بازیکنان برجسته فوتبال آسیا عملکرد تاثیرگذاری در جام ملت‌ها نداشتند
روزنامه هفت صبح| تیم‌های ملی قاره آسیا در بزرگ‌ترین رویداد فوتبالی این قاره در مقابل هم قرار گرفتند و ستاره‌های آنها به کمک تیم‌های خود در این بازی‌ها آمدند. با این حال همه این ستاره‌ها به اندازه نام و اعتبار باشگاه کنونی خودشان و در سطح بازی‌های خود در قاره سبز ظاهر نشدند. به بهانه پایان جام ملت‌های آسیا به مرور عملکرد ستاره‌های برجسته این رقابت‌ها می‌پردازیم.
سالم الدوساری: سایه خودش هم نبود
اسطوره نسل فعلی تیم ملی عربستان در سال‌های اخیر فوق‌العاده کار کرده بود و نمایش‌های او مخصوصا در جام‌جهانی 2022 قطر و مقابل آرژانتین در خاطر علاقه‌مندان به فوتبال باقی مانده است. او در آن بازی یک بار از روی نقطه پنالتی دروازه یاران مسی را باز کرد و یک بار هم با شوتی دیدنی، یکی از زیباترین گل‌های جام را به ثمر رساند و نقش اول پیروزی بر قهرمان جام بود.
اما الدوساری در جام ملت‌های آسیا سایه‌ای از خودش هم نبود. در دو بازی اول 90 دقیقه را به پایان نبرد و تعویض شد و همچنین با وجود اینکه 90 دقیقه مقابل تایلند به میدان رفت اما گلی به ثمر نرساند و پاس گلی هم نداد و سومین بازی عربستان با تساوی بدون گل به پایان رسید.
الدوساری فقط در بازی مرحله یک‌هشتم نهایی پاس تنها گل عربستان مقابل کره‌جنوبی را داد که البته می‌خواست توپ را کنترل کند و توپ به ردیف رسید و یک پاس گل اتفاقی به نام الدوساری ثبت شد و جام با همین یک پاس گل برای ستاره عربستان به پایان رسید.
تاکفوسا کوبو؛ ضعیف‌تر از انتظار
بازیکن سابق رئال مادرید که این روزها ستاره رئال سوسیه‌داد به شمار می‌رود، قرار بود ستاره برجسته تیم ملی ژاپن در قطر نام بگیرد. البته عملکرد کوبو در جام ملت‌های آسیا قابل قبول و مطلوب ارزیابی می‌شود و او بازیکن ترسناکی برای رقبای ژاپن بود اما به اندازه نسخه اروپایی و باشگاهی‌اش ندرخشید.
کوبو یک گل و یک پاس گل در این رقابت‌ها داشت که برای بازیکنی در پست او آمار خوبی نیست. در بازی اول مرحله گروهی مقابل ویتنام، یک دقیقه بعد از ورود به زمین پاس گل چهارم تیمش را به اوئدا داد. در بازی مقابل عراق ضعیف ظاهر شد و در دقیقه 60 تعویض شد و بیرون رفت.
در بازی مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل بحرین هم با پاس اشتباه مدافع حریف گل سوم تیمش را زد. در برابر ایران هم نمایش ضعیفی داشت و در دقیقه 68 جای خودش را به کائورو میتوما داد. در مجموع عملکرد او قابل قبول به نظر می‌رسد اما ستاره‌ای که در سوسیه‌داد به میدان می‌رود، می‌توانست از این هم خیلی بهتر باشد و زمینه‌ساز موفقیت تیمش در جام ملت‌ها نام بگیرد.
سون هیونگ مین؛ درخشان و تنها
ستاره کره‌ای تاتنهام یا به عبارت دقیق‌تر اسطوره کره‌ای این باشگاه و یکی از بهترین بازیکنان کنونی لیگ‌برتر انگلیس، امید اول کره‌ای‌ها برای رقم زدن بهترین نتایج و سنگین کردن کفه فنی بازی‌ها به نفع کره‌جنوبی در جام ملت‌های آسیا بود.
این رقابت‌ها نشان داد سبک بازی سون مبتنی بر حضور در یک مجموعه موفق است و او نتوانست نقشی که اکرم عفیف برای قطر ایفا می‌کند را در تیم ملی کشورش به عهده بگیرد. آمار تایید می‌کند سون برای تیم ملی کم‌کاری نکرد و یکی از بازیکنان با کیفیت و برجسته جام بود.
3 گل زده، درصد پاس صحیح بالاتر از 85، 23 شوت به سمت دروازه رقبا، 10 شوت در چارچوب دروازه حریفان کره‌جنوبی و 10 خطای متحمل شده در جریان رقابت‌ها نشان می‌دهد سون برای تیم ملی همان ستاره تاتنهام بود .
اما او برای عملی کردن نقشه‌هایش در تیم ملی تنها ماند و هم‌تیمی‌هایش موفق نشدند این درخشش سون را به موفقیت تیم کلینزمن گره بزنند. شاید اگر کره 3 بازیکن هجومی در سطح سون داشت، او می‌توانست زمینه‌ساز موفقیت کره در این بازی‌ها نام بگیرد.
مهدی طارمی؛ فقط یک بازی خوب
گلزن پورتو امید اول ایران برای گلزنی در آسیا بود. طارمی شاید اگر در پست تخصصی‌اش به بازی گرفته می‌شد، می‌توانست تاثیر بهتری روی عملکرد ایران بگذارد. او در این تورنمنت 3 گل برای ایران زد که نه برای خودش و نه برای ایران کافی نبود. طارمی در بازی اول روی هیچ کدام از 4 گل ایران مقابل فلسطین تاثیر مستقیمی نداشت.
در بازی دوم هم خوب ظاهر نشد و در دقیقه 76 تعویض شد. اما در بازی مقابل امارات درخشید و دو گل زد و ایران را به درخشش خود در ادامه مسابقات امیدوار کرد. او در بازی یک‌هشتم نهایی مقابل سوریه یک پنالتی گرفت و خودش آن را گل کرد اما این آخرین سکانس از نمایش‌های خوب او بود.
طارمی در نیمه دوم اخراج شد و بازی مقابل ژاپن را که بهترین نمایش ایران در جام ملت‌ها بود از دست داد. او در بازی مقابل قطر به ترکیب برگشت اما ضعیف‌ترین بازی خود را ارائه داد و دو بار توپ‌هایی که از دست داد منجر به گل برای قطر شد و جام برای او با دعوا با هواداران قطر به پایان رسید.
