مقایسه کارنامه هنری ترانه علیدوستی، باران کوثری و پگاه آهنگرانی

سه بازیگر برجسته سینمای ایران شروعی مشابه داشتند اما مسیر هنری آنها متفاوت پیش رفت
هفت صبح | ترانه علیدوستی، باران کوثری و پگاه آهنگرانی سه بازیگر سینمای ایران هستند که از دوران نوجوانی به واسطه سابقه خانوادگی خود فعالیتشان را آغاز کردند و در ادامه با انتخاب نقشها و مسیر فعالیت هنری متفاوت هر سه سیمرغ جشنواره فجر را برنده شدند. این گزارش به مقایسهای بر کارنامه هنری آنها با در نظر گرفتن پیشینه خانوادگی و دستاوردهای کلیدی میپردازد.
آغاز مسیر هنری و پیشینه خانوادگی
ورود هر سه بازیگر به سینما در سنین پایین و در اوایل دهه هشتاد شمسی (اواخر دهه ۹۰ میلادی) اتفاق افتاد و هر یک با فیلمهای اولیه خود مورد توجه قرار گرفتند.
در حالی که پیشینه خانوادگی باران کوثری و پگاه آهنگرانی ارتباط مستقیمی با فضای سینما داشته و ممکن است در فراهم آوردن فرصتهای اولیه برای ورود به این عرصه بیتأثیر نبوده باشد، ترانه علیدوستی با وجود اینکه دختر یک چهره شناخته شده (اما در زمینهای متفاوت) بود، با فیلم اول خود و استعداد فردیاش به سرعت مطرح شد.
ترانه علیدوستی فعالیت بازیگری خود را در سال ۱۳۸۰ با فیلم "من ترانه ۱۵ سال دارم" به کارگردانی رسول صدرعاملی آغاز کرد. ترانه علیدوستی دختر حمید علیدوستی، از بازیکنان سرشناس و پیشکسوت فوتبال ایران، است.
باران کوثری، دختر رخشان بنیاعتماد، کارگردان نامدار سینما، و جهانگیر کوثری، تهیهکننده سینما و کارشناس فوتبال، است، از کودکی در برخی آثار مادرش حضور داشت و با فیلمهای جدیتر مانند "خونبازی" به شهرت رسید.
پگاه آهنگرانی، فعالیت سینمایی خود را با بازی در فیلم "دختری با کفشهای کتانی" به کارگردانی رسول صدرعاملی در سال ۱۳۷۷ آغاز شد. پگاه آهنگرانی دختر منیژه حکمت، کارگردان و تهیهکننده سینما، است.
جوایز و افتخارات کلیدی
هر سه بازیگر در طول دوران فعالیت خود موفق به کسب جوایز معتبری شدهاند که مهمترین آنها سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر است:
ترانه علیدوستی، برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم "من ترانه ۱۵ سال دارم" در بیستمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۸۰). همچنین برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره لوکارنو برای همین فیلم و جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره کن برای فیلم "فروشنده" (۲۰۱۶) را در کارنامه دارد.
باران کوثری، از رکوردداران دریافت سیمرغ بلورین در میان بازیگران زن جوانتر است. او دو بار سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن را به صورت مشترک برای فیلمهای "خونبازی" و "روز سوم" در بیست و پنجمین جشنواره فجر (۱۳۸۵) و یک بار سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای فیلم "قصهها" در سی و دومین جشنواره فجر (۱۳۹۲) دریافت کرده است.
پگاه آهنگرانی، برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم "دربند" در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۱) است. علاوه بر این، او برای فعالیتهای مستندسازی خود نیز جوایزی کسب کرده است.
گستره نقشآفرینی و فعالیتهای هنری
این سه بازیگر در طول فعالیت خود در طیف متنوعی از نقشها و ژانرها ظاهر شدهاند. در کنار فعالیتهای هنری، هر سه بازیگر به دلیل مواضع اجتماعی و فعالیتهای مدنی خود نیز شناخته شدهاند و گاهی به دلیل بیان دیدگاههایشان با چالشهایی روبرو شدهاند.
ترانه علیدوستی با کارگردانان برجستهای چون اصغر فرهادی، مانی حقیقی، سعید روستایی و بهمن قبادی همکاری داشته است. او اغلب در نقش زنانی باهوش، مستقل و گاهی با چالشهای عمیق فردی یا اجتماعی دیده شده و توانایی بالایی در نمایش احساسات پیچیده و درونی شخصیتها دارد.
باران کوثری، با کارگردانان متعددی کار کرده و در نقشهایی با پسزمینههای اجتماعی متفاوت، از دختری معتاد در "خونبازی" تا نقشهایی در فیلمهای کمدی یا درامهای اجتماعی، ظاهر شده است. او به بازیهای واقعگرایانه، پرانرژی و گاهی فیزیکی شناخته میشود.
پگاه آهنگرانی، علاوه بر حضور در سینمای داستانی با کارگردانانی چون رسول صدرعاملی و شهرام مکری (در فیلمهای تجربیتر مانند "ماهی و گربه")، در زمینه تئاتر و به ویژه مستندسازی فعال بوده است. این تنوع در فعالیتهای هنری، کارنامه او را متمایز میکند.