اکران «خانه ارواح» پس از ۵ سال انتظار؛ کمدی-وحشتی در دل دهه ۳۰ با حضور بازیگران محبوب

خانه ارواح نام فیلم کمدی جدیدی است که از همین امروز، چهارشنبه 17 اردیبهشت، در سینماهای سراسر کشور اکران می شود
به گزارش هفت صبح، در روزگاری که سینمای ایران میان ژانرهای واقعگرایانه و اجتماعی در نوسان است، برخی فیلمها با رویکردی خلاقانه و جسورانه سعی دارند مسیر متفاوتی را تجربه کنند. فیلم خانه ارواح به کارگردانی کیارش اسدیزاده، از جمله آثاریست که در میان جریان غالب سینمای ایران با تلفیق ژانر کمدی و وحشت، تجربهای نو و کمتر دیدهشده را رقم میزند.
این فیلم که ابتدا با نام «مجوز خروج» شناخته میشد، پس از پنج سال انتظار و تعویق در اکران، سرانجام در چهارشنبه 17 اردیبهشت 1404 به روی پرده خواهد رفت و با نام جدید خود، مخاطبان را به خانهای پر از راز، خنده و هراس دعوت کرد. در ادامه به معرفی کامل این اثر، عوا مل سازنده، داستان، دلایل تأخیر در اکران و جایگاه آن در سینمای معاصر ایران خواهیم پرداخت.
خلاصه داستان خانه ارواح
فیلم خانه ارواح یک فیلم سینمایی جدید کمدی است که داستان خانه ارواح در دهه 30 شمسی روایت میشود؛ زمانی که کشور ایران در حال عبور از تحولات اجتماعی و فرهنگی خاص خود بوده است. ماجرای فیلم در یک خانه قدیمی میگذرد که ساکنان آن با اتفاقات عجیب و غیرمنتظرهای روبهرو میشوند. با ورود شخصیتهای مختلف به این خانه، رازهایی از گذشته برملا میشود و مخاطب با لایههایی از ترس، طنز و واقعیت مواجه میگردد. در دل این فضا، قصهای با لحن کمدی اما با رگههایی از رمزآلودگی و وحشت روایت میشود.
ماجرا از خانهای بزرگ و قدیمی آغاز میشود، جایی که خانوادهای متمول به دلایلی نامشخص تصمیم میگیرند درِ خانه را به روی مهمانان و بستگان باز کنند. اما ورود هر مهمان، با خود رازی تازه به همراه دارد و خانه به مرور بدل به مکانی عجیب و پررمز میشود. شوخیها و کنایههای اجتماعی در کنار فضایی وهمآلود، باعث میشود مخاطب تا انتهای فیلم با کشش و تعلیق همراه شود. نویسندگان فیلم، کامبیز بابایی و شاهرخ کافی، با مهارتی قابل توجه موفق شدهاند داستانی طراحی کنند که هم جذابیتهای طنزآمیز دارد و هم از روایت معمایی بهره میبرد؛ فرمی که در سینمای ایران کمتر دیده شده و میتواند مخاطبان گستردهتری را جذب کند.
با وجود تم وهمآلود و دلهرهآور داستان، لحن فیلم با چاشنی کمدی همراه است. همین تلفیق موجب شده که خانه ارواح نهتنها مخاطب را بخنداند، بلکه او را درگیر تعلیقها و سوالات جدیتری نیز کند. روایت خطی با چرخشهای زمانی، فلاشبکها و کاراکترهایی چندوجهی، باعث میشود مخاطب تا انتها درگیر داستان بماند.
معرفی بازیگران خانه ارواح
خانه ارواح محصول سال 1399 است و به قلم شاهرخ کافی و کامبیز بابایی نوشته شده است. کارگردانی این اثر را کیارش اسدیزاده بر عهده داشته؛ فیلمسازی که پیشتر با آثار متفاوتی چون دفتر یادداشت و هفت نشان داده که علاقهمند به ساخت آثاری با دغدغههای نو و فرم روایی خاص است. تهیهکنندگان فیلم، امیرشهاب رضویان و کامبیز بابایی هستند. رضویان خود از چهرههای باسابقه در عرصه سینماست و سابقه کارگردانی و تولید چندین فیلم مستقل را در کارنامه دارد.
در فهرست بازیگران این اثر، ترکیبی از چهرههای شناختهشده و محبوب سینما و تلویزیون به چشم میخورد: رضا کیانیان، پژمان جمشیدی، کاظم سیاحی، نازنین بیاتی، سروش صحت، نادر فلاح، ستاره پسیانی، شادی دهقان و علی استادی. این تنوع بازیگران باعث شده تا فیلم از نظر اجرایی، هم در بخش کمدی و هم در خلق فضای دلهرهآور، توازن قابل قبولی داشته باشد.
معرفی عوامل فیلم سینمایی خانه ارواح
در پشت دوربین نیز چهرههای حرفهای و شناختهشدهای حضور دارند؛ موسیقی متن توسط علی شهبازی ساخته شده که با فضای ترکیبی کمدی و وهمآلود فیلم همخوانی چشمگیری دارد. فیلمبرداری توسط اشکان اشکانی انجام شده است؛ قاببندیهای او به ویژه در فضاهای بسته و خانهمانند، به خلق حس دلهره و فضای معماگونه فیلم کمک بسزایی کرده است. تدوین توسط سپیده عبدالوهاب با ریتم مناسب و حفظ ضرباهنگ کمدی-وحشت انجام شده، که یکی از ویژگیهای مهم موفقیت روایت است. جلوههای ویژه بصری حسن ایزدی و میدانی ایمان کرمیان نیز از نقاط قوت تولید این اثر محسوب میشوند. پخش فیلم را مهرگان فیلم بر عهده دارد.
از دیگر عوامل میتوان به طراح صحنه: بابک کریمی طاری، طراح لباس: محمد محمدی، طراح گریم: ایمان امیدواری، صدابردار: بابک اردلان، صداگذار: فرامرز ابوالصدق، مدیر تبلیغات: مسعود رفیعزاده و مشاور رسانهای: آیدا اورنگ اشاره کرد. این حضور گسترده عوامل حرفهای، نشان از تولیدی با کیفیت و برنامهریزیشده دارد که هدف آن ارائه تجربهای سینمایی متفاوت است.
زمان اکران و دلایل تأخیر
فیلم خانه ارواح در سال 1399 تولید شد و با عنوان اولیه «مجوز خروج» موفق به دریافت پروانه ساخت شد. اما بنا به گفته تهیهکننده فیلم، امیرشهاب رضویان، به دلیل تغییرات متعدد در مدیریت سازمان سینمایی و اعمال اصلاحات در فیلمنامه و تدوین، امکان اکران آن فراهم نشد. این تعویق پنجساله در شرایطی رخ داد که تیم سازنده، از همان ابتدا برای نمایش عمومی فیلم آمادگی داشتند.
در نهایت، پس از کش و قوسهای فراوان، این فیلم از روز چهارشنبه 17 اردیبهشت 1404 با سرگروهی سینمای ایرانمال و توسط موسسه مهرگان فیلم، در سینماهای سراسر کشور اکران خواهد شد. انتخاب این زمان پس از پایان اکران نوروزی، فرصتی مناسب برای دیده شدن فیلم در فضایی خلوتتر و توجه رسانهای بیشتر فراهم کرده است.
نکته قابل توجه آن است که تغییر نام فیلم نیز بخشی از روند آمادهسازی برای اکران بود. عنوان جدید خانه ارواح با توجه به تم داستانی و فضای فیلم، انتخابی مناسبتر و بازاریابانهتر به نظر میرسد. تصمیمی که به گفته رضویان با پیشنهاد و ترجیح کارگردان صورت گرفت.
با وجود گذشت پنج سال، محتوای فیلم همچنان تازگی و اعتبار خود را حفظ کرده است. تهیهکننده فیلم تأکید دارد که داستان فیلم به زمان خاصی وابسته نیست و همین ویژگی باعث شده از نظر دراماتیک آسیبی به اثر وارد نشود.
تحلیل ساختار و سبک فیلم خانه ارواح
یکی از نکات برجسته در خانه ارواح، تلفیق ژانر کمدی با فضایی رازآلود و مرموز است. این ترکیب در سینمای ایران کمتر تجربه شده و میتواند دریچهای تازه به روی ژانرهای ترکیبی بگشاید. کارگردانی اسدیزاده در هدایت بازیگران و طراحی میزانسنهای متناسب با فضای فیلم قابل تحسین است. او توانسته به خوبی میان ریتم کمدی و ایجاد حس تعلیق، تعادل برقرار کند.
همچنین شاید بتوان فیلم «خانه ارواح» را در ژانر «کمدی اجتماعی» با گرایشهایی به ژانر وحشت دستهبندی کرد. این ترکیب کمتر در سینمای ایران دیده شده و از همین رو تجربهای تازه به مخاطب ارائه میدهد. فضای دهه 30، با دکوراسیون، لباسها و دیالوگهایی متناسب با آن دوران، به کمک طراحی صحنه و لباس بهخوبی بازسازی شده و به خلق حالوهوایی خاص کمک میکند. طنز موقعیت و شخصیتها با تمهای معمایی درهم میآمیزد و در نتیجه، فیلم به نوعی تجربه چندلایه برای تماشاگر تبدیل میشود.
همچنین، زیرلایههای اجتماعی فیلم مانند روابط خانوادگی، تغییرات فرهنگی و بحرانهای درونی شخصیتها در قالب روایت طنز و غیرمستقیم به تصویر کشیده شدهاند.
کلام آخر
فیلم «خانه ارواح» با وجود تأخیر طولانی در اکران، منتظر حضوری درخشان و تأثیرگذار بر پرده سینما است. تلفیق ژانرهای کمدی و وحشت، ترکیب بازیگران شناختهشده، کارگردانی خلاقانه کیارش اسدیزاده و حضور تیم تولید حرفهای، از این اثر نمونهای منحصربهفرد در سینمای طنز ایران ساختهاند.
انتخاب عنوان جدید و روایت در فضایی تاریخی، به فیلم هویتی مستقل بخشیده که میتواند هم مخاطبان عام را جذب کند و هم علاقهمندان جدی سینما را به تفکر و تحلیل وادارد. فیلم خانه ارواح یادآور این نکته مهم است که گاه در پشت درهای بستهی سانسور و تأخیر، آثاری پنهان ماندهاند که شایستگی دیده شدن دارند. امید است این فیلم آغازگر توجه بیشتر به آثاری باشد که به دلایل غیرهنری سالها از اکران محروم ماندهاند.