‌روزی روزگاری ستاره‌سازی| چرا سریال‌های سیما مثل گذشته قدرت معرفی بازیگران جدید را ندارد؟

هفت صبح| برای ردیف کردن نام بازیگرانی که در سریال‌های تلویزیون صاحب شهرت شدند و در ادامه حتی لقب ستاره گرفتند، حجم این صفحه کفایت نمی‌کند. البته که پیشتر به آنها اشاره کرده بودیم. حالا بهانه، نامزدهای دریافت سیمرغ از جشنواره چهل و سوم فیلم فجر است؛ بازیگرانی که در بخش اصلی و مکمل نامزد شدند و همزمان با خواندن این مطلب، برندگان مشخص شده‌اند.

در گزارش پیش رو، سبقه تلویزیونی چند نفر از آنها را مرور کرده‌ایم که البته یک تلنگر مهم نیز با خود دارد: چرا سریال‌های سیما مثل گذشته قدرت معرفی بازیگران جدید را ندارد؟ می‌دانیم که رقیبی به نام پلتفرم هست ولی اتفاقا حالا فرصت بهتری در اختیار کارگردان‌ها قرار گرفته تا چهره‌های جدیدی به جغرافیای بازیگری معرفی کنند. 

بازگشت مریلا و بهاره

نقطه شروع فعالیت بازیگری مریلا زارعی سال 74 است که همزمان فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی بازی کرد. شهرت او اما به سریال «دبیرستان خضرا» برمی‌گردد که سال 75 پخش شد. آخرین همکاری زارعی با تلویزیون مربوط به سال 91 و سریال «کلاه پهلوی» است.

او چندی پیش دعوت ابراهیم حاتمی‌کیا را پذیرفت و ایفاگر نقش یوکابد، مادر موسی در سریال «موسی کلیم‌الله» شد که نسخه‌ای از آن در جشنواره امسال به نمایش در آمد. جالب آنکه بهاره کیان‌افشار ایفاگر نقش آسیه در این فیلم-سریال با «کلاه پهلوی» صاحب شهرت شد. او در ادامه در سریال‌های تلویزیونی «گاهی به پشت سر نگاه کن» محصول سال 93 و فصل اول «نوار زرد» محصول سال 96 هم بازی کرد و پس از آن بر سینما و شبکه خانگی متمرکز شد تا نوبت به «موسی کلیم‌الله» رسید. 

شهاب بازگشت؛ مصطفی نه

شهاب حسینی که برای بازی در فیلم «رها» نامزد سیمرغ جشنواره امسال شد، کارش را با اجرای تلویزیونی شروع کرد و از قضا به شهرت هم دست یافت. او در حیطه بازیگری چند انتخاب خوب مثل «پلیس جوان» و «تب سرد» هم داشت و همین سریال‌ها به شهرتش ضریب دادند.

حسینی بعد از «شوق پرواز» سریال تلویزیونی بازی نکرد تا اینکه پیشنهاد کمال تبریزی برای فصل دوم «سرزمین مادری» در سال 96 را پذیرفت. همچنین سال 98 صداپیشه «شکرستان» بود و معلوم نیست آیا باز هم با تلویزیون همکاری کند یا نه. مصطفی زمانی نامزد دریافت جایزه برای «شمال از جنوب غربی» با «یوسف پیامبر» به شهرت رسید و پس از آن جز یک حضور کوتاه در سریال «در چشم باد» دیگر با تلویزیون همکاری نکرد.

موقعیت متفاوت بهنام و عباس

عباس غزالی که نامش به خاطر فیلم «آبستن» در جمع کاندیداها قرار گرفت، چند تجربه داشت اما این «وضعیت سفید» بود که شهرت و خوشبختی را برایش به ارمغان آورد. غزالی باز هم سریال تلویزیونی بازی کرد که آخرین آن مربوط به سال 99 و سریال نه‌چندان موفق «شاهرگ» است.

به نظر می‌رسد تلویزیون بعد از ماجرای 1401 با غزالی زاویه پیدا کرده! بهنام تشکر هم چند سریال بازی کرده بود اما با «ساختمان پزشکان» به شهرت رسید. همکاری این بازیگر با تلویزیون مستمر بوده ‌ و همین امسال او را در سریال های «سوجان» و «مهیار عیار» دیدیم. تشکر در فیلم- سریال «موسی کلیم‌الله» نقش فرعون را بازی کرده است. 

سرنوشت این سه زن

سریال «ساعت شنی» زمینه آشنایی بیشتر مخاطبان با لیندا کیانی، نامزد دریافت سیمرغ برای فیلم ۱۹۶۸ را فراهم کرد. او همواره رابطه‌ای صمیمانه با تلویزیون داشته و کارنامه‌اش در سریال نسبت به فیلم موفق‌تر است. کیانی را در چند وقت اخیر زیاد در تلویزیون دیدیم که مهمان «هزار و یک»، «سینما بانو» و... بود. سریال «یک مشت پر عقاب» سرآغاز شهرت ساره بیات، دیگر نامزد دریافت سیمرغ (برای چشم بادومی) است.

اتفاق مهم برای او اما با فیلم «جدایی نادر از سیمین» رقم خورد. سریال‌های «بی‌گناهان» و «بانو» در سال 87 دیگر آثار تلویزیونی ساره بیات هستند که بعدا تصمیم گرفت دیگر سریال بازی نکند. فریبا نادری (نامزد دریافت سیمرغ برای فیلم شوهر ستاره) هیچ وقت ستاره نشد اما کارنامه‌ای نسبتا موفق در تلویزیون دارد. او از سال 99 و بعد از سریال «از سرنوشت» دیگر سریال بازی نکرده ولی این به معنای پایان همکاری مطلق با تلویزیون نیست. فریبا نادری این شب‌ها همزمان با بازپخش «ستایش» در شبکه آی‌فیلم دیده می‌شود.

مورد ویژه: عطاران و قاسمخانی

در جشنواره چهل و سوم فیلم فجر، رضا عطاران برای بازی در «صددام» نامزد دریافت سیمرغ شد و پیمان قاسمخانی برای «گوزن‌های اتوبان». وجه اشتراک هر دو این است که در تلویزیون سنبل ساخت سریال‌های موفق کمدی هستند و هر دو بارها طعم ممنوع‌الکاری را چشیدند. رضا عطاران در مقام نویسنده، کارگردان و بازیگر خاطرات خوشی برای مردم به یادگار گذاشته است.

آخرین سریال او یعنی «بزنگاه» از تیغ تند ممیزی و نیز اعتراض عده‌ای مصون نماند و عطاران هم تصمیم گرفت دیگر سمت تلویزیون نرود و از سال 87 تاکنون بر این عهد‌ استوار مانده است. پیمان قاسمخانی خاستگاهی سینمایی دارد ولی قرار گرفتن نامش در تیتراژ کمدی های مهران مدیری، او را تبدیل به ستاره ای محبوب برای مخاطبان کرد. «پژمان» در سال 92 آخرین فعالیت تلویزیونی او در مقام سرپرست نویسندگان است. تلویزیون مدتی حتی نام قاسمخانی را سانسور می‌کرد! او حالا در سینما و شبکه خانگی فعال است؛ هم می‌نویسد، هم کارگردانی می‌کند و هم مقابل دوربین قرار می‌گیرد.