حق با امیر علی نبویان بود؟
یادداشتی درباره مسابقه پدرخوانده و مافیا، زودیاک
هفت صبح| نمی‌دانم بعضی سلبریتی‌ها چه اصراری دارند بی‌نظیر جلوه کنند؟ نابغه دوران! فالگیر زمان! نه تنها صاحبان حس ششم بلکه دارندگان حس هفتم، هشتم و نهم! ماجرا برمی‌گردد به بازی‌های مافیا که از دو پلتفرم در حال پخش است؛ یکی به نام «پدرخوانده»، دیگری به نام «مافیا، زودیاک».
اگر بخواهم درباره اولی برای‌تان بگویم که تشت تقلب عده‌ای از بازیکنان پایین افتاد و بدجور صدا داد. فصل جدید آن هم این روزها به نوعی مچالگی رسیده. در واقع شما با دیدن فصل جدید «پدرخوانده»، بازی مافیا را نگاه نمی‌کنید؛ بلکه نوعی خمودگی، بلاهت و افسردگی را دنبال می‌کنید که از سر و روی این برنامه می‌ریزد پایین؛ شبیه روغنی مانده روی دیوار یک ساندویچی سر راهی. چون سلبریتی‌های عزیزی که به این برنامه دعوت می‌شوند عموما (نه همگی) تفاوت منچ و مافیا را نمی‌دانند.
عزیزان این‌قدر هم حرفه‌ای هستند که حتی فرصت نکرده‌اند سناریو را یاد بگیرند! با همان شلواری که می‌روند سر کوچه ماست و کورن‌فلکس بگیرند می‌آیند سر برنامه و من مطمئنم حتی با دمپایی لاانگشتی می‌آیند! یعنی مخاطب و حرفه‌ای‌گری تا این حد برای‌شان بی‌اهمیت است. ابوطالب هم یک سری میز و صندلی از امانت‌فروشی قرض گرفته آورده ریخته بین بچه‌ها. طوری که اگر طرف بخواهد ذره‌ای تکان بخورد، دستش می‌رود در حلق نفر کناری! اصلاً دریغ از ذره‌ای خرج اضافی! به عبارت دیگر اگر بخواهید استاد اقتصاد مقاومتی را بهتان معرفی کنم کارگردان همین برنامه است!
هم‌زمان سطح هوشی بازیگران هم فوق‌العاده است و طوری انتخاب شده‌اند که اگر به بعضی از آن‌ها با دست نشان بدهید «دو دو تا چهار تا»، گیج می‌شوند! اما برنامه بعدی یعنی «مافیا، زودیاک» با سناریوی جذاب‌تر و دعوت از بازیکنان حرفه‌ای‌تر توانسته نظر مخاطبان را بیشتر از «پدرخوانده» جذب کند. به‌خصوص این هفته محمد بحرانی ابتدای آن ترانه‌ای اجرا کرد بسیار باکیفیت‌تر از بسیاری از خوانندگان پرمدعای این روزها.
فقط مشکل اینجاست بعضی بازیکنانی که به این برنامه دعوت شده‌اند، گویا تیز و بچه زرنگ‌اند! برای توضیح ماجرا اشاره‌ای می‌کنم به گفت‌وگوی اخیر امیرعلی نبویان با «خبرآنلاین». نبویان که یکی از بازیکنان بسیار خوب این برنامه بود در پاسخ به سوال مصاحبه‌شونده مبنی بر تقلب عده‌ای، صحبت‌های بسیار درستی داشت.
نقل به مضمون گفت اگر بازیکنی بخواهد تقلب کند، هیچ‌کس نمی‌تواند جلویش را بگیرد. ترفند ساده‌ای را هم عنوان کرد؛ اینکه شما می‌توانید قبل از بازی با یکی از رفقای خود گاوبندی کنید تا با کوچک‌ترین نشانه به شما بگوید چه کسی شهر است، چه کسی مافیا. اصلاً هم نیازی نیست داخل عوامل کسی را داشته باشید که بعد از شب مسابقه به شما تقلب برساند. در واقع من به رفیقم که به برنامه دعوت شده و هم‌زمان با من بازی می‌کند می‌گویم اگر مافیا بودی، زمانی که هم‌تیمی‌هایت برای صحبت بلند می‌شوند، دستت را زیر چانه بزن تا به این ترتیب متوجه بشوم چه کسانی یار تو هستند. بعد هم به‌سرعت مچ‌شان را می‌گیرم و می‌شوم نابغه قصه! تا پایان بازی هم کاری به رفیقم نخواهم داشت و حتی گاهی شهر را گیج می‌کنم که سراغش نروند! به این ترتیب ما هر دو تا پایان بازی می‌مانیم و با این ترفند چرک، به چشم مخاطب تیز و بز می‌نماییم!
فقط نبویان در گفت‌وگوی خود اشاره نکرد که اتفاقا این ترفند راه به جایی نمی‌برد. چرا؟ برای اثبات ماجرا می‌توانید دو قسمت جدید «مافیا، زودیاک» را ببینید و تماشا کنید یک عده از این سلبریتی‌ها به لحاظ تفکر چقدر زیر خط فقرند! چون مخاطبان کودن نیستند! ما هم بازی کرده‌ایم و می‌دانیم به قول سعید مهری، جن بغل شما ننشسته است! یعنی فکر نمی‌کنید که مخاطب به‌سرعت ترفندها را متوجه می‌شود؟! حدس نمی‌زنید دست‌تان رو می‌شود؟! از قدیم نگفته‌اند روسیاهی به زغال می‌ماند؟ فقط می‌شود گفت نه تنها به لحاظ اخلاقی کریه و بدمنظر هستید بلکه خرده‌ای هوش و ذکاوت هم ندارید. چون هیچ‌کس از شما قبول نمی‌کند که ناگهان با الهام و کشف و شهود به حدس‌های درستی رسیده باشید. چون بازی مافیا، بازی استدلال است. حتی اگر کسی حس ششم دالای‌لاما را هم داشته باشد، به دردش نمی‌خورد. دلیل ماجرا هم این است که حتی برای متقاعد کردن دیگران از کشف و شهودتان هم باید استدلال‌های درستی بیاورید. والا کسی باور نمی‌کند.
به همین دلیل است که باید خطاب به سلبریتی‌های متقلب این دو قسمت گفت عزیزان من! هیچ‌کس با تماشای مسابقه نگفت شما چقدر باهوش و کم‌نظیر و موفق هستید! بروید در شبکه‌های اجتماعی بخوانید و ببینید که از نظر مردم فقط و فقط متقلب هستید؛ دغل‌کار، بی‌استعداد، بیمار شهرت بیشتر، و البته کم‌هوش و بی‌خرد.
