آنالیز | سریال خانگی مرداب

روزنامه هفت صبح| روز گذشته در بخش توئیت اشاره‌ای به سریال خانگی مرداب کردیم. این بار کمی مفصل‌تر درباره آن نوشته‌ایم.

منظر اول| محتوا 
مرداب یک درام معمایی است که فیلمنامه آن را افشین صادقی و پدرام افشار نوشته‌اند. داستان با ماجرای یک کلاهبرداری توسط ایرج و خواهرش آفاق از فیاض شروع شد. خیلی زود اما مخاطب پی‌برد راس اصلی ماجرا، یک مرد قدرتمند به نام شکیب است.


مرداب در پنج قسمت ابتدایی پر بود از قصه و معما و غافلگیری. حتی ابتدا یک پلیس در مظان قرار گرفت که قرار است از خلافکاران رشوه بگیرد. در ادامه قصه افت و خیز زیاد داشت و در قسمت‌های میانی از رمق افتاد. اگر سازندگان تمهیدی می‌اندیشیدند تا ریتم سریال بالا برود، طبعا مخاطب بیشتری با قصه همراه می‌شد.


در همین مقدار هم مرداب کارش را کرد و در مجموع نمره قبولی می‌گیرد. مواردی مثل کارتل‌های قاچاق و شیوه اعمال نفوذ آنها اما از موضوعاتی بود که برای مخاطب غریب می‌نمود و می‌شد آن را ایرانیزه کرد.

منظر دوم| ساختار 
مرداب را می‌توان جزو بهترین ساخته‌های برزو نیک‌نژاد دانست. سرآمد این اتفاق در بازی‌ها به چشم آمد و تقریبا عملکرد همه مقابل دوربین قابل قبول بود. اگر قرار به یک انتخاب باشد، می‌توان دست روی شهرام حقیقت‌دوست و پانته‌آ پناهی‌ها گذاشت.


این دو در نقش یک خواهر و برادر شمالی که سودای رسیدن به ثروت داشتند، وارد یک بازی پیچیده شدند. پناهی‌ها در نقش آفاق، یک دختر قوی و باهوش تا سکانس آخر، بر مدار موفقیت بود. همین اتفاق برای حقیقت‌دوست در نقش ایرج افتاد.


جوانی خوش‌خیال که رفتار و گفتارش حتی در موقعیت‌های بحرانی از مخاطب خنده می‌گرفت. این بازیگر در اوج پختگی است و همچنان می‌تواند نقش‌های مهمی ایفا کند. و اما دیگران: امیر جعفری در قامت یک پدرخوانده از تجربیات قبلی فاصله گرفت و نقش خوب دیگری به کارنامه‌اش افزود. دو بازیگر جوان مرداب اما در حد انتظار ظاهر نشدند.