آنالیز | پوشش اختتامیه جشنواره فیلم فجر

روزنامه هفت صبح| شبکه نمایش، پیش از آغاز مراسم پایانی جشنواره فجر 42‌، به شکل زنده از برج میلاد به مصاف این رویداد رفت.

منظر اول| پوشش 
با مرور جشنواره فیلم فجر، به یک حاشیه ثابت برمی‌خوریم و آن شیوه پوشش تلویزیونی مراسم اختتامیه است که اغلب توام با سانسور بوده. امسال اما شبکه نمایش و شبکه خبر موضعی دیگر پیش گرفتند.

در مراسم افتتاحیه صحبت‌های پرویز شیخ‌طادی درباره حجاب ممیزی نشد و به‌طور کامل روی آنتن رفت. در مراسم پایانی جشنواره چهل و دوم فجر هم شاهد مماشات تلویزیون بودیم. همان ابتدا چهره مهمانان که پوشش آنها با عرف تلویزیونی همخوانی ندارد، روی آنتن شبکه نمایش رفت. در طول برپایی مراسم هم چهره بازیگران مورد ممیزی قرار نگرفت.

محمد معتمدی در بخشی از اختتامیه دو قطعه با گروهش اجرا کرد. شبکه نمایش هم سازها را نشان داد که البته در چند وقت اخیر، این مسئله در تلویزیون عادی شده است. نمونه‌اش برنامه «بسته پیشنهادی» شبکه دو که نوازندگان کنسرت اخیر مجید انتظامی با سازهای‌شان را نشان داد.

منظر دوم| محتوا 
اجرای ویژه‌برنامه اختتامیه فجر برعهده حمید ترابیان بود و امید پویان‌فر به عنوان کارشناس او را همراهی می‌کرد. مجری بیش از حد حرف می‌زد و حتی بارها حرف کارشناس را قطع کرد! عدم مدیریت، ضعف بزرگ ترابیان بود؛ مضاف بر اینکه اطلاعاتش درباره فیلم‌ها نیز گاه درست نبود.

پویان‌فر اما سعی‌کرد‌ اتفاقات 10 روزه جشنواره را به زبان ساده برای مخاطبان شرح دهد و توضیحاتش درباره فیلم‌ها و نامزدها نیز مبتنی بر اطلاعات درست بود. برنامه از برج میلاد و اتاقک مشرف بر سن اصلی روی آنتن رفت که به دلیل فضایی کوچک، امکان استفاده از المان در دکور وجود نداشت.

این یک ضعف نیست؛ ایراد اصلی شبکه نمایش نداشتن محتوای خوب برای افزودن به اختتامیه بود. مثلا می‌شد نامزدها را زیرنویس کرد ‌ یا آیتم‌هایی متناسب روی آنتن فرستاد. نه این‌که به دلیل تاخیر مراسم، دست به دامان «موسیقی تصویر» شد.