آنالیز | سریال بیست کووید
تحلیلی کوتاه درباره سریال «بیست کووید» به کارگردانی هادی حاجتمند.
روزنامه هفت صبح| تاکنون 10 قسمت از سریال «بیست کووید» به کارگردانی هادی حاجتمند روی آنتن شبکه سه رفته است که پخش آن به خاطر مسابقات جام ملت‌های آسیا متوقف شده. طبق اعلام رسمی ادامه سریال از شنبه 14 بهمن روانه آنتن خواهد شد.
منظر اول| محتوا
در توضیح داستان «بیست کووید» این‌طور آمده: «این سریال با محوریت وقایع و اتفاقات دوران کرونا، داوطلب شدن عده‌ای از مردم را برای کمک به کادر درمان به تصویر می‌کشد اما در میان این افراد، شخصی است که انگیزه حضورش با دیگران فرق دارد.» قصه از جایی شروع شد که چند خانواده مشهدی مشغول زندگی عادی بودند و به یک باره سر و کله کرونا پیدا شد.
بعد از آن برخی از شخصیت‌ها تصمیم به همراهی با گروه‌های جهادی گرفتند. قصه چه پیش از شیوع ویروس و چه پس از آن، فاقد جذابیت است و تا دل‌تان بخواهد کلیشه در آن جولان می‌دهد. مواردی مثل خواستگاری، احتکار ماسک، ترس از کرونا، مرگ و میر و ... این‌ها چیزهایی است که در سریال‌های قبلی با موضوع کرونا شاهد بودیم. آن آثار ناکام بودند و «بیست کووید» ناکام‌تر! واقعا به سختی می‌توان با داستان سریال همراه شد؛ از بس سطحی است.
منظر دوم| ساختار
«بیست کووید» از نظر فنی هم یک اثر معمولی است و در ساختار نوآوری نداشته. بازسازی بیمارستان، تلاش کادر درمان، به میدان آمدن گروه‌های جهادی و ... را نادیده نمی‌گیریم اما مگر این اتفاق کمترین وظیفه یک سریال نیست؟
«بیست کووید» خواسته شخصیت‌هایی جذاب و دوست داشتنی خلق کند؛ مثل راننده آمبولانس و ... اما موفق نبوده. حتی کاراکتر علی عامل هاشمی که باز هم لهجه مشهدی دارد، یادآور تجربیات پیشین اوست. همین اتفاق برای حسن زارعی به عنوان مرد مهربان اما مستاصل افتاده. درباره حسام خلیل‌نژاد چه بگوییم که به زور می‌خواهد «شیرین» و «خواستنی» باشد...
تلویزیون ما هرچه نداشته باشد، سریال کرونایی دارد! آمار دقیقی نداریم اما حتما تلویزیون ایران جزو رکوردداران تولید سریال با موضوع شیوع کووید است. متاسفانه هیچ کدام کیفیت لازم را ندارند و «بیست کووید» تازه‌ترین تلاش ناکام برای تصویری کردن یک دوران مهیب است.
