خط و نشان «دختران بدجنس» برای گیشه
در گوشه و کنار دنیای سینما چه می‌گذرد؟
روزنامه هفت صبح، کیوان حسینیان| در فصل مرده اکران به سر می‌بریم و فعلا خبری از فیلم‌های بزرگ در گیشه نیست. در عوض رقابت‌های فصل جوایز با شروع رای‌گیری اعضای آکادمی و معرفی نامزدهای بفتا وارد مرحله جدیدی شده و از سوی دیگر با شروع جشنواره ساندنس دیگر باید باور کنیم که یک سال سینمایی تازه از راه رسیده است.
در سال جدید باکس آفیس همچنان در آرامش قرار دارد و هنوز خبری از بلاک‌باسترها یا فیلم‌های بزرگ نیست. به طور سنتی هم فوریه فصل مرده اکران به حساب می‌آید و معمولا از شروع سال جدید تا یک هفته بعد از مراسم اسکار، استودیوها زیر بار پخش فیلم‌های مهم نمی‌روند. در نتیجه در هفته‌های بعدی هم مهم‌ترین مدعیان گیشه «آرگایل»، اکشن جدید متیو وان، و «مادام وب»، فیلم ابرقهرمانی جدید سونی در حاشیه دنیای مرد عنکبوتی، خواهد بود.
این هفته صدر جدول فروش به تسخیر «دختران بدجنس» درآمد؛ بازسازی موزیکال از فیلم نوجوانانه محبوبی که حدود دو دهه قبل به سکوی پرتاب ستارگان جوانی چون لیندزی لوهن، ریچل مک‌آدامز، لیزی کاپلان، ایمی پولر و آماندا سایفرد تبدیل شد. فیلم به زمان خودش استقبالی غیرمنتظره را به دنبال داشت و در فرهنگ عامه نفوذ کرد.
نسخه جدید هم هرچند با استقبال نسبی مواجه شده و پر است از ارجاعات مد روز، به پای فیلم اصلی نمی‌رسد. اگر به آمار فروش بقیه فیلم‌های روی پرده هم نگاهی بیندازیم، «وانکا» از 530 میلیون دلار فروش گذشته و «گودزیلا منهای یک» و «هر کسی غیر از تو» با رسیدن به 100 میلیون دلار رکورد قابل توجهی را به جا گذاشته‌اند و جزو آثار موفق گیشه در ماه اول از سال 2024 به حساب می‌آیند.
همچنان بحث اصلی در رسانه‌ها و محافل سینمایی رقابت‌های فصل جوایز است. هفته گذشته جشن برگزیدگان منتقدان سینمایی هم برگزار شد که اکثر جوایز به «اوپنهایمر» و در مرحله بعدی «باربی» رسید. ترکیب این جوایز چند نکته قابل بحث داشت.
به نظر می‌رسد که پل جیاماتی، رابرت داونی جونیور و داوین جوی رندالف با شانس خیلی بالا برنده اسکار بازیگری خواهند بود اما هنوز رقابت بین اما استون و لیلی گلداستون به صورت نزدیک دنبال می‌شود. دیگر جایزه بحث‌برانگیز بهترین فیلمنامه (اقتباسی و اریژینال) است که در این مراسم به «داستان آمریکایی» و «باربی» رسید.
تا به حال در هیچکدام از رویدادهای مهم سال، فیلمی موفق نشده که جایزه فیلمنامه را تکرار کند و تکلیف این جایزه به شدت کلیدی که سرنوشت برنده اسکار بهترین فیلم را هم تعیین می‌کند، هنوز مشخص نیست. احتمالا بخشی از این مسئله برمی‌گردد به تاخیر در برگزاری مراسم برگزیدگان انجمن فیلمنامه‌نویسان که امسال به بعد از اسکار موکول شده است.
در حالی که رای‌گیری اعضای آکادمی برای انتخاب نامزدهای اسکار همچنان ادامه دارد، نامزدهای بفتا معرفی شدند. به غیر از نامزدهای متعدد و قابل انتظار «اوپنهایمر»، باید به حضور پررنگ «بیچارگان» و سه فیلم خارجی‌زبان یعنی «آناتومی یک سقوط»، «منطقه مورد نظر» و «زندگی‌های گذشته» و در عین حال کم‌توجهی به «باربی» اشاره کرد که بدون شک روی نظرات اعضای آکادمی نیز بی‌تاثیر نخواهد بود.
این روزها جشنواره ساندنس شروع شده که به نوعی اولین رویداد سینمایی مهم سال 2024 به حساب می‌آید و توجه تمام رسانه‌ها را به خودش جلب کرده. چرا که ساندنس محلی است برای کشف استعدادهای تازه و دیدن تصویری متفاوت از سینماگران تثبیت‌شده.
هر سال تعدادی از مهم‌ترین فیلم‌های سال اولین نمایش خود را در ساندنس تجربه می‌کنند و بعد رقابت برای به دست آوردن حق پخش آن‌ها میان استودیوها بالا می‌گیرد. تا اینجا ستارگانی چون استیو یون، سرشا رونان، جسی آیزنبرگ و کریستین استیوارت به واسطه آثار جدید خود خبرساز بوده‌اند؛ برای رسیدن به جمع‌بندی نهایی از فیلم‌های امسال باید تا هفته آینده منتظر باشیم.
بعد از آن هم بلافاصله توجهات به سمت جشنواره خرس برلین جلب می‌شود که بنا به شنیده‌ها شاید امسال با کمی تغییرات در رویه و رویکرد این جشنواره مهم اروپایی مواجه شویم که در چند سال اخیر به شدت تحت تاثیر مباحث فرامتنی قرار گرفته بود.
یکی از مهمانان همیشگی ساندنس استیون سودربرگ بود. کارگردان همیشه اهل ریسک و تجربه، برای فیلم جدیدش «حضور» به این جشنواره آمده که با استفاده از گوشی آیفون و توسط خودش فیلمبرداری شده و لوسی لیو و جولیا فاکس در آن ایفای نقش می‌کنند.
در حاشیه نمایش فیلم، سودربرگ درباره پروژه‌های آینده خود هم صحبت کرده است؛ از جمله اینکه به زودی یک تریلر جاسوسی را با عنوان «کیسه سیاه» جلوی دوربین می‌برد که فیلمنامه‌اش توسط دیوید کوپ نوشته شده و کیت بلانشت و مایکل فسبندر ایفاگر نقش‌های اصلی آن خواهند بود.
سودربرگ همچنین توضیح داده که با وجود شایعات متعدد درباره ادامه فرنچایز «یاران اوشن» در قالب دنباله یا پیش‌درآمد، علاقه‌ای به ساخت فیلمی دیگر در این مجموعه ندارد و اگر هر کدام از ایده‌ها به نتیجه برسد، قرار نیست که شاهد حضور او در پروژه‌ها باشیم.
در روزهای گذشته سینماگران خبرساز دیگری هم داشتیم. برای مثال، الیور استون هم جمع منتقدان «باربی» پیوسته و فیلم را یک آشغال بی‌ارزش توصیف کرده است. از سوی دیگر رابرت داونی جونیور که در حال درو کردن جایزه‌های ریز و درشت است و بعد از چند دهه حضور در صنعت سینما احتمالا امسال به جایزه اسکار هم می‌رسد
توضیح داده که از نظر خودش ایفای نقش مرد آهنین در سری فیلم‌های مارول را یکی از بهترین تجربیات بازیگری خودش می‌داند اما از آنجایی که ژانر فیلم‌های ابرقهرمانی از سوی محافل سینمایی جدی گرفته نمی‌شود، هیچوقت کارش در این فیلم‌ها نیز مورد توجه و تحسین کافی واقع نشده است.
در ادامه مرور اظهار نظرهای اخیر سینماگران، بد نیست که اشاره‌ای هم داشته باشیم به برادران کوئن که بالاخره شایعات مربوط به قهر و آشتی خود را تایید کردند. جوئل و ایتن کوئن بعد از «تصنیف باستر اسکراگز» راهشان از هم جدا شد و تصمیم گرفتند که فیلمسازی را به صورت مستقل دنبال کنند. البته در این میان حضور همسران آن‌ها نیز در پروژه‌های فردی کاملا محسوس و پررنگ بود.
بعد از چند سال فاصله، برادرها دوباره به صورت مشترک نوشتن یک فیلمنامه تازه را شروع کرده‌اند که هنوز معلوم نیست فیلم بعدی آن‌ها خواهد بود یا خیر. تابستان گذشته امپایر خبر داده بود که کوئن‌ها در فکر ساختن یک فیلم تازه هستند. باید منتظر خبرهای بیشتر از این همکاری کنجکاوی‌برانگیز باشیم.
با مرور اظهار نظر بعدی، از دنیای سینما فاصله بگیریم و سری بزنیم به تلویزیون. اخیرا بیست‌و‌پنجمین سالگرد پخش سریال «خانواده سوپرانو» را جشن گرفتند؛ یکی از مهم‌ترین سریال‌های تاریخ که در شکل‌گیری عصر طلایی تلویزیون و انقلاب سریال‌ها نقشی انکارناپذیر داشت و بسیاری از آثار مهم در سال‌های بعد، از جمله «مَد مِن» و «بریکینگ بد» وام‌دار آن بوده‌اند.
دیوید چیس خالق «خانواده سوپرانو» در حاشیه سالگرد پخش این سریال طی یک گفت‌وگو با گلایه از وضعیت کنونی صنعت سرگرمی اعلام کرده که عصر طلایی تلویزیون به پایان رسیده و الان شبکه‌ها و سرویس‌های استریم به جای آثار عمیق و تاثیرگذار دنبال محصولات یک‌بار‌مصرف و سطحی هستند.
این اظهار نظر واکنش‌های متفاوتی را در پی داشت. عده‌ای اعتقاد دارند که شرایط با توجه به افزایش تقاضا و میزان تولید تغییر کرده و گرچه کمتر شاهد تولید سریال‌هایی چون «خانواده سوپرانو» هستیم، خلاقیت و بداعت در قصه‌گویی و شخصیت‌پردازی به شکل‌های دیگری ادامه پیدا کرده است.
در همین راستا می‌شود به مراسم امی استناد کرد که هفته گذشته برگزار شد و درست مانند دیگر رویدادها و جشن‌های امسال در حوزه تلویزیون، سه عنوان مهم تمام جوایز اصلی را درو کردند؛ «جانشینی» در بخش درام، «خرس» در بخش کمدی و «بیف» در بخش مینی‌سریال‌ها.
نکته عجیب دست خالی «بهتره با سال تماس بگیری» بود که بدون کسب حتی یک جایزه امی در طول شش فصل به کار خود پایان داد و موجی از انتقادها را از سوی طرفداران سریال به دنبال داشت. البته باید بخشی‌اش را هم گذاشت به بدشانسی که باب آدنکرک و دیگر عوامل سریال هر سال رقابت را به یک رقیب قدر دیگر واگذار کردند. با این وجود جایگاه سال گودمن در تاریخ تلویزیون دست‌نیافتنی خواهد بود.
