جورجا ملونی؛ زنی که می‌خواهد از اروپا حفاظت کند
جورجا ملونی برخلاف ظاهر مدرنش، کماکان یک سیاستمدار سنتی محسوب می‌شود
هفت صبح | روزی که جورجا ملونی زن چهل و چند ساله راست‌گرای ایتالیایی به نخست‌وزیری ایتالیا انتخاب شد، اروپا با اندکی ناامیدی به ماجرا نگاه کرد. برای آنها ملونی زنی بود که حساب ایتالیا را از دیگر کشورهای اروپایی جدا می‌کرد. برخی از تحلیل‌گران حتی شیپور ظهور مجدد فاشیسم را به صدا در آوردند و به استقبال خانم ملونی نرفتند.
در آن زمان هنوز ترامپ به کاخ سفید راه پیدا نکرده بود و دموکرات‌ها هنوز شانس خود را برای رفتن به کاخ سفید بالا می‌دیدند، با این‌حال برخی از رسانه‌ها، از جورجا ملونی به‌عنوان ترامپ ایتالیا نام بردند. این ادعا البته وقتی بالا گرفت که مشخص شد ملونی، ترامپ و ایلان ماسک را به بایدن و کامالا هریس ترجیح می‌دهد. پیش از جورجا ملونی زن دیگری در ایتالیا نتوانسته بود به‌عنوان نخست‌وزیر در رم مشغول به‌کار شود.
او پیش از آنکه چنین مقامی داشته باشد، رهبر حزب برادران ایتالیا بود و از ۲۰۲۰ ریاست حزب راست‌گرای محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان اروپا را برعهده گرفت. ملونی که علاقه فراوانی به گوشواره‌های زیبا و کت‌وشلوارهای خوش‌دوخت دارد، به مدت سه سال وزیر جوانان یکی از بدنام‌ترین سیاستمداران ایتالیایی یعنی برلوسکونی بود.
حزب برادران که سال 2011 راه افتاد، حزبی پوپولیست و محافظه کار بود. ملونی از همان زمان با رهبری این حزب باعث نگرانی چپ‌گراها و طرفداران لیبرال دموکراسی شد. با این‌حال فاصله میان زنی که رهبری یک حزب راست‌گرا را برعهده دارد، با فردی که نخست‌وزیر کشور قدیمی‌ای به نام ایتالیا است، تفاوت کم نبود. مدتی بعد از انتخاب جورجا ملونی او نشان داد که هرچند دل در گرو راست‌گرایان دارد، اما در جایگاه قدرت، می‌تواند با رقبا همکاری کند.
جورجا در ۱۵ ژانویه ۱۹۷۷ رم به دنیا آمد. پدرش اهل ساردینیا و مادرش نیز اهل سیسیل بود. پدرش مشاور مالیاتی بود و هنگامی که جورجا یازده سال سن داشت خانواده را ترک کرد. او در ناحیه گارباتلا بزرگ شده و از طرفداران کلیسای کاتولیک است. او در یک سخنرانی در سال ۲۰۱۹ در یک تجمع در رم، گفت من جورجا هستم. من یک زن هستم. من یک مادر هستم. من ایتالیایی هستم. من مسیحی هستم.
او در سن ۱۵ سالگی به جبهه جوانان، شاخه جوانان حزب جنبش نئوفاشیست جنبش اجتماعی ایتالیا پیوست. در سال ۲۰۲۱ ملونی در کتاب خود به نام من جورجا هستم تأکید کرد که فاشیست نیست اما میراث‌دار تاریخ هفتادساله اخیر است. او با انتخاب ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده، برای دیدار با او راهی آمریکا شد.
در این سفر ملونی و ترامپ صمیمی به‌نظر می‌رسیدند و بعد وقتی به دیدار ماسک رفت، صمیمیت آن دو هم چشم رسانه‌ها را به خود خیره کرد. جورجا ملونی در هفته‌های اول انتخاب ترامپ از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجید. این دو مقام نشان دادند که تعامل خوبی با یکدیگر دارند. با این حال وقتی حرف از امنیت کشورها و امنیت اروپا می‌شود، ملانی در تیم ترامپ قرار نمی‌گیرد.
جورجا ملونی برخلاف ظاهر مدرنش، کماکان یک سیاستمدار سنتی محسوب می‌شود. او مانند شخصیت‌هایی چون مکرون نیست و تصور می‌کند در آینده اروپا که رو به محافظه‌کاران آورده، شانس بالاتری از دیگر مقامات اروپایی دارد. ممکن است حق با خانم ملونی باشد. او نبض ایتالیایی‌ها را در دست دارد و توانسته بخش بزرگی از آنها را وادار کند تا به سیاست‌هایش که هر چند گاه تندوتیز هستند تن دهد. از سوی دیگر برخی معتقدند ملونی حتی در زمینه شعارهایش در خصوص کاهش مهاجران و ... موفق عمل نکرده، یا ترجیح داده تا از مواضع اولیه‌اش عقب‌نشینی کند. به‌هرحال جورجا ملونی زنی است که در زمین سیاست انعطاف به خرج می‌دهد.