ال‌کلاسیکوی سیاسی روز جمعه

هفت صبح| حدس زدن درباره  تعداد آرای سعید جلیلی نمی‌تواند چندان سخت باشد. 9 میلیون رایی که آورد با بخشی از آرای قالیباف. شاید نصف آنها و یا شاید اکثریت آنها. در نهایت می‌توان روی دوازده میلیون رای حساب کرد. اما آیت‌الله رئیسی در انتخابات قبل 18میلیون رای آورده بود. این فاصله 6میلیونی همان علت تکاپوی بخش‌هایی از فعالان اصولگراست.

دیروز خبرآمد که حوزه علمیه کلیه کلاس‌های خود را تعطیل کرده تا از پتانسیل طلبه‌ها و روحانیون جوان برای مشارکت در تبلیغات انتخاباتی استفاده کند. احتمالا روحانیون و طلبه‌ها  قرار است تا با سفر به روستاها و مناطق حاشیه شهرها آرای این گروه‌های  تاثیرگذار را احیا و به سبد دکتر جلیلی سرازیر کنند.

فقدان ادبیات مردمی و همین طور کمبود کنش‌های مورد پسند عموم مردم به‌خصوص در ارتباط  با طبقه فرودست موجب شده تا دکتر جلیلی اتکایش را به سمت هسته سخت گروه‌های مذهبی قرار بدهد که خب محدودیت آماری این طبقه (به رغم اعتماد به نفس کم نظیرشان) مشخص است.  بسیج روحانیون و طلبه‌ها در حوزه علمیه در واقع پوشش این ناکامی در گفت‌وگو با این طبقات اجتماعی است.

کاری که حجت‌الاسلام رئیسی به عنوان یک روحانی از تبار سادات و همین طور به خاطر لحن بی‌آلایشش درآن ماهر بود. در واقع در وضعیت فعلی کاراکتر خاص و بی‌غل و غش دکتر پزشکیان بیشتر از اردوگاه حریف در گرفتن ارتباط با این  طبقات مهم اجتماعی موفق بوده است.

شاید به همین علت باشد که برای اولین بار در انتخاباتی که مشارکت قابل توجهی صورت نگرفته و حتی می‌توان به آن نام مشارکت حداقلی داد، ‌آرای یک  کاندیدای اصلاح‌طلب بخشی از آرای اصولگرایان را به خود اختصاص داده است و ازآنها جلو زده است. به نظرم بسیج بی‌رودربایستی روحانیون و طلبه‌ها برای نفوذ در آرای روستاییان و شهرک‌های پرجمعیت اقماری،‌ نشانه درک استراتژیک سبد آرای دکتر جلیلی  در اردوگاه تبلیغاتی ایشان است.

اگر این طرف هم بتوانند بخش‌هایی از آرای خاکستری و قهرکرده جوانان و طبقه متوسط را هم در این فاصله چند روزه به سبد آرای فعلی پزشکیان اضافه کنند و از ریزش آرای کسب شده در طبقات فرودست به سمت اردوگاه رقیب ممانعت کنند درآن صورت  انتخابات جمعه به یک فرایند مهم تاریخی و یک زورآزمایی محترمانه سرنوشت ساز بدل می‌شود که درآن اصولگرایان رادیکال برداشت درستی از وزن و جایگاه اجتماعی خود پیدا خواهند کرد.