با فناوری به جنگ زوال عقل بروید

هفت صبح| با نزدیک شدن نسل اول افرادی که به طور گسترده در معرض فناوری قرار گرفته‌اند و اکنون به سن پیری نزدیک می‌شوند، استفاده از آن، چه تاثیری بر خطر زوال شناختی آنها داشته است؟ این سوالی است که محققان دو دانشگاه تگزاس در یک مطالعه متاآنالیز جدید، با مروری برمطالعات قبلی که ‌ دوشنبه در مجله نیچر منتشر شد، به دنبال پاسخ آن بودند. این پرسش به بررسی «فرضیه زوال عقل دیجیتال» می‌پردازد که استدلال می‌کند استفاده از آن در طول زندگی ممکن است وابستگی به فناوری را افزایش داده و توانایی‌های شناختی را به مرور زمان تضعیف کند.

اما نویسندگان کشف کردند که فرضیه زوال عقل دیجیتال ممکن است درست نباشد: تجزیه و تحلیل آنها از ۵۷ مطالعه که در مجموع ۴۱۱ هزار و ۴۳۰ فرد مسن را شامل می‌شد، نشان داد که استفاده از فناوری با ۴۲‌درصد با کاهش خطر ابتلا به اختلال شناختی مرتبط است که به‌عنوان تشخیص اختلال شناختی خفیف یا زوال عقل یا عملکرد ضعیف در آزمون‌های شناختی تعریف می‌شود.

طبق مطالعه جدید، انواع فناوری شامل رایانه، تلفن‌های هوشمند، اینترنت، ایمیل، رسانه‌های اجتماعی یا «استفاده‌های ترکیبی/چندگانه» بود. نویسندگان هشت پایگاه داده را برای مطالعات منتشر شده تا سال ۲۰۲۴ جست‌وجو کردند و ۵۷ مطالعه‌ای که برای تجزیه و تحلیل اصلی خود انتخاب کردند شامل 20 مطالعه‌ای بود که شرکت‌کنندگان را به طور متوسط حدود شش سال دنبال می‌کردند و ۳۷ مطالعه‌‌ مقطعی که داده‌ها و نتایج سلامت را در یک مقطع زمانی اندازه‌گیری می‌کنند. بزرگسالان در ابتدای مطالعات به طور متوسط ۶۸ سال سن داشتند.

نویسندگان گفتند، در حالی که استفاده از فناوری به طور کلی با کاهش خطر زوال شناختی مرتبط بود، یافته‌ها برای استفاده از رسانه‌های اجتماعی متناقض بود. هیچ یک از ۱۳۶ مطالعه‌ای که نویسندگان به طور کلی بررسی کردند، افزایش خطر اختلال شناختی مرتبط با استفاده از فناوری را گزارش نکردند.

اما اگر فکر می‌کنید این مطالعه به این معنی است که شما می‌توانید تا جایی که می‌توانید از تکنولوژی استفاده کنید چون مغز شما مشکلی نخواهد داشت بهتر است دوباره به آن فکر کنید. و با وجود این مطالعه، هنوز ابهامات زیادی در مورد روابط بین جنبه‌های مختلف استفاده از فناوری و سلامت مغز وجود دارد.

کارشناسان می‌گویند یکی از محدودیت‌های این مطالعه این است که جزئیاتی در مورد نحوه استفاده افراد از دستگاه‌های تکنولوژیکی ارائه نمی‌دهد. در نتیجه، مشخص نیست که آیا شرکت‌کنندگان از کامپیوتر یا تلفن به روش‌هایی استفاده می‌کردند که به طور معناداری مغزشان را به کار می‌انداخت، یا اینکه چه روش خاصی ممکن است بیشترین ارتباط را با حفاظت شناختی داشته باشد.

کارشناسان می‌گویند از این مطالعه نمی‌توان در مورد بهترین شیوه‌های استفاده از فناوری با در نظر گرفتن سلامت شناختی نتیجه‌گیری کرد، زیرا این مطالعه جزئیاتی در مورد عادات استفاده شرکت‌کنندگان ارائه نداده است.
 

اما اندرسون می‌گوید: «این مطالعه تأیید می‌کند که ترکیبی سالم از فعالیت‌ها احتمالا مفیدترین است و این با سایر متون مربوط به این موضوع نیز مطابقت دارد. کاری که این مطالعه احتمالا بیش از هر چیز دیگری انجام می‌دهد، اطمینان خاطر دادن به این است که هیچ ارتباطی بین حداقل استفاده متوسط از فناوری و زوال شناختی وجود ندارد.»

علاوه بر این، اندرسون گفت: «‌ مشخص نیست که چقدر می‌توانیم این مطالعه را برای نسل‌های آینده به کار ببریم، زیرا مردم امروز از بدو تولد در معرض فناوری قرار دارند.»برخی از سالمندان از استفاده از فناوری اجتناب کرده‌اند، زیرا فکر می‌کنند یادگیری آن بسیار دشوار است. اما اسکالین و دیگران دریافته‌اند که حتی افراد مبتلا به زوال عقل خفیف را می‌توان برای استفاده از چنین دستگاه‌هایی آموزش داد. اسکالین افزود، اگرچه گاهی اوقات ناامیدکننده است‌ اما این دشواری «بازتابی از تحریک ذهنی است که از طریق یادگیری دستگاه ایجاد می‌شود.»