رها کردن جسد مرد همسایه در کوچه بعد از قتل
اظهارات ضد و نقیض مرد افغان که در درگیری با جوان ایرانی او را به قتل رسانده بود
هفت صبح| اواسط تابستان سال 1401 اهالی یکی از محله‌های ملارد در نیمه روز با صحنه هولناکی در یکی از کوچه‌های خلوت مواجه شدند. آنها جسد غرق در خون مرد جوانی را دیدند که وسط کوچه رها شده بود. با مشاهده جسد همسایه‌ها خیلی سریع با ماموران اورژانس تماس گرفتند چرا که هنوز بارقه‌ای از امید برای نجات جان مرد جوان داشتند اما زمانی که امدادگران از راه رسیدند اعلام کردند کار از کار گذشته و مرد جوان فوت شده بود.
به این ترتیب موضوع بلافاصله توسط یکی از همسایه‌ها که اولین نفر جسد را مشاهده کرده بود به مرکز فوریت‌های پلیس 110 اعلام شد.مرد همسایه در تماس با 110 به ماموران گفت:«چند دقیقه قبل صدای درگیری مرد همسایه را در کوچه شنیدم اما وقتی سر و صدا قطع شد موضوع را زیاد جدی نگرفته و تصور کردم که ماجرا فیصله پیدا کرده است.تا اینکه یک ساعت بعد وقتی مقابل در رفتم با جسد خونین او روبه‌رو شدم. هادی از مدتی قبل با پسر یکی از همسایه‌ها درگیر بود.»
آغاز تحقیقات
با این تماس ماموران پلیس خیلی سریع در محل وقوع جنایت حاضر شدند و رسیدگی به موضوع در دستور کار کارآگاهان پلیس آگاهی و بازپرس ویژه قتل نیز قرار گرفت.به این ترتیب تیم بررسی صحنه جرم به همراه تیم تشخیص هویت پلیس آگاهی نیز برای انجام تحقیقات در خصوص نحوه وقوع جنایت در محل حاضر شدند.
بررسی‌های ابتدایی حکایت از آن داشت که هادی با دو ضربه جسم تیز و برنده مثل چاقو به قتل رسیده است که یکی از آنها به شکم او اصابت کرده و با ضربه دیگر گلوی او بریده شده بود.بعد از بررسی‌های ابتدایی جسد با دستور بازپرس جنایی به سردخانه پزشکی قانونی منتقل شد و تحقیقات جنایی برای رازگشایی از جنایت ادامه پیدا کرد.
ماموران به پرس و جو از همسایه‌ها پرداختند و سایر همسایه‌ها نیز تایید کردند هادی از چند روز قبل با پسر یکی از همسایه‌های افغان به نام مسعود درگیر بوده است.
بازداشت پسر همسایه
با افشای این ماجرا ماموران مقابل خانه پدری مسعود رفتند و در حالی که تنها ساعتی از جنایت گذشته بود، مسعود را که در خانه مخفی شده بود بازداشت کردند. مسعود ۳۰ ساله به درگیری خونین با مرد همسایه اعتراف کرد و به بازسازی صحنه جرم پرداخت .این در حالی بود که جسد هادی در نزدیکی خانه آنها پیدا شده بود.به این ترتیب با طی روال قانونی در پرونده، متهم در شعبه ۱۳ دادگاه کیفری یک استان تهران از خود دفاع کرد.
در دادگاه
در ابتدای جلسه پدر و مادر قربانی درخواست قصاص را مطرح کردند. وقتی متهم روبه‌روی قضات ایستاد اتهام قتل عمدی را نپذیرفت و مدعی شد در دفاع از خودش و خانواده‌اش چاقو را از دست قربانی گرفته و یک ضربه به او زده است. متهم در تشریح جزئیات ماجرا گفت: «مدتی قبل هادی که پسر همسایه‌مان بود برایم پیامک عجیبی ارسال کرد. او مدعی بود من مزاحم دختری جوان شده‌ام. او می‌گفت باید دست از مزاحمت بردارم.اما من به او گفتم اشتباه می‌کند و من اصلاً دختر جوان را نمی‌شناسم. اما او دست بردار نبود.»
متهم در ادامه گفت: «من که عصبانی شده بودم، در آخرین پیامک به او فحاشی کردم. اما همان موقع هادی مقابل در خانه‌مان آمد. من از برادر ۲۰ ساله‌ام خواستم مقابل در برود. اما مسعود با قمه‌ای که همراه داشت برادرم را زخمی کرد. وقتی برادرم خونین به خانه بازگشت مادرم با دیدن او شوکه شد و بلافاصله جلوی در رفت. اما هادی مادرم را هم هول داد. من از دیدن این صحنه کنترل اعصابم را از دست دادم و با هادی درگیر شدم.در جریان کشمکش با او با هم گلاویز شدیم و من سعی کردم قمه‌ای را که در دست هادی بود از او بگیرم و تیغه آن را در دستم گرفتم تا حدی که کف دست خودم هم زخمی شد اما بالاخره گرفتم و یک ضربه هادی او زدم.»
متهم در ادامه دفاعیات خود گفت:«اما باور کنید من چاقویی همراه نداشتم و با دست خالی مقابل در رفته بودم .من برای دفاع از جان خودم و اعضای خانواده‌ام چاقو را از مقتول گرفتم و ضربه‌ای که به او زدم کشنده نبود.»
مسعود ادامه داد:« هادی وقتی مقابل در خانه‌مان آمد مست بود و حال طبیعی نداشت .به همین خاطر وقتی با چاقوی خودش یک ضربه به او زدم و روی زمین افتاد، فکر کردم به خاطر مستی حالش بد شده است و اصلاً فکر نمی‌کردم ضربه‌ای که به او زده‌ام عمیق و کشنده باشد.من فکر می‌کردم او فقط بی‌حال شده است و تصور می‌کردم که چند دقیقه بعد از جایش بلند می‌شود و به خانه‌شان می‌رود.برای همین با خیال راحت به خانه‌مان برگشتم و یک ساعت بعد در کمال ناباوری دیدم که ماموران مقابل خانه‌مان آمده و به دستانم دستبند زدند.» در مقابل دفاعیات متهم، قاضی گفت:«پزشکی قانونی در گزارشی اعلام کرده گلوی قربانی بریده شده و با یک ضربه به شکمش از پا درآمده است.چه دفاعی داری؟»
که متهم پاسخ داد:« من فقط یک ضربه به مقتول زدم تا جان خودم و اعضای خانواده‌ام را نجات دهم.اگر چاقو را از او نگرفته بودم خودم یا اعضای خانواده‌ام کشته می‌شدیم.اگر قصد من این بود که او را بکشم و یا می‌دانستم که او به قتل رسیده است هرگز به خانه‌مان برنمی‌گشتم و پا به فرار می‌گذاشتم.»
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند.
