هفت صبح| یک: پس از آتش‌سوزی گسترده اخیر لس‌آنجلس، ایرانیان زیادی تحت تاثیر قرار گرفتند. برخی خانه‌هایشان و برخی دیگر کسب و کارشان را از دست دادند. اما آزیتا میلانیان نه تنها کسب و کارش، بلکه خانه‌اش هم در این آتش‌سوزی بزرگ سوخته و روی هم رفته دو و نیم میلیون دلار ضرر کرده است. هفته‌نامه «پسدینا» به تازگی گزارشی از وضعیت زندگی این زن ایرانی نوشته و با او مصاحبه کرده است.
خانم آزیتا میلانیان بیش از 32 سال است که در محله آلتادنا در لس‌آنجلس زندگی می‌کند؛ یکی از محله‌هایی که بیشترین ویرانی را در آتش‌سوزی ایتون تجربه کرد و تبدیل به تلی از خاکستر شد. او این محله را به خاطر کوه‌های سن‌گابریل و شباهتش به کوه‌های تهران انتخاب کرده و قصد هم ندارد با وجود این آتش‌سوزی، آن را ترک کند. میلانیان درباره گذشته‌اش در ایران به این هفته نامه می‌گوید: «وقتی در ایران بودیم، من و پدرم به کوهنوردی می‌رفتیم و کوهنوری در آلتادنا، من را به یاد بهترین روزهای کودکی‌ام می‌انداخت. این محله من را به یاد پدرم می‌اندازد که در دوران انقلاب ایران و جنگ، تنها دلیل آرامش ما بود.»
مدت زیادی از نقل‌مکان میلانیان به آلتادنا در سال ۱۹۹۳ نگذشته بود که آتش‌سوزی کینلوا رخ داد و محلههای آلتادنا و کینلوا مسا و شهر سیرا مادره را ویران کرد. میلانیان در این باره به این هفته‌نامه می‌گوید: «من از آن آتش‌سوزی جان سالم به در بردم. در واقع، من کسی بودم که وقوع آتش‌سوزی را دیدم و به نیروهای امداد خبر دادم.» خانه میلانیان در آن آتش‌سوزی سالم ماند، اما در آتش‌سوزی اخیر ایتون کامل از بین رفت.
او در حال حاضر در یک هتل زندگی می‌کند. نه تنها خانه، بلکه مغازه لباس فروشی‌اش هم به طور کامل سوخته و نابود شده است. او بیش از سه هزار لباس برند در مغازه‌اش داشت که بسیاری از آن‌ها بین هزار تا 3هزار دلار قیمت داشتند. آنطور که این زن ایرانی می‌گوید، در نتیجه سوختن کسب و کارش، بیش از یک میلیون دلار ضرر کرده اما بیمه فقط 25 هزار دلار از آن را پرداخت می‌کند. خیلی از ساکنان لس‌آنجلس فکرش را نمی‌کردند که دچار چنین حادثه‌ای بشوند و خانه و کسب و کارشان را بیمه نکرده بودند. اما آن‌ها هم که بیمه داشتند، مبلغ کمی را قرار است پس بگیرند.
از طرفی خانه خانم میلانیان هم که ۱.۵ میلیون دلار ارزش داشته، فقط ۳۸۰ هزار دلار بیمه داشته است. او در این باره می‌گوید: «وقتی پرسیدم چرا مبلغ بیمه برای خانه‌ام این قدر پایین است، به من گفتند: نگران نباش. خانه‌ات هیچ‌وقت آتش نمی‌گیرد.»
این زن ایرانی با اینکه آینده نامشخصی دارد، نمی‌خواهد نقل مکان کند. او قصد دارد خانه و کسب و کارش را از نو بسازد. میلانیان همچنین یک موسسه خیریه به نام «کودکان یک سیاره» دارد که همچنان دایر است. این موسسه خیریه در زمینه کمک به سلامت ذهنی و جسمی کودکان بی‌سرپناه فعالیت می‌کند و ماجرای جالبی هم پشت راه‌اندازی آن نهفته است.
میلانیان این سازمان را پس از کشف یک نوزاد تازه‌متولدشده که زنده به گور شده بود، تاسیس کرد. 27 سال پیش، زمانی که این زن ایرانی به همراه سگ‌هایش در کوهستان پیاده‌روی می‌کرد، متوجه رفتار عجیب سگ‌هایش شد. آن‌ها دور یک بوته جمع شده بودند و تکان نمی‌خوردند. میلانیان ابتدا فکر کرد مار دیده‌اند اما وقتی بوته را کنار زد، متوجه شد دو پای یک نوزاد از خاک بیرون زده است. او در این باره می‌گوید: « او فقط چند ساعت از تولدش می‌گذشت و هنوز بند ناف داشت. او را از زیر خاک بیرون آوردم و نجاتش دادم. بعدها به فرزندی پذیرفته شد. آن اتفاق زندگی من را برای همیشه تغییر داد.»
دو: روزنامه فایننشال تایمز به تازگی گزارشی از یکی از خیابان‌های شمال ونکوور، لوکس‌ترین منطقه این شهر منتشر کرده که برای ایرانیان حکم خانه را دارد. همانطور که تورنتو یک تهران کوچک در قلب خود جا داده و به تهرانتو معروف شده، شمال ونکوور هم به لطف ایرانیان پرشمارش، یک ایران کوچک دارد. در برخی از خیابان‌ها اگر قدم بزنید، زبان فارسی را به همان اندازه یا حتی بیشتر از انگلیسی می‌شنوید. طبق آخرین سرشماری در سال 2021، زبان فارسی رایج‌ترین زبان غیررسمی در ونکوور بوده است که نشان از جمعیت بالای ایرانیان در این شهر دارد.
خیابان لانزدیل یکی از خیابان‌های شمال ونکوور است که در آن قدم به قدم، کسب و کارهای ایرانی پیدا می‌شود. برخی از آن‌ها بیش از 30 سال است که کسب و کار خود را سرپا نگه داشته‌اند. رستوران کلبه یکی از آن‌هاست. این رستوران در سال 1992، یعنی 33 سال پیش افتتاح شد و حالا به دست محمد فرخی اداره می‌شود. او از کودکی، پشت پیشخوان این رستوران به پدر و مادر خود کمک می‌کرد و حالا صاحب آن شده است. بعضی از ایرانیان بیش از بیست سال است که مشتری این رستوران هستند.
کمی آن‌طرف‌تر، آجیل و خشکبارفروشی ایوب قرار دارد که با هشت شعبه در ایالت برتیش کلمبیا فعالیت می‌کند. در این خیابان، تابلوی اکثر مغازه‌ها علاوه بر زبان انگلیسی به فارسی هم نوشته شده است. یکی از مغازه‌های جالب توجهی که فایننشال تایمز آن را معرفی کرده، نانوایی امیر است. امیر صاحب این نانوایی، همسر و فرزند خود را در حادثه هواپیمای اوکراینی پرواز 752 از دست داد و آن را به سولماز، یک زن ایرانی دیگر فروخت.
با این حال این نانوایی همچنان با همان اسم فعالیت خود را ادامه داده و نان بربری دست مردم میدهد. یکی دیگر از کسب و کارهایی که در این گزارش معرفی شده، رستوران اکبرجوجه است. این رستوران ادعا می‌کند اولین رستوران در ونکوور بوده که غذای ایرانی سرو کرده است.
علاوه بر ده‌ها رستوران، کافه، شیرینی‌پزی و بستنی فروشی، چند کتاب‌فروشی و دفتر مهاجرتی ایرانی هم در این خیابان فعالیت می‌کنند. حالا این محله سال‌هاست که نه فقط بین ایرانی‌ها، بلکه بین تمام ساکنین ونکوور به ایران یا تهران کوچک شناخته می‌شود. تورنتو، ونکوور، لس‌آنجلس... به نظر می‌رسد ایرانی‌ها قصد دارند در اقصی نقاط جهان یک ایران کوچک برای خودشان بسازند تا احساس غربت نکنند.
