زندگی یک بی‌خانمان ایرانی در کانادا

هفت صبح| با ریش‌های به هم ریخته و لباس آشفته‌اش روی زمین و در کنار یک سطل آشغال نشسته و می‌گوید پروفسور دکتر ناصر یثربی است. عضو هیات علمی دانشگاه هاروارد است و برخلاف میلش او را در کانادا نگه داشته‌اند. بعضی از ادعاهایش باورکردنی نیستند و مشخص است تحت تاثیر مصرف مواد این حرف‌ها را می‌زند اما صفحه فیسبوک قدیمی او و مقالات ثبت شده‌اش در گوگل اسکولار نشان می‌دهد این مرد یک روزی از موقعیت خوبی در زندگی برخوردار بوده و حالا به این وضعیت دچار شده است.   

در روزهای اخیر ویدئویی از یک مرد ایرانی بی‌خانمان به اسم ناصر یثربی در خیابان‌های کانادا منتشر شد که ادعا می‌کرد عضو هیات علمی دانشگاه هاروارد است اما حالا برخلاف میلش او را در کانادا گروگان گرفته‌اند.

ماجرا از این قرار است که چهار روز پیش این ویدئو را یک کاربر تیک تاک که تمام محتوایش مصاحبه با افراد بی‌خانمان در کاناداست منتشر می‌کند و در بین کاربران ایرانی هم دیده می‌شود. در ویدئوی کامل این مصاحبه که در یوتیوب منتشر شده، آقای یثربی با صورتی لاغر و موهای نتراشیده، با یک پایپ و یک مداد در دست روی زمین نشسته و با دوربین صحبت می‌کند. می‌گوید در کانادا انگار گروگان گرفته شده و برخلاف میلش اینجا مانده است. وقتی بیشتر این موضوع را باز می‌کند، می‌فهمیم که کسی او را مجبور به ماندن در کانادا نکرده و خبری از گروگان‌گیری نیست بلکه احتمالا او فقط درباره حالات روحی خود صحبت می‌کند. در ادامه می‌گوید که اهل ایران است و در رشته مهندسی مکانیک دکترا دارد. بعد هم توضیح می‌دهد که به زبان‌های متعددی از جمله کردی، عبری، ترکی، عربی و اسپانیایی مسلط است.

وقتی از او درباره اعتیادش پرسیده می‌شود به کودکی خود باز می‌گردد و می‌گوید که دقیقا سه ماه بعد از شروع جنگ ایران و عراق به دنیا آمده و حالا 44 ساله است. بعد هم از کودکی بسیار خوبش تعریف می‌کند و می‌گوید بابت همه زحماتی که والدینش و خواهر و برادران برایش کشیده‌اند متشکر است. بالاخره از اعتیادش حرف می‌زند و می‌گوید که از 25 سالگی مصرف مواد را شروع کرده اما از آن ابتدا مصرف بالایی نداشته و مقدارش بالا و پایین شده است.

یثربی معتقد است مصرف مواد هرگز برایش یک مشکل بزرگ نبوده و با وجود اعتیاد توانسته با نمرات بسیار خوب دکترایش را بگیرد و حدود 20 مقاله منتشر کند. به گفته خودش موادی که این روزها مصرف می‌کند چیزی به اسم «دان»، ترکیبی از هروئین و کافئین و فنتانیل(نوعی مرفین قوی) است. وقتی از او می‌پرسند که چرا بی‌خانمان شدی جواب عجیبی می‌دهد. او می‌گوید که به خاطر سیاست و نوشتن یک مقاله درباره کرونا و ارتباطش با چین به این روز افتاده است.

شاید هاروارد نه، اما ویکتوریا چرا

حرف‌های به هم ریخته‌اش آنچنان قابل باور نیست اما انگار بخشی از آن واقعیت دارد. با جست و جو کردن اسم او در گوگل اسکولار می‌رسیم به 14 مقاله که او به همراه افراد دیگری مرتبط با رشته‌اش نوشته است. جایی در دانشگاه هاروارد اسم او ثبت نشده اما واقعا دکترایش را در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه ویکتوریای کانادا گرفته است.

در اینستاگرامش فقط تصاویری از دست نوشته‌ها و شعرهای عجیبش را منتشر می‌کند. که آن هم یک سالی است بی فعالیت مانده. یک صفحه قدیمی فیسبوک هم دارد که آخرین پستش برای حداقل ده سال پیش است. آنجا هم شعرهایش و دو عکس از خودش منتشر کرده که تفاوت بسیاری با چهره این روزهایش دارد. به قدری تغییر کرده که در نگاه اول انگار صفحه فیسبوک فرد دیگری با اسم مشابه و تحصیلات مشابه است. در هر صورت این صفحه خودش است اما حالا بسیار لاغر شده و فقط از خط خالی شکستگی روی ابرویش می‌شود فهمید که این همان یثربی بی‌خانمان است. نکته دردناک‌تر اینکه حدودا دو سال پیش وبسایت خبری ریچموند نیوز یک آگهی مفقودی برای او منتشر کرد و عکس قدیمی او با نام و مشخصات ظاهری‌اش را در اختیار عموم گذاشت.

چند ماه بعد همین وبسایت خبر داد که ناصر یثربی صحیح و سالم پیدا شده است. بعد از انتشار این ویدئو بسیاری از دنبال کننده‌های آن صفحه تیک‌تاک پیشنهاد کردند تا به این فرد کمک کنند و حتی سقفی در اختیارش بگذارند. یکی دیگر از کاربران که به نظر بارها این مرد را در خیابان دیده نوشته است: «هر بار که او را می‌بینم یک داستان جدید درباره زندگی‌اش تعریف می‌کند!»