کاربر گرامی

برای استفاده از محتوای اختصاصی و ویدئو ها باید در وب سایت هفت صبح ثبت نام نمایید

با ثبت نام و خرید اشتراک به نسخه PDF روزنامه، مطالب و ویدئو‌های اختصاصی و تمامی امکانات دسترسی خواهید داشت.

کدخبر: ۵۵۳۳۳۹
تاریخ خبر:

کسب و کاری به نام زندان

کسب و کاری به نام زندان

چه رابطه‌ای بین زندان‌های آمریکا و برندهای مشهور و صنایع غذایی است؟

روزنامه هفت صبح، رامتین لطیفی| آمریکایی‌ها بخش قابل توجهی از رویاها و آرزوهایشان را در فیلم‌های سینمایی‌شان به تصویر می‌کشند. از به رخ کشیدن و بزرگنمایی قدرت نظامی این کشور گرفته تا نجات جهان از دست اشرار ساکن این سیاره یا سیاره‌های دیگر را می‌توان در این فیلم‌ها دید. شاید تنها مکانی که در فیلم‌های آمریکایی همانطور که هست به نمایش درآمده، زندان باشد.

 

زندان‌های آمریکا همان‌قدر که در فیلم‌های مختلف دیدیم مخوف و ترسناک است. زندانیان گروه‌های مختلفی در زندان‌‌ها درست می‌کنند و اکثر زندانیان باید عضو یکی از این گروه‌ها بشوند و حرف سر دسته خود را بخوانند و چه در زندان و چه پس از آزادی تحت امر سردسته خود باشند و ناگزیر به کار خلاف ادامه دهند. البته مقامات ایالتی که ناظر و مسئول زندان‌ها هستند از این رویه بدشان نمی‌آید چرا که بازگشت دوباره یا چندباره زندانی‌های سابق به زندان برای‌شان منفعت مالی دارد.

 

در انتظار عقوبت 
رویکرد زندان‌ها در سراسر جهان را می‌توان به ۲ دسته عمده تقسیم کرد. دسته اول زندان‌هایی که بر اساس بازپروری و توانبخشی بنا شده‌اند و مسئولان این زندان‌ها سعی دارند به زندانی‌شان القا کنند این مکان آخر خط نیست و آن‌ها باید گذشته را فراموش کنند و با اصلاح خود و فراگرفتن آموزش‌ها و فنون مختلف از زندان خارج شوند و دوباره به متن زندگی بازگردند.

 

زندان‌های کشورهای اسکاندیناوی نمونه‌ای از این دست هستند و اکثر زندانیان در دوران گذراندن محکومیتشان به تحصیلات دانشگاهی یا آموختن مهارت‌های فنی می‌پردازند. دسته دوم زندان‌هایی هستند که بر محور انتقام و عقوبت بنا شده‌اند. در این زندان‌ها سعی بر آن است که عرصه آنچنان بر زندانی تنگ شود که از اعمال خود پشیمان شود و عبرت بگیرد و دوباره آن را تکرار نکند. زندان‌های آمریکا نمونه بارز این نوع از زندان‌ها است.

 

زندان آمریکایی 
زندان‌ها در آمریکا دو دسته‌اند. دسته اول زندان‌های ایالتی است که زندانیان با احکام بیشتر از یک سال در این زندان‌ها نگهداری می‌شوند و دسته دوم زندان‌های محلی است که زندانیان با احکام کمتر از یک‌ سال را در خود جای می‌دهد. البته پر واضح است که نرخ بازگشت به زندان‌های آمریکایی بیشتر از زندان‌های کشورهای اسکاندیناوی است.

 

نتایج آمار نشان می‌دهد که در حد فاصل سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۲۰ تعداد زندانیان آمریکا ۲۲۰ درصد رشد داشته است. در سال ۲۰۲۲ بیش از ۷ میلیون نفر زندانی در آمریکا وجود داشت که از این تعداد 2/4میلیون نفر در زندان‌ها نگهداری می‌شدند و 4/7 میلیون نفر نیز با آزادی‌های مشروط تحت نظارت مسئولان زندان و نیروهای پلیس بودند.

 

بری دیگه برنگردی؟ 
یک آمار عجیب و تکان دهنده می‌گوید بیش از ۸۳ درصد زندانیان سابق در آمریکا دوباره به زندان بازمی‌گردند. گفتنی است زندانیان علاوه بر حق رای از بیمه‌ها و خدمات رفاهی و اجتماعی نیز محروم می‌شوند‌. به علاوه هیچ شرکتی در آمریکا تمایلی برای جذب زندانیان به عنوان نیروی کار ندارد و اغلب زندانیان سابق با مشکل شغل و معیشت مواجه می‌شوند.

 

به همین دلیل مجبور می‌شوند دوباره به شغل‌های سیاه و خلاف روی بیاورند و در نتیجه دیر یا زود به زندان بازگردند. این رویه علاوه بر خود زندانیان بر روی خانواده‌ آن‌ها نیز تاثیرات سو و مخربی دارد. پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند که یکی از والدین بیش از ۵ میلیون کودک که در برگیرنده ۷ درصد از جمعیت کل کودکان آمریکاست در زندان هستند.

 

نتایج این مطالعه حاکی از آن است که این کودکان ۵ برابر بیشتر از هم سن و سال‌های خود خشونت بروز می‌دهند و چه بسا این کودکان با گذر زمان جا پای پدران و مادران خود بگذارند و زندانیان فردا باشند.

 

تجارت پر سودی به نام زندان 
سالانه ۶۰۰ هزار نفر از زندان‌ها آزاد می‌شوند و جالب است بدانید دو سوم این افراد با گذشت کمتر از ۳ سال دوباره به زندان بازمی‌گردند. بیش از ۵۰ درصد افرادی که دوباره به زندان باز‌می‌گردند را افراد ۱۸ تا ۵۰ ساله تشکیل می‌دهند. مسئولان و صاحبان زندان نیز از این اتفاق خرسندند.

 

اغلب زندانیان در این محدوده سنی از آمادگی جسمانی خوبی برخوردارند و ۶۰ درصد این افراد نیز تمایل به کار در زندان دارند. از این رو مسئولان زندان قراردادهایی با شرکت‌ها، کارخانه‌ها و برندهای مختلف می‌بندند و محصولات مورد نظر آن‌ها را با به کارگیری نیروی کار ارزان قیمت زندان تولید می‌کنند و از این راه پول خوبی به جیب می‌زنند.

 

به همین دلیل برخی از زندان‌ها سرمایه‌گذارهای شخصی دارد و در اصل سرمایه‌گذار ساخت زندان با مقامات ایالتی به عنوان مسئول زندان شریک هستند. در حال حاضر کف دستمزد در آمریکا ساعتی 7/25دلار است. این در حالی است که سقف دستمزد زندانیانی که در زندان مشغول به کار هستند تنها ساعتی ۵۲ سنت است. در سال ۲۰۱۵ قراردادهای زندان با شرکت‌ها و برندهای مختلف 911/8میلیون دلار سود نصیب اداره زندان‌های آمریکا کرد.

 

رد پای برندهای بزرگ 
طی سال‌ها و دهه‌های اخیر شرکت‌ها و برندهای بزرگ از فرصت نیروی کار ارزان در زندان‌ها بهره بردند و قراردادهای مختلفی با زندان‌ها بستند. بخش بزرگی از  غذاهای منجمد و نیمه آماده مک‌دونالد، فرآوری و مزه دار کردن گوشت‌ و مرغ و نیز پختن نان‌های گرد و کوچک این رستوران زنجیره‌ای در زندان‌ها انجام می‌گیرد.

 

همچنین فروشگاه‌های زنجیره‌ای والمارت نیز از زندانیان برای چسباندن بارکد و قیمت بر روی محصولات استفاده می‌کند. لیوان‌های کاغذی و زیبای کافه‌های زنجیره‌ای استارباکس نیز محصول زندان است‌. زنان زندانی نیز بیشتر در حوزه تولید البسه مشغول به کارند و شاید جالب باشد که بدانید محصولات برند ویکتوریا سکرت که تولیدکننده مشهور لباس‌های زیر زنانه است در زندان و توسط زندانیان زن صورت می‌گیرد.

 

برخی از فعالان مدنی در اعتراض به استثمار زندانیان توسط برندهای بزرگ جنبش‌هایی را طرح‌ریزی کردند که هر محصولی که در تولید آن فردی به زور یا به اجبار به کار گرفته شده باشد یا استثمار شده باشد را نخرند. البته این جنبش‌ها تاثیرات مثبتی داشته است و حتی پا را از مرزهای آمریکا نیز بیرون گذاشته است.

 

برای مثال چند سال پیش شایعه‌ای مطرح شد که محصولات برند نایکی با استثمار نیروی کار اجباری اویغورها در کارخانه‌های چین تولید می‌شود و این شرکت آنچنان با افت فروش مواجه شد که مجبور شد بر روی جعبه محصولات خود درج کند که در تولید این محصول هیچ نیروی کار اجباری مشارکت نداشته است. 

 

رابطه زندان و مواد غذایی 
کامیون‌های بدون علامت مملو از گاو‌های پرورش‌یافته از زندان ایالتی لوئیزیانا (مشهور به زندان آنگولا) خارج می‌شوند، جایی که مردان زندانی به کار سخت محکوم‌ و مجبور به کارند. زندانیانی که برای یک ساعت مزد روزانه یا گاهی بدون مزد در مزارع سابق برده‌های جنوب که اکنون به زندان تبدیل شده است، مجبور به کارند.

 

به گزارش ایندیپندنت، گاوهای پرورش‌یافته در این مزرعه-زندان با سفری ۶۰۰ مایلی به یک کشتارگاه در تگزاس منتقل و سپس به زنجیره تامین غول‌هایی مانند مک‌دونالد، والمارت و کارگیل وصل می‌شوند. بر اساس تحقیقات گسترده دو ساله آسوشیتدپرس در مورد کار زندانیانی که صدها میلیون‌ دلار ارزش دارد، شبکه‌ای پیچیده‌ و نامرئی برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های مواد غذایی و محبوب‌ترین برندهای جهان را به مشاغلی که زندانیان آمریکایی در سراسر کشور انجام می‌دهند، مرتبط می‌کند.

 

کدخبر: ۵۵۳۳۳۹
تاریخ خبر:
ارسال نظر