پشت فرمان غیرت | کامیون‌داران، مردان جاده در روزهای دشوار
در روزهایی که کشور نیازمند همت همگانی است، کامیون‌داران با وجود زخم‌هایی که از بی‌مهری‌های گذشته بر تن دارند، با قدرت به میدان آمده‌اند تا چرخه تأمین کالا از حرکت نایستد
هفت صبح| در روزهایی که کشور درگیر بحران‌های گاه و بی‌گاه است، قشری از جامعه، بیآنکه مطالبه‌ای کنند یا دوربین‌های فیلمبرداری و عکاسی به‌دنبالش باشند، چرخه اقتصاد را سرپا نگه می‌دارند؛ کامیون‌دارانی که با وجود رنج‌ها، از خرابی قطعات تا انتظارهای طاقت‌فرسا، پشت فرمان می‌نشینند، شب‌رو و خستگی‌ناپذیر، تا نان، دارو و امید را به مقصد برسانند. این گزارش، ادای احترامی است به آنها که بی‌ادعا، ستون فقرات اقتصادند.
سکوت جاده‌ها در نیمه شبان، با صدای یکنواخت چرخ کامیون‌ها می‌شکند. چرخ‌هایی که سنگینی بار کشور را بر دوش می‌کشند، بیآنکه دیده شوند، بیآنکه ستایش شوند. روزهای سختی فرا رسیده است. کشور در حال عبور از مرحله‌ای حساس است. مردم در فروشگاه‌ها چشم به راهند. تأمین‌کنندگان نگران عرضه مستمر اقلام‌اند. بنادر، انبارها، مراکز توزیع، همه و همه در تب و تابند. در این میان، کامیون‌داران همان مردان بی‌ادعای جاده، بار دیگر نشان داده‌اند که هر زمان کشور به آنان نیاز دارد، برای خدمت به هموطنان خود، سر از پا نمی‌شناسند.
سید جلال موسوی نایب‌رئیس انجمن کامیون‌داران در گفت‌وگو با ایرنا، از همبستگی و تلاش شبانه‌روزی رانندگان در شرایط کنونی سخن گفت. او اعلام کرد که رانندگان کامیون، با همه ظرفیت خود، برای جابه‌جایی اقلام حیاتی و کالاهای اساسی، آماده و در میدان هستند. این حرکت نه به دستور بلکه از سر وفاداری و تعهدی است که ریشه در خاک و غیرت دارد.
در روزهای گذشته، در جلسه‌ای با حضور رئیس سازمان راهداری، نمایندگان تشکل‌های صنفی و فعالان حوزه حمل‌ونقل، درباره ضرورت هماهنگی و تسریع در فرآیند تخلیه و ترخیص کالا گفت‌وگو شد. آنچه امروز در بنادر جنوب، در جاده‌های طولانی کشور و در صف بارگیری دیده می‌شود، نتیجه همان هماهنگی‌هاست. کامیون‌داران، بار دیگر بدون انتظار، پای کار آمده‌اند.
سایه مشکلات؛ روشنای همت
این حضور در حالی است که کامیون‌داران در هفته‌ها و ماه‌های اخیر با فهرستی از مشکلات فرساینده دست به گریبان بوده‌اند. مشکلاتی که بخش از آن رسانه‌ای شد و کمتر مسئولی به آن پاسخ داد. افزایش شدید هزینه‌های قطعات، گرانی سوخت، صف‌های طولانی برای بارگیری، تأخیرهای پی‌درپی در گمرکات، مشکلات بیمه و خدمات رفاهی، بخشی از این وضعیت است. زندگی بسیاری از رانندگان، وابسته به درآمد روزانه آنهاست. وقتی کامیون متوقف می‌ماند، سفره خانه راننده کوچک‌تر می‌شود.
با این همه، همین قشر آسیب‌پذیر اکنون در خط مقدم تأمین کالا حضور دارد. در بندرعباس، جاده چابهار، پایانه‌های بوشهر، مراکز بار تهران و جاده‌های کوهستانی شمال و غرب کشور، کامیون‌هایی با بار مواد غذایی، دارو، تجهیزات پزشکی و کالاهای استراتژیک در حرکتند. رانندگانی که شب را در جاده می‌گذرانند، بار را در گرمای شدید و با حداقل امکانات تحویل می‌گیرند و بی‌وقفه تا مقصد می‌رانند.
جغرافیای فداکاری؛ از جنوب تا شمال
دیروز سه‌شنبه گزارش‌هایی از افزایش بارگیری در بنادر جنوبی کشور منتشر شد. همزمان در پایانه‌های بار مرکز، کامیون‌دارانی از استان‌های شرقی، غربی و شمالی کشور، خود را برای حمل بار به مناطق هدف رساندند. بارهای عمدتاً شامل اقلام ضروری مصرف خانوار، مواد اولیه تولید و کالاهای اساسی است که باید به سرعت به دست مصرف‌کننده برسد.
نقش رانندگان در این میان، حیاتی است. موسوی در همین‌باره گفته است که برای تسریع در رساندن کالا به نقاط مختلف کشور، نیاز به هماهنگی بیشتر میان بخش‌های گوناگون وجود دارد. راهداری، گمرک، بنادر و نهادهای نظارتی، باید با درک شرایط، روند کار را تسهیل کنند تا بار، بی‌توقف به مقصد برسد.
کامیون‌داران؛ ستون بی‌نام حمل‌ونقل کشور
در گفت‌وگوهایی که خبرنگار هفت صبح با برخی رانندگان در پایانه‌های تهران و بندر امام خمینی داشته، همه آنها بر یک نکته مشترک تأکید کرده‌اند: «ما وظیفه ملی‌مان را می‌دانیم، الان کشور به ما نیاز دارد.»یکی از رانندگان با سابقه ۲۸ ساله، می‌گفت: «وقتی کرونا آمد، ما از معدود گروه‌هایی بودیم که مسیر تامین کالا را باز نگه داشتیم. حالا هم که وضعیت خاص شده، منتظر دستور نماندیم و رفتیم سر کار.»
در همین جمله ساده، همه چیز نهفته است. کامیون‌داران پشتوانه آرام شبکه تأمین کالا در کشورند. وقتی حمل‌ونقل متوقف شود، تأمین سوخت، مواد غذایی، دارو، نهاده‌های دامی، قطعات صنعتی و صدها قلم دیگر، در فاصله‌ای کوتاه دچار اختلال می‌شود.
وظیفه مسئولان در برابر این ایستادگی
اکنون که رانندگان چنین مسئولانه در میدان هستند، مسئولیت دولت و دستگاه‌های اجرایی نیز سنگین‌تر شده است. مطالبات کامیون‌داران، هم روشن و هم منصفانه است. اصلاح نظام بیمه، تثبیت نرخ خدمات حمل، بازنگری در تعرفه‌ها، تأمین لاستیک و قطعات با نرخ مناسب و تسهیل امور گمرکی، از جمله خواسته‌هایی است که ماه‌هاست مطرح می‌شود.
پاسخ به این مطالبات، نه لطف که وظیفه‌ای بنیادین است. کشوری که در تنگنای اقتصادی به سر می‌برد، باید ستون‌های اصلی خود را تقویت کند. کامیون‌داران یکی از این ستون‌ها هستند. حفظ رضایت و انگیزه آنان، در شرایطی که حمل‌ونقل بین‌المللی نیز با پیچیدگی مواجه شده، اولویت ملی است.
چرخ‌هایی که اقتصاد را زنده نگه می‌دارند
سایه کامیون‌داران بر اقتصاد ایران، بلند و مؤثر است. اگر نانوایی‌ها آرد می‌خواهند، اگر داروخانه‌ها دارو می‌طلبند، اگر صنایع منتظر مواد اولیه‌اند، همه چشم به راه همین کامیون‌هایی هستند که خیابان‌ها و جاده‌های طولانی را بی‌وقفه می‌پیمایند.این رانندگان، کارگر ساده نیستند. تکنیسین جاده‌اند. روان‌شناس خواب و استرس‌اند. استاد صبوری در ترافیک، ریسک‌پذیر در شرایط ناامن و نگهبان اموال ملی در تمام ساعت‌هایی هستند که جاده تاریک و خلوت است.
به احترام اعتماد این مردان
کامیون‌داران در روزهای بحران، برگ تازه‌ای از تعهد و شرافت حرفه‌ای خود را به نمایش گذاشته‌اند. این گزارش، دعوتی است برای دیدن و احترام گذاشتن به این تلاش خاموش. اگرچه رسانه‌ها کمتر به آنان می‌پردازند، اگرچه مسئولان گاهی با تأخیر صدایشان را می‌شنوند، اما مردم قدر این همت را می‌دانند.
در برابر صدای موتورهایی که شبانه در جاده‌های داغ جنوب می‌غرند تا صبح زود کالا به تهران برسد، سکوت باید کرد. این صدا، موسیقی مقاومت است. به احترام همه رانندگانی که در روزهای سخت، همراه مردم‌اند، باید نوشت، ثبت کرد و قدردان بود.
