با تغییراتی جزئی، زمین را با هم نجات دهیم
با تغییرات کوچک در مصرف انرژی می‌توان به کاهش انتشار کربن و گرم شدن کره زمین کمک کرد
به گزارش هفت صبح | جهان پیوسته در حال گرم شدن است و الگوهای جهانی آب و هوا دچار بینظمی و تغییرات زیادی شده است. در این شرایط مقابله با تغییرات اقلیمی قطعا نیازمند اقدام مشترک رهبران جهان در سطح جهانی است اما هر یک از ما به عنوان یک فرد می‌توانیم به گونه‌ای زندگی کنیم که در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای سهم داشته و مشارکت فعالانه و مسئولانه داشته باشیم. اگر تابحال به این موضوع فکر نکردید در اینجا مواردی را معرفی کردیم که می‌توانید برای کاهش تأثیر شخصی خود انجام دهید.
1. دمای خانه و محل کارتان را تغییر دهید
کاهش دمای وسایل گرمایشی و سرمایشی، تغییرات زیادی در میزان انتشار کربن شما ایجاد میکند که می‌تواند به سیاره زمین کمک کند. یا مثلا خاموش کردن چراغ‌های اضافی و لوازم خانگی در زمانی که از آنها استفاده نمی‌شود، می‌تواند به ما کمک کند تا هم در هزینه‌های خود صرفه‌جویی کنیم و در عین حال تأثیر خود را بر تغییرات آب و هوایی کاهش دهیم. این کاریست که بسیاری از دغدغه‌مندان محیط زیستی و بسیاری از مردم جهان آن را انجام می‌دهند. ما باید تلاش کنیم دمای خانه و دفتر کار خود را در زمستان‌ها بین 18 تا 22 درجه سانتیگراد نگه داریم و چنانچه این دما بیشتر باشد به ازای هر یک درجه افزایش دما، که مستلزم مصرف سوخت و انرژی بیشتری است کربن بیشتری هم در جو آزاد می‌شود که منجر به پدیده گرمایش محلی و منطقه ای و در گام بعدی منجر به گرمایش جهانی می‌شود. از سوی دیگر عایق کاری سقف‌ها و پنجره‌ها می‌تواند اتلاف گرما در خانه‌های ما را کاهش دهد. در این صورت هزینه قبض مصرفی خودمان هم کاهش می‌یابد و پول کمتری مجبوریم هر ماه به دولت بپردازیم.
2. غذا و میوه دور نریزید!
صنعت غذا به طور کلی، مسئول 30 درصد انتشار گازهای گلخانه ای جهان است. گرچه در راس آن صنایع گوشت و لبنیات است اما محصولات زراعی هم کم از انها ندارند! متاسفانه این روزها بسیاری از مردم ایران به دلیل گران شدن گوشت و لبنیات و محصولات زراعی، مجبور شدند ناخواسته برخی اقلام غذایی را از سبد مصرفی خود حذف کنند اما همچنان عده ای از ما هستند که هم قدرت خرید بالا دارند و هم دور ریز غذایی شان زیاد است!
گفته می‌شود در ایران 30 درصد محصولات زراعی و باغی در فرایند تولید و مصرف به عنوان ضایعات دور ریخته می‌شود. مثلا هنوز هم بسیاری از ما ایرانیان غذای اضافی را دور می‌ریزیم در حالیکه می‌توانیم یا کمتر غذا درست کنیم یا اضافی آن را در ظرف در بسته در یخچال نگهداری کرده و مصرف کنیم. یا قبل از اینکه خرید منزل انجام دهیم مطمئن شویم مشخصا کدام ماده غذایی را در منزل کم داریم و به میزان کافی تهیه کنیم تا بعدا لازم نباشید میوه‌های فاسد شده و یا شیر و پنیر فاسد شده و یا حتی نان مانده را دور بریزیم. اینطوری حتی دیگر لازم نیست هر روز زباله تر را از خانه خارج کنیم و سطل زباله تان شاید فقط هفته ای یک یا دوبار نیز به تخلیه داشته باشد و هزینه‌هایتان نیز با توجه به گران شدن اقلام غذایی به شدت کاهش خواهد یافت. چون دیکر دور ریز ندارید و سبک زندگی تان نیز باعث می‌شود کربن کمتری تولید کنید.
جالب است بدانید بر اساس گزارش سازمان ملل، ضایعات جهانی غذا حدود 8 تا 10 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان را تشکیل می‌دهد.
3. از خودروی شخصی کمتر استفاده کنید
حمل و نقل مسئول تقریباً یک چهارم کل انتشار گازهای گلخانه ای مرتبط با انرژی در سراسر جهان است. در ایران که گفته می‌شود حمل و نقل فقط در ایجاد آلودگی هوا بیش از 80 درصد نقش دارد و طبیعتا نقش اش در گرمایش زمین نیز بیشتر است! چرا؟ چون سوخت مصرفی ما در ایران و خودروی تولید وطن، از استانداردهای روز جهان تا حد زیادی فاصله دارند و هرساله در نتیجه این حجم از آلاینده‌هایی که تولید می‌کنند بیش از 50 هزار نفر در سال جان خود را از دست می‌دهند.
زندگی بدون خودروی شخصی با توجه به کمبود حمل و نقل عمومی‌و بی مسئولیتی شهرداران ایرانی در قبال این حق ابتدایی و اولیه شهروندان نسبت به دسترسی داشتن به حمل و نقل پاک و عمومی، قطعا سخت است اما می‌توان تا حد امکان از تردد خودروی تک سرنشین که حجم ترافیک را هم افزایش می‌دهد خودداری کنیم. یادتان باشد تاثیرات کوچک با اقدامات کوچک هریک از ما شروع می‌شود و نهایتا به تاثیرات بزرگ منجر می‌شود. مثلا می‌توانید با پیاده روی و دوچرخه سواری به مغازه‌های محلی بروید و خودروی شخصی تان را استفاده نکنید.
4. قبل از خرید لباس کمی‌فکر کنید
صنعت لباس یا مد دومین صنعت آلاینده جهان بعد از صنعت نفت است. بسیاری از ما وقتی کودک بودیم سالی یکبار آن هم فقط شب عید خرید لباس و کفش داشتیم و حتی روپوش‌های مدرسه مان را دوسال یکبار می‌خریدیم برای همین همیشه مجبور بودیم کیف یا کفش مان را یک یا دو سایز بزرگتر بخریم تا برای سال بعد هم قابل استفاده باشد. گفتن این موضوع به نسل جدید قطعا کار سختی است و نشدنی است! اما پیشنهاد می‌کنم قبل از خرید لباس کمی‌تامل کنید. کافی است بدانید فقط یک شلوار جین، در فرایند تولیدش بیش از 30 کیلوگرم دی اکسید کربن تولید میکند. این رقم در مورد لباس‌های تهیه شده با الیاف نایلونی حتی بیشتر از این است! پس قبل از خرید بد نیست یک نگاهی به کمد لباس تان بیاندازید تا شاید از خرید لباس اضافی و هزینه اضافی منصرف شوید.
به این موضوع هم دقت کنید که متاسفانه بیشتر لباس‌های مصرفی در کشورهای جهان سوم و کشورهای در حال توسعه، تابع مد هستند در حالیکه اگر به کشورهای دیگر سفر کرده باشید حتما متوجه شدید که لباس‌های موجود در مغازه‌های آنها عمدتا لباس‌های به سبک کلاسیک و ساده تر هستند تا زمان بیشتری مورد استفاده قرار گیرد. اما در ایران مطابق میل مصرف کننده‌ها، عمدتا لباس‌ها با تزئینات زائد و گاه طوری طراحی شدند که جز یک مهمانی خاص دیگر نمی‌توان آن را در مهمانی دیگر پوشید چون اول از همه دل خودتان را می‌زند و به نظر دیگران هم خیلی تکراری به نظر می‌رسد. این موضوع باعث می‌شود تا شما مرتبا در حال خرید لباس باشید و لباس قبلی را دور بیاندازید یا با انبوهی از لباس‌های بدرد نخور و از مدافتاده در کمدتان مواجه باشید.
