تنوع زیستی خلیج فارس قربانی توسعه ناپایدار می‌شود؟
چند سال پیش در ماهشهر یکی دو بار کوسه نهنگی وارد یکی از خوریات شده بود. این گونه بزرگترین ماهی دنیا است که یک جمعیت ایزوله آن در خلیج فارس وجود دارد. کوسه نهنگی به داخل هور مهاجرت می‌کند و همین موضوع اهمیت زیستگاهی این مناطق را نشان می‌دهد.
وطن دوست به «هفت صبح» می‌گوید: خورها در ماهشهر و دیگر مناطق به دریاها وصل هستند. این مناطق زیستگاه‌هایی برای مهاجرت و تولید مثل خیلی از گونه‌ها محسوب شده و ماهی‌ها دوره نوزادگاهی خود را در خورها می‌گذرانند. زیرا از تلاطم امواج در امان بوده و این مناطق از نظر تغذیه‌ای و زیستگاهی برای زندگیشان مناسب است. این مهمترین کارکرد خورهاست. بنابراین اگر توسعه نامتوازن در محل خورها انجام شود، می‌تواند روی جمعیت ماهی‌ها اثر بگذارد.
به گفته او، چند سال پیش در ماهشهر یکی دو بار کوسه نهنگی وارد یکی از خوریات شده بود. این گونه بزرگترین ماهی دنیا است که یک جمعیت ایزوله آن در خلیج فارس وجود دارد. کوسه نهنگی به داخل هور مهاجرت می‌کند و همین موضوع اهمیت زیستگاهی این مناطق را نشان می‌دهد. خورها می‌توانند از نظر زیستگاهی در حفظ جمعیت خیلی از گونه‌های ارزشمند کمک کنند.
علیرضا ری شهری رئیس اداره حفاظت محیط زیست دریایی اداره کل محیط زیست خوزستان در گفت‌وگو با «هفت صبح» از تغییر مکان استقرار پتروپالایشگاه خبر می‌دهد.
او می‌گوید: درباره پتروپالایشگاه با گزینه‌ای که اول سرمایه‌گذار در محدوده خوریات داشت، مخالفت شد و حالا این پروژه تغییر مکان داده و در محلی مستقر می‌شود که با خوریات فاصله دارد. این نقطه با تالاب شادگان بیش از هزار متر فاصله دارد.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست دریایی خوزستان یادآوری می‌کند که هنوز هم مجوزی به پتروپالایشگاه داده نشده و درخواست آنها در حال بررسی است.
او همچنین درباره تلاش‌ها برای ایجاد مزارع انرژی پاک، اجرای چنین پروژه‌هایی را از نظر محیط زیستی بیشتر مورد تایید می‌داند زیرا مضراتش کمتر از دیگر سیستم‌های استحصال برق است اما تاکید می‌کند که در محدوده خوریات هیچ استعلامی برای استقرار نیروگاه‌های انرژی خورشیدی دریافت نکرده‌اند.
خوزستان این روزها با انواع معضلات ریز و درشت دست و پنجه نرم می‌کند. از آب رفتن سهم کارون به دلیل اجرای پروژه‌های انتقال آب تا خشک شدن هورالعظیم به خاطر سدسازی‌های ترکیه و آلودگی هوای ناشی از فلرسوزی صنایع نفتی، روی هم انباشت شده و ادامه زندگی را برای مردم جنوب غرب ایران سخت‌تر کرده است. همه این مشکلات ناشی از توسعه نامتوازن و عدم رعایت ملاحظات زیست محیطی در پروژه‌های توسعه‌ای است. عجیب اینکه تمام پروژه‌های اجرا شده در خوزستان هم مجوز محیط زیستی دارند!
