پردیسان، بازپروری در مکان اشتباه | سرنوشت توله خرس پردیسان

درباره مرکز بازپروری پارک پردیسان که بهدلیل مکان نامناسب و مشکلات ساختاری، همچنان خطاهای گذشته را تکرار میکند
هفت صبح| معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست از تلاش برای جذب منابع مالی برای ایجاد یک بیمارستان و مرکز بازپروری مجهز در محدوده پارک پردیسان خبر میدهند. این در حالی است که کارشناسان ایجاد مرکز فعلی در این پارک پر گردشگر در میان اتوبانهای پرتردد تهران را اقدامی نادرست توصیف میکنند.
گم شدن توله خرسی در پارک پردیسان باز هم ذهنها را معطوف به غیر استاندارد بودن این مرکز بازپروری سازمان محیط زیست کرد. یک توله خرس نزدیک به دوساله که در مرکز بازپروری پارک پردیسان نگهداری میشد، در حالی مفقود شد که بسیاری از فعالان محیط زیست و کارشناسان این حوزه باور ندارند که توله خرسی در این سن و سال بتواند راه درازی پیموده و از دسترس مسئولان مربوطه خارج شود.
از آنجا که پارک پردیسان در میان اتوبانهای پرتردد تهران قرار دارد، کارشناسان بر این باورند که مرکز بازپروری پردیسان در جای نامناسبی ایجاد شده و باید سازمان محیط زیست چارهای برای رفع نیازهایش بیاندیشد زیرا این اولین بار نیست که حیوانی در مرکز بازپروری پارک پردیسان آسیب میبیند. سال 92 هم یک گوزن زرد در این پارک توسط شکارچیان مورد هدف قرار گرفته بود. در آن سال هم مهمترین دلیل این تعرض دسترسی شکارچیان به قفس حیوان از داخل اتوبان اعلام شده بود.
ایجاد مرکز جدید در نزدیکی پارک پردیسان
سرنوشت توله خرس پردیسان هرگز مشخص نشد و حمید ظهرابی در گفتوگو با ایسنا از فرار توله خرس سخن میگوید در حالی که به نظر میرسد احتمال دزدیده شدن توله خرس کوچک، به مراتب بیشتر از فرار باشد. به گفته ظهرابی، قرار است برای بهبود شرایط مرکز بازپروری پارک پردیسان چندین اقدام انجام شود تا از تکرار اتفاقات مشابه جلوگیری شود. یکی از این اقدامات دوربینگذاری و رفع نواقصی است که در مرکز وجود داشته و بهسرعت در حال اصلاح است. علاوه بر آن فرآیند استانداردسازی محلهای نگهداری حیوانات نیز در حال انجام است.
او اگرچه قبول دارد که مرکز بازپروری پردیسان از ابتدا در مسیر نامناسب با استانداردهای نادرست ساخته شده است اما از طرحی جدید درباره ایجاد یک بیمارستان و مرکز بازپروری استاندارد و مجهز رونمایی میکند که در صورت تامین اعتبار، باز هم در محدوده پارک پردیسان احداث خواهد شد.
حال این پرسش مطرح است که اگر معاون محیط زیست طبیعی سازمان محیط زیست قبول دارد که مرکز قبلی در جای مناسبی ساخته شده است، چرا با صرف اعتبارات جدید باز هم قرار است همان خطای گذشته را تکرار کرده و جایی در نزدیکی پارک پردیسان را به ایجاد مرکز بازپروری اختصاص دهد؟
امضای تفاهمنامه با دامپزشکی
ظهرابی درباره دیگر اقدامات سازمان محیط زیست از بهسازی و تقویت مرکز فعلی بازپروری پارک پردیسان و پیگیری امضای تفاهمنامههایی با مراکز دامپزشکی خارج از سازمان محیط زیست برای همکاری در حوزه حیات وحش خبر میدهد. اگرچه او در ابتدای سخنانش از تلاشهای سازمان برای رفع نواقص مرکز بازپروری پردیسان سخن میگوید اما در میانه صحبتهایش یادآوری میکند که ساختار فعلی مرکز بازپروری پردیسان از نظر طراحی قفسها و جانمایی فضاها ایراد دارد و اصلاح آن تقریبا غیرممکن به نظر میرسد.
به گفته او، با وجود این مشکلات، از آنجایی که مراکز نگهداری و بازپروری حیات وحش کشور بسیار محدود و تعداد نیروهای متخصص حیات وحش نیز کم است، سازمان حفاظت محیط زیست ناچار است حیواناتی با شرایط ویژه مانند حیوانات آسیبدیده که نیاز به نگهداری دارند را در مرکز پارک پردیسان نگهداری کند، البته در همین کلینیک موارد متعددی از نجات و بازگشت حیوانات به طبیعت ثبت شده است.
پیدا کردن خرس سه کیلویی، کار سادهای نیست
معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست از درمان بیش از ۸۰ فرد از گونههای مختلف در پارک پردیسان و بازگشت آنها به زیستگاه طبیعی خبر میدهد و درباره فرار توله خرس در تابستان گذشته میگوید: فرار توله خرس در شرایط خاصی اتفاق افتاد حیوان از مرکز خارج و وارد پارک پردیسان شد؛ پارکی که بیش از ۲۷۰ هکتار وسعت دارد.
بنابراین بهرغم تلاشهای گسترده نیروها، از جمله کمک نیروهای نظامی و استفاده از پهپادهای حرارتی، ردی از حیوان پیدا نشد. بیش از ۲۰ روز بهصورت شبانهروزی کار و حدود ۳۰ تله زندهگیری در نقاط مختلف پارک جایگذاری شد اما در نهایت اثری از توله خرس به دست نیامد. او با در نظر گرفتن احتمالات مختلف درباره سرنوشت توله خرس گم شده، بیان میکند:
واقعیت این است که پارک پردیسان با ساختار طبیعی و عوارض متعددش از درختزار و قنات گرفته تا منهولها و لانههای حیوانات، مکان پیچیدهای برای جستوجوست. پیدا کردن یک خرس سه تا چهار کیلویی در چنین فضایی کار سادهای نیست.