بدون ترس در میان آتش| گفتگوی خواندنی با نسرین تیموری زن بدلکار سینما
کسی که زنان بدلکار را به صورت مستقل وارد سینمای ایران کرد
هفت صبح| زنی که تا هفت سال پیش، روزهایش را پشت میز حسابداری یک شرکت می‌گذراند، حالا کارش عبور از شعله‌های آتش و سقوط از ارتفاع شده است. نسرین تیموری بعد از سال‌ها ورزش حرفه‌ای و تنها یک سال و نیم فعالیت در رشته بدلکاری، تیم خودش را جمع کرد و شد اولین زنی که در ایران یک گروه بدلکاری کاملا زنانه راه انداخته است.
حالا برای چندمین بار عکس‌هایش تیتر خبرگزاری‌های بین‌المللی شده و مورد توجه قرار گرفته است. نسرین در گفتوگو با «هفت صبح» می‌گوید تا به حال از انجام هیچ کاری نترسیده است. راست می‌گوید؛ از کسی که برای اولین بار با موتور و بدون لباس ایمنی از میان شعله‌های بزرگ آتش عبور می‌کند و با لبخند بیرون می‌آید، انتظار دیگری هم نمی‌رود.
نسرین تیموری چند سال بعد از اینکه توانست برای اولین بار روی پاهایش راه برود، یعنی در سن پنج سالگی، ورزش ژیمناستیک را شروع کرد. از آنجا که یک رشته ورزشی برایش کافی نبود، همان سال در کلاس‌های کاراته، والیبال و اسکیت هم اسم نوشت. او در گفتوگو با «هفت صبح» درباره شکل‌گیری علاقه‌اش به بدلکاری می‌گوید: «من از بچگی به کارهای پرهیجانی که هر کسی نتواند انجام بدهد، علاقه داشتم اما اصلا نمی‌دانستم بدلکاری چیست.
حتی تا هشت سال پیش نمی‌دانستم چیزی به اسم بدلکاری در ایران وجود دارد. سال 95 خیلی اتفاقی با این رشته و آقای ارشا اقدسی(یکی از معروف‌ترین بدلکاران ایرانی) آشنا شدم و از آن زمان حس می‌کنم که نیمه گمشده زندگی‌ام را پیدا کرده‌ام.» با این حال این مسیر، چندان هم برای خانم تیموری هموار و یکنواخت نبوده است. او با وجود اینکه در تمام مدت زندگی خود ورزش را به صورت حرفه‌ای دنبال کرده و چندین مدرک مربیگری و داوری در کارنامه‌اش دارد، در دانشگاه به سمت حسابداری رفت.
رشته‌ای که هیچ علاقه‌ای به آن نداشت و یک ترم مانده به فارغ‌التحصیلی از آن انصراف داد. در این مدت دو سال هم در شرکت‌های مختلف به حسابداری مشغول بود اما به گفته خودش وقتی بدلکاری را شروع کرد، متوجه شد چقدر از پشت میز نشستن و حسابداری متنفر بوده است. از طرفی به گفته خودش گذر از سد مخالفت پدر، مادر و اطرافیان هم یکی دیگر از سختی‌های راهش بوده است:
«وقتی خواستم کارم را در یک تیم بدلکاری شروع کنم، هیچ حمایتی از طرف خانواده نداشتم. دوستان و پدر و مادرم کاملا با من مخالف بودند. البته آن‌ها نگران جسم و جان من بودند. از نظر آن‌ها بدلکاری هیچ آینده‌ای نداشت. به من می‌گفتند هیچ زنی به عنوان بدلکار در ایران کار نمی‌کند تو چطور می‌خواهی موفق شوی؟ با این حال هدف من خیلی بزرگ‌تر از این حرف‌ها بود و مطمئن بودم می‌توانم نه تنها خودم موفق شوم، بلکه زنان دیگری را هم در این رشته دور خودم جمع کنم.»
نسرین تیموری حالا 6 سال است که به هدفش جامه عمل پوشانده و اولین تیم زنان بدلکار ایران را سرپرستی می‌کند. او تا به حال در بیش از 40 پروژه سینمایی و سریالی مثل داریوش، شهرزاد، پوست شیر، دسته دختران و سه کام حبس به عنوان بدلکار یا طراح صحنه بدلکاری مشارکت داشته است.
سه ماه به جای نیکی کریمی
ورزشی نیست که نسرین تیموری انجام نداده باشد. از ژیمناستیک و کاراته و اسکیت که اولین رشته‌های ورزشی او بودند گرفته تا راگبی و باله و غواصی و سوارکاری. او برخی از این رشته‌ها را تا درجه داوری هم پیش برده اما بعضی از رشته‌ها را فقط برای بدلکاری در یک یا چند پروژه سینمایی یاد گرفته است. مثلا برای سریال‌های ماه‌تی‌تی و سلمان فارسی به کارگردان داوود میرباقری، کلاس‌های سوارکاری را شروع کرد.
خانم تیموری در این دو سریال با اسب می‌تازد، اسبی را که سردست زده هدایت می‌کند و خودش را از روی اسب به زمین می‌اندازد؛ کاری که برای تسلط به آن باید ماه‌ها و گاهی سال‌ها تمرین کرد. او در پروژه‌های مختلف به عنوان بدلکار خودش را آتش‌زده، از ارتفاع پرتاب شده و یا صحنه اعدام را بازی کرده است. آنطور که خودش به هفت صبح می‌گوید، متفاوت‌ترین تجربه‌اش در فیلم سینمایی «دسته دختران» بوده که در آن به مدت سه ماه بدل نیکی کریمی را بازی کرده است:
«برای اولین بار بود که از تیم بدلکاری ما دعوت شد تا سه ماه را به آبادان برویم و صفر تا صد کار را به صورت تیمی انجام بدهیم. این فیلم صحنه‌های اکشن و بدلکاری متفاوت و زیادی داشت و از انجام همه آن‌ها لذت بردم. هر کدام از ما بدل ثابت یکی از بازیگران بودیم و من بدل خانم نیکی کریمی بودم.»
ساده‌ترین صحنه‌ها در ایران بدلکاری می‌شود
نسرین تیموری درباره برخی از پروژه‌هایی که صحنه اکشن ندارند اما در آن‌ها از بدلکار استفاده شده می‌گوید: «در ایران صحنه‌هایی هستند که بسیار ساده است و نباید به بدلکار نیازی داشته باشد اما برخی بازیگران حاضر نیستند آن را انجام بدهند. مثلا لیز خوردن از دو تا سه پله نباید برای بازیگران کاری داشته باشد.
در فیلم نهنگ آبی خانم بازیگر قبول نکرد که از پله بیافتد و نگران بود که مچ پایش پیچ بخورد. به همین خاطر این صحنه ساده را هم ما انجام دادیم. با این حال یک سالی می‌شود که خیلی از بازیگران تیم ما را شناخته‌اند و حرکات سطح پایین و متوسط را پیش ما یاد می‌گیرند و انجام می‌دهند. به طور مثال فرشته حسینی، پردیس عابدینی و پانته‌آ پناهی از جمله بازیگرانی هستند که برخی صحنه‌های بدلکاری را آموزش دیده و خودشان انجام می‌دهند.»
آن‌ها که مخالف حضور زنان در بدلکاری بودند، حالا برایمان دست می‌زنند
نسرین تیموری بعد از یک سال و نیم همکاری با ارشا اقدسی و همکاری در بیست پروژه سینمایی، از این تیم جدا شد تا تیم بدلکاری زنانه خودش را راه بیندازد. او در سال 97 با کمک مرحوم علیرضا فتحی، یکی از پیشکسوتان بدلکاری سینمای ایران این تیم را با نام خیبر تشکیل داد و فعالیتش را در سینما شروع کرد. تا دو سال قبل از آن، برای اجرای صحنه‌های اکشن لباس زنانه به تن مردان بدلکار می‌کردند.
با این اوصاف می‌توان پیش‌بینی کرد که چقدر کار خانم تیموری و تیمش برای اثبات خود سخت بوده است. این زن بدلکار 31 ساله در این باره به هفت صبح می‌گوید: «در شروع کار ما، بزرگترین و بدترین مانعی که برای ما وجود داشت، این بود که اصلا برخی نمی‌توانستند باور کنند خانم‌ها هم بتوانند در سینما به عنوان بدلکار، فعالیت کنند. البته من اسم آن را مانع نمی‌گذارم چرا که هیچ چیزی مانع خواسته من نمی‌شود.»
با این حال آنچه که این روزها برای خانم تیموری خوشحال کننده است این است که همان‌ها که در سال‌های گذشته مانع فعالیت او شده بودند، حالا کار او را نه تنها پذیرفته بلکه تقدیر هم کرده‌اند. او در این باره توضیح می‌دهد: «حدود سه ماه پیش جشن پیشکسوتان بدلکاران بازیگران خانه سینما بود که برای اولین بار زنان هم در آن شرکت کردند.
اتفاق جالبی که افتاد این بود که 90 درصد افرادی که آنجا بودند، کسانی بودند که خیلی با حضور ما در جشنواره‌ها و به طور کلی تشکیل تیم بدلکاری زنان مخالفت کردند. آن‌ها می‌خواستند ما زیر نظر آقایان فعالیت کنیم و اصلا حضور ما را نمی‌پذیرفتند. اما در آن مراسم تیم ما را روی صحنه معرفی کردند و همه افرادی که روزی با حضور ما مخالفت داشتند، برای تشویق ما مجبور شدند بلند شوند و دست بزنند.»