تهران شهر عجیبی است
درباره سخنرانان نظامی، نمایش‌های پنجشنبه شب، سپاهانی‌ها و علی پروین
روزنامه هفت صبح| یک: سخنگوی سپاه در توصیف عملیات الاقصی از نوعی جمله‌بندی استفاده کرد که در تهران همه فهمیدیم منظور ایشان چیست اما همان‌موقع هم می‌شد تصور کرد که ترجمه این جملات واکنش‌های غیرقابل کنترلی را به همراه داشته باشد. که خب به بیانیه حماس منتج شد.
فرماندهان نظامی آیا واقعا باید به سخنرانان زبردست بدل شوند؟ آیا این حجم از سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های برخی از فرماندهان عادی است؟ قبلا هم نوشته بودم که با توجه به این سنت مورد علاقه سخنرانان اصولگرا که در هر جلسه و هر محفلی، علاقه دارند مستمعین خود را به شوق بیاورند، منجر به ادای جملات غیردقیق و سوءتفاهم‌زا می‌شود. این مسئله برای فرماندهان نظامی عواقب بسیار بیشتری دارد.
دو: پنجشنبه شب برای دیدن دو نمایش پشت‌سر هم به تالار شهرزاد رفته بودیم. چندین نمایش در کنار هم در حال اجرا بودند و تقریبا همه سالن‌ها و نمایش‌ها پر بودند. آنجا دوستی گفت که همین الان حدود هفتاد نمایش در سالن‌های مختلف در حال اجراست. سالن‌های رسمی. بعد یادم افتاد که جوایز جلال آل‌احمد، جشنواره سینما‌حقیقت، جشنواره سینمایی رشد، کنسرت علیرضا قربانی به‌دنبال یکدیگر در حال برگزاری بوده‌اند.
دوستی دیگر می‌گفت که در روزهای تعطیل بیش از چهل کارگاه هنری از آموزش نویسندگی تا تحلیل فیلم و کلاس‌های فلسفه فقط در خطه خیابان ایرانشهر در حال برگزاری هستند. تهران شهر عجیبی است.
ترافیک و آلودگی و سرسام آن می‌تواند شما را به جنون برساند اما همین شهر، همچون دیگ جوشان از جوانانی است که تشنه آموختن و دیدن و شنیدن هستند. همین دو سه روز پیش که باد و باران هوای تهران را تمیز کرده بود با اعتماد به‌نفس بیشتری می‌شد در ستایش تهران و تهرانی‌ها نوشت. اما خب حالا...
به هرحال دیدن نمایش موزیکال شل بمل و درخشش سینا شیخی و مهدیه نساج را از دست ندهید و البته نمایش 5 اپیزودی جذاب اسفرود بی‌دم که اتودی جذاب و شالوده‌شکنی قواعد روایتی بود، نوشته پویا سعیدی (که لانچر 5 را قبلا از او به‌یاد داریم) و یک گروه زبده بازیگران که در میانشان صفورا خوش‌طینت استثنایی بود. یک استعداد حقیقی.
سه: بنده‌خدا سپاهانی‌ها چهار امتیازشان را با منت پس دادند و بعد طوری نقره‌داغشان کردند که مجبور شدند با تیم سومشان به ملاقات گل‌گهر بروند و سه امتیاز را دو‌دستی تقدیم حریف سیرجانی و بقیه رقبا بکنند. در این گرفتن و پس دادن امتیازات به‌نظر می‌رسد پرسپولیس با اقبال بیشتری روبه‌رو شد و خود را تا دو امتیازی سپاهان بالا کشیده است. و البته استقلالی‌ها که تاوان چهار تساوی در پنج مسابقه گذشته‌شان را می‌دهند.
چهار: یک فیلم قدیمی دیدم از بازی پرسپولیس و هما در سال 1366. علی پروین در 41 سالگی در این بازی یک گل با ضربه سر زد. بسیار عالی، بعدش در یک حرکت از سمت چپ با بیرون پای راست (مدل مودریچ!) یک سانتر درجه یک انجام داد که فرشاد پیوس آن را به گل بدل کرد، اواخر بازی هم روی یک ضربه کاشته در سمت راست هجده‌قدم، با یک ضربه داخل پای چپ، گل بی‌نظیری را به‌ثمر رساند. اعجوبه‌ای بوده علی پروین. بی‌اغراق.
