سعدی بیش از آن‌که شاعر باشد، نقاش است. شعر را استادانه تصویر می‌کند. توصیف‌های او حیرت‌انگیز است. خیال خواننده را به پر‌واز می‌کشد و او را حالی به حالی می‌کند. آن‌چه از عشق مراد می‌کند، همین معشوق زمینی است، نه از آن دست عرفان ماورایی و آسمانی. مطلوب و منظور دل او در دسترس است. برای همین هم راحت می‌شود دل در گروی سروده‌اش سپرد و با ذوق او همراه شد و در سرزمین عشق‌ورزی‌اش، با قلم‌اش، قدم زد.

بیشتر بخوانید

 نقّاشِ سخن | شیرازه‌بند‌ ادبیات‌ فارسی‌ و پایه‌گذار مکتب‌ ادبی‌ شیراز