گفتگو با مدیرعامل نوبیتکس درباره معضلات صنفی تبادل رمزارز
روزنامه هفت صبح| اکوسیستم رمزارزها طی سال‌های اخیر فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده است؛ فراز و فرودهایی که تنها مختص ایران نبوده و این اکوسیستم نوپا را دچار چالش‌های متعدد کرده است. اما وقتی به ایران می‌رسیم، اوضاع پیچیده‌تر هم می‌شود. در کشور ما حتی نهاد ناظر کسب‌و‌کارهایی که در این حوزه فعالیت می‌کنند، مشخص نشده، با این حال به‌وضوح می‌توان رشد را در وجوه مختلف این اکوسیستم شاهد بود. هرچند امیرحسین راد، مدیرعامل صرافی ارز دیجیتال نوبیتکس معتقد است این رشد متقارن و متوازن نبوده و فقط در حوزه صرافی‌ها شاهد رشد تعداد کسبوکارها بوده‌ایم. آنچه در پی می‌آید، گفت‌و‌گو با راد درباره اکوسیستم رمزارز و اتفاقات و چشم‌انداز پیش روی آن است.
اکوسیستم و کامیونیتی رمزارزها نسبت به سال‌های گذشته تغییراتی داشته است. شما تغییرات اکوسیستم رمزارز ایران را نسبت به دو سال پیش چگونه می‌بینید؟
اگر بخواهیم اکوسیستم را به دو بخش تقسیم کنیم، بخش اول فعالان و مشتاقان این حوزه هستند که فعالیت‌هایی را در راستای اشاعه ادبیات این فناوری انجام می‌دهند. این بخش از بعد از شهریور ۱۴۰۱ و اتفاقاتی که برای اینترنت افتاد، تضعیف شده است. تعداد چهره‌های آن کمتر شده و بسیاری از آنها به فکر مهاجرت هستند. بخش دیگر هم کسبوکارها هستند که نسبت به دو سال گذشته تحولات زیادی داشته‌اند. اما رشد در اکوسیستم رمزارزی متوازن نیست. فقط در حوزه صرافی‌ها شاهد رشد تعداد کسبوکارها بودیم، ولی در سایر بخش‌ها و حوزه‌هایی که در بلاکچین و فناوری رمزارزها معنا پیدا می‌کند، شاهد رخوت و رکود هستیم.
فکر می‌کنید صرافی‌ها که از نمونه‌های موفق کسبوکارها در حوزه کریپتو هستند، چقدر می‌توانند منشأ و تکیه‌گاه تنوع کسب‌وکاری شوند؟
به نظرم این مسیر محتمل است. کمااینکه خود ما هم سرمایه‌گذاری را جدی‌تر گرفته‌ایم و تمایل داریم روی محصولات متنوع‌تری در این حوزه سرمایه‌گذاری کنیم. فکر می‌کنم برای سایر مجموعه‌ها هم این مسئله به اولویت تبدیل شده و طبیعی است که به فکر سرمایه‌گذاری روی سایر محصولات زنجیره ارزش‌شان باشند.
ولی مشکل اصلی در کشور ما که سرمایه‌گذاری وی‌سی‌ها و کلاً حوزه سرمایه‌گذاری را با اختلال مواجه کرده، نوسانات اقتصادی است. به‌علاوه به‌دلیل عدم امکان پیش‌بینی دقیق از آینده، اصولاً ورود صرافی یا هر سرمایه‌گذار دیگری به حوزه‌های دیگر با چالش و اما و اگر مواجه است.
مورد بعدی خود فضای اقتصاد دیجیتال و منابع انسانی این فضاست. به دلیل سیل مهاجرتی که از سال گذشته شروع شده، مسئله منابع انسانی هم با اختلال مواجه شده است. سرمایه‌گذاران سعی می‌کنند پول‌شان را در جایی سرمایه‌گذاری کنند که خطرپذیری کمتری دارد و شرایطش برای کار کردن مساعدتر است. ما تلاش نصفه‌و‌نیمه‌ای برای سرمایه‌گذاری داشتیم، اما تیمی که ارزش سرمایه‌گذاری مبالغ بالا را داشته باشد، کم است. اگر هم تیم خوبی وجود داشته باشد، عمدتاً برنامه خروج از کشور دارد.
فکر می‌کنید چرخه اکوسیستم رمزارز چقدر تا رسیدن به این نقطه تکامل فاصله دارد؟
اتفاق مثبتی که در دو سال گذشته افتاد، این بود که انجمن‌های صنفی فعال‌تر شدند و انجمن‌هایی هم که شاید رمزارزی‌ها به‌سختی به آنها وارد می‌شدند، الان با اشتیاق بیشتری رمزارزی‌ها را می‌پذیرند. طبیعتاً این انجمن‌ها مسیری برای دنبال‌کردن خواسته‌های صنفی اکوسیستم و کسبوکارها هستند، ولی هنوز صنف خاص رمزارز شکل نگرفته و رمزارزی‌ها به‌عنوان بخشی از اکوسیستم فین‌تک خواسته‌های خود را دنبال می‌کنند.
رمزارزی‌ها با توجه به نوع خاص مسائل‌شان، باید یک صنف مستقل‌تر داشته باشند و این هم منوط به صدور مجوزهای لازم از سمت رگولاتور است. پس یکی دیگر از تحولاتی که می‌تواند اتفاق بیفتد، ایجاد یک صنف مستقل‌تر است. از این طریق اکوسیستم رمزارز قدرت چانه‌زنی بیشتری خواهد داشت.
تحول بعدی وابسته به رگولاتور است و نوعی رسمیت‌بخشیدن به کسب‌وکارهای بزرگی است که در این حوزه شکل گرفته‌اند. این رسمیت از طریق شفاف‌شدن چارچوب قانون‌گذاری اتفاق می‌افتد. از ابتدای دولت رئیسی و همین‌طور قبل از آن تلاش‌هایی در این خصوص صورت گرفته، اما هنوز سند درست‌وحسابی‌اي در مورد رمزارزها نداریم و امیدواریم این موضوع ظرف یک سال آینده اتفاق بیفتد.
حوزه تبادل هنوز با چه تهدید‌هایی روبهرو است و این تهدیدها برای کلیت اکوسیستم چقدر جدی هستند؟
اگر رگولاتور را صرفاً بانک مرکزی بدانیم، رویکردی که از یک سال گذشته در پیش گرفته، از جنس محدودیت و کنترل بوده است؛ محدودیت‌هایی مثل تعیین سقف واریز روی پلتفرم‌ها. این تنظیم‌گری‌ها شاید از منظر رگولاتور پاسخ مناسبی به دغدغه‌های خودش باشد، اما از منظر بخش خصوصی و کسبوکارها باعث شده بخشی از درآمد آنها از بین برود و کار کردن کاربر را با پلتفرم‌های داخلی سخت‌تر کند. مورد دومی که به نظرم کلیت فضای این حوزه را تهدید می‌کند، بحث قوانین مالیاتی کارشناسی‌نشده است.
در جلسه با رئیس‌جمهور پیشنهاد شکل‌گیری کمیته اقتصاد دیجیتال رمزارز مطرح شد. این اتفاق می‌تواند برای اکوسیستم مثبت باشد یا خیلی تفاوتی ایجاد نمی‌کند؟
از اوایل دوره آقای رئیسی برای این حوزه ستاد رمزارزش شکل گرفت که قرار بود به‌صورت تخصصی روی ساماندهی این حوزه کار کند. یکی از خروجی‌های این ستاد، مصوبات مرتبط با ماینینگ بود. اما مشکل اینجاست که تصمیم‌گیری با بوروکراسی، کُندی و تعلل روبهرو می‌شود. اگر کمیته تشکیل شود و ستادی وجود داشته باشد، اما تصمیمات آنها برای تبدیل‌شدن به قانون مسیری طولانی پیش‌رو داشته باشند، ممکن است به عمر این دولت هم قد ندهد.
در حال حاضر بسیاری از کسب‌وکارهای بزرگ دنیا در حوزه بلاکچین و رمزارز، دفاتر اصلی خودشان را به امارات متحده عربی منتقل کرده‌اند. دلیل این تحول، فقط سرعت عمل است. دلیل دیگر هم شفاف‌سازی مسیر آینده است. چیزی که در کشور بزرگی مثل آمریکا هم اتفاق نیفتاده است. اگر ما روی این دو مورد تمرکز کنیم، می‌توانیم جلوی خروج کسبوکارها و سرمایه‌های انسانی را بگیریم.
تحقق این امر مستلزم نگاشته‌شدن قانونی با نگاه مثبت و در مدت‌زمان مشخص است. در تسریع این مورد معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری تلاش بسیاری کرده است. برای مثال در مورد مشکلات پیرامون اینماد دست به اقدام زد و توانست کاری کند که کسب‌وکارهای رمزارزی شبه‌‌اینمادی را داشته باشند تا مسائل درگاه‌شان تا حدودی حل‌وفصل شود. به‌علاوه معاونت علمی به درخواست ستاد رمزارزش برای قانون‌نگاری یک لایحه در این حوزه هم اقدام کرده که امیدوارم نتیجه مثبتی به همراه داشته باشد.
نوبیتکس برای سایر کسبوکارها در حوزه رمزارز چه امکان‌ها و فرصت‌هایی دارد؟
بحث پارتنرشیپ یکی از اولویت‌های اصلی ما برای امسال است؛ چه با کسب‌وکارهای حوزه رمزارز و چه با سایر کسب‌وکارهای حوزه فین‌تک. ما عزم جدی داریم که محصولات مشترکی را با سایر بخش‌های فین‌تک عرضه کنیم. پارتنرشیپ می‌تواند کاربردپذیری رمزارزها را ارتقا دهد. یکی از جنبه‌های اصلی رمزارزها بحث سرمایه‌گذاری است، اما کاربردهای دیگری هم در بحث‌های پرداختی دارند. برای اینکه این کاربردها در کشور ما جا بیفتند و نگاه رگولاتور هم به آنها مثبت شود، باید پارتنرشیپ‌هایی با بازیگران حوزه‌های مختلف شکل بگیرد.
