بحران خط حمله یوونتوس؛ سه مهاجم در ۱۰۵۶ دقیقه و پنج گل

به گزارش هفت‌ورزشی، سه، پنج، دو. سه بار ولاهوویچ، پنج بار داوید، و دو بار اوپنـدا: نه، این فرمولی تاکتیکی نیست، بلکه حاصل جمع دفعاتی است که سه مهاجم ایگور تودور از آغاز بازی در زمین حضور داشته‌اند. سه، پنج، دو و یک گل در هر سه ساعت و نیم؛ دوشان، جاناتان و لوییس با سرعتی کند و این تعبیری ملایم است  و با باتری‌های خالی، هر بار که در برابر دروازه ظاهر می‌شوند. یوونتوس کم‌گل می‌زند و سه بازی است که موفق به گلزنی نشده؛ اتفاقی که از مارس ۲۰۱۱ تکرار نشده بود. میلان، کومو، رئال مادرید،  سه جدال بی‌ثمر در این فصل. تقصیر از کیست؟ از بازیکنان؟ یا تیمی که این بازیکنان را تنها گهگاه به حرکت درمی‌آورد؟ تودور همواره ترکیب را تغییر داده، اما نتیجه حتی به اندازه‌ی یک وجب جابه‌جا نشده است.

در آغاز، داوید آمد و با احتراماتی در شأن مهاجم اول تیم از او استقبال شد؛ اما این عنوان «ثابت» تنها دو بازی دوام آورد. ولاهوویچ از نیمکت برخاست و گل زد، سلسله‌مراتب شروع به لرزیدن کرد و همچنان می‌لرزد. در انتهای صف، اوپنـداست؛ همان که در شب مادرید، در واپسین دقایق، فرصت زندگی‌اش در لباس بیانکونری را از دست داد.

کمبود تمرکز. با این حال، بسیار گفته و نوشته شده درباره‌ی این سه شماره ۹ در «کونتیناسا»، مجموعه‌ی تمرینی یوونتوس، و درباره‌ی جایگاه درخشانشان در میان هم‌نسلان خود. در میان گلزنان متولد پس از سال ۲۰۰۰، ارلینگ هالاند با ۳۰۵ گل در صدر است؛ پس از او داوید با ۱۸۴ گل، سپس آلوارز (۱۳۳)، وینیسیوس (۱۳۲)، و دو بیانکونری دیگر: ولاهوویچ (۱۳۰) و اوپنـدا (۱۰۷). اعدادی خیره‌کننده، اما این موتور گلزنی در ماه‌های اخیر از کار افتاده و روشن‌کردنش دشوار است.

تودور در برابر رئال مادرید به ولاهوویچ اعتماد کرد، نه از سر تصادف؛ او می‌دانست که بازی سخت و تدافعی خواهد بود و نیاز به مهاجمی داشت که بتواند از نظر فیزیکی تیم را بالا بکشد و نفسی تازه دهد. اما برای نبرد یکشنبه در رم برابر لاتزیو، شاید گزینه‌ی او داوید باشد؛ زیرا یوونتوس این بار باید بازی را بسازد و حمله کند، همان‌گونه که باشگاه انتظار دارد و مربی‌ای که زیر ذره‌بین است، باید چنین کند. تودور هنوز بر لبه‌ی تیغ حرکت می‌کند. بازی در سانتیاگو برنابئو تصویری از تیمی نشان داد که هنوز می‌کوشد از او پیروی کند، اما آزمون رم، آزمونی سرنوشت‌ساز است: یک گام دیگر به عقب، می‌تواند آژیر خطر را در دفتر مدیران باشگاه به صدا درآورد. در حال حاضر نشانه‌ها از حضور داوید حکایت دارند، نه ولاهوویچ؛ البته هنوز در حد گمانه‌زنی، چرا که از امروز تمرینات جدی آغاز می‌شود.

باید آن‌ها را دوباره شکوفا کرد

صفر گل در ۲۷۰ دقیقه‌ی اخیر، عددی که گوش را می‌خراشد. ولاهوویچ، داوید و اوپنـدا روایتگر داستانی تازه‌اند و تا زمانی که روشن نشود تودور می‌خواهد به چه نقشه‌ای تکیه کند. مربی‌ای که هنوز در جست‌وجوی ترکیب مناسب برای بهره‌گیری از پتانسیل بزرگ تهاجمی تیم است و همه‌چیز در حد آزمون و خطاست. یکی بازی می‌کند چون آماده‌تر است، دیگری چون سرمایه‌گذاری باشگاه است، و در نهایت، همه بازی می‌کنند و هیچ‌کدام نه. شاید ولاهوویچ در ژانویه تیم را ترک کند؛ باشگاه‌های لیگ برتر به دنبالش هستند. اکنون کارنامه‌ی او: ۴ گل برای ولاهوویچ، یکی برای داوید، و هیچ برای اوپنـدا،  مجموعاً پنج گل در ۱۰۵۶ دقیقه. یک گل در هر سه ساعت و نیم. تصویری وارونه از آنچه یوونتوس می‌خواست باشد