ارتش‌های تک‌نفره: ساناز، شهرام و دیگران
در مدت اخیر شاهد سریال‌هایی ضعیف بوده‌ایم که یک ویژگی مشترک داشته‌اند و آن عملکرد خوب برخی بازیگران در این آثار است
هفت صبح| برای موفقیت یک سریال عوامل متعددی لازم است؛ مثل فیلمنامه خوب، کارگردانی هوشمندانه، بازی‌های خیره‌کننده و... گاه نتیجه تلاش‌ها جواب نمی‌دهد و رضایت حداکثری مخاطبان به دست نمی‌آید. مثال‌ها در این باره فراوان است. در چند وقت اخیر، تعداد آثار ناکام تلویزیون و شبکه نمایش خانگی سیر صعودی داشته! همراهان هفت‌صبح می‌دانند که بارها از زوایای مختلف، کیفیت سریال‌های جدید بررسی شد. موضوع گزارش امروز اما چیزی دیگر است: موفقیت بازیگران در آثار نه‌چندان قوی. حتما حسرت اصلی برای کسانی است که عیش‌شان با یک سریال خوب و محبوب تکمیل نشد. یادآور شویم که گزارش صرفا سریال‌های جدید را دربر‌می‌گیرد.
ساناز سعیدی| فریبا
از ساناز سعیدی شروع می‌کنیم که در سریال «فریبا» نقش یک بلاگر را ایفا کرد. او بازیگری است که در تلویزیون به شهرت رسید و یکی از نقاط عطف دیگر کارنامه‌اش با «فریبا» رقم خورد. این سریال تصمیم داشت تاثیر مخرب فضای مجازی را واکاوی کند اما ناکام بود و مواجهه بد آن با یک سوژه مهم اسباب شوخی و خنده را فراهم کرد.
بازی ساناز سعیدی مهمترین امتیاز سریال بود که در قامت فریبا اسدیان، رفتار و گفتاری باورپذیر داشت. لحظات احساسی سریال در بخش مادرانگی شخصیت هم به کمک او آمد تا توجهات را دوچندان جلب کند. بخش مضحک جنون فریبا که وصله ناجور درام بود نیز از منظر بازیگری نمره قبولی گرفت؛ چون سعیدی در فرایند جان بخشیدن به شخصیتِ مجنون داستان، وجهی دیگر از توانمندی‌اش را عیان کرد.
شهرام قائدی| جان سخت و بدل
سریال خانگی «جان سخت» همچنان ضعیف است و امیدی به اوج آن نمی‌رود. سهم شهرام قائدی از روایت آن یک قسمت بود که در قالب فلش‌بک دیدیم. او نقش رضا، برادر ثریا را برعهده داشت؛ یک جوان خوش‌خیال و عاشق که شرط را باخت؛ در کافه با شلوار خانگی رقصید؛ خانواده نامزد صحنه را دیدند و قرار عروسی را برهم زدند.
در نهایت هم به تلافی آدم کشت و اعدام شد. این نقش در کارنامه قائدی با وجود کوتاه بودن، تا مدت‌ها در ذهن می‌ماند. چون بازیگر شادی و غم به همراه سرخوشی و افسوس شخصیت را باورپذیر به تصویر کشید. سریال تلویزیونی «بدل» تازه در شبکه سه شروع شده و در خوشبینانه‌ترین حالت می‌توان گفت یک کمدی متوسط است. شهرام قائدی اینجا هم برگ برنده است چون نقش مکرم عطاران را به گونه‌ای ایفا کرده که هم از مخاطب خنده می‌گیرد و هم می‌توان با او همراه شد.
نسرین مقانلو| جان سخت
در پاراگراف قبلی اشاره شد که «جان سخت» سریالی ناکام است. این را هم اضافه کنیم که اغلب بازی‌های آن فاصله‌ای زیاد با نقش‌آفرینی‌های قبلی بازیگرانش دارد. حساب نسرین مقانلو اما سواست که در قامت ثریا به خوبی راوی غم مادرانه شده و کینه قدیمی بعد از اعدام برادر نسبت به رحیم را ملموس ارائه کرده. دیروز از المیرا دهقانی هم نوشتیم که نقش جوانی ثریا را در قسمت نهم برعهده داشت. او از ماموریت جان بخشیدن به دختری عاشق و بانشاط از دهه 50 موفق عمل کرد و نقش خوب دیگری به کارنامه‌اش افزود. کلا دهقانی نقش کوتاه و موفق در کارنامه‌اش کم ندارد؛ مثل سریال «شریک جرم»؛ فیلم «پرویزخان» و....
حامد وکیلی| قهوه پدری
دورخیز مهران مدیری برای ساخت یک کمدی قبراق و جذاب جواب نداد و «قهوه پدری» در میان انتقادات به آخر خط رسید. بازی مدیری، سید‌جواد رضویان و حامد آهنگی کمترین نمره را می‌گیرد. ژاله صامتی هم را باید کنار آنها قرار داد. در مقابل، حامد وکیلی در نقش بیژن فاضلی نظر خیلی‌‌ها را جلب کرد و گفتار و رفتارش منجر به خنده شد. هرچند بازی وکیلی نشانه‌هایی پررنگ از آثار قبلی را با خود داشت اما موقعیت شخصیت طوری بود که باز هم این بازیگر در کانون توجه قرار گرفت و حضورش در «قهوه پدری» لحظاتی خوش رقم می‌زد.
افسانه کمالی| آخرین دیدار
افسوس که یک سوژه خوب دیگر هدر رفت. سریال تلویزیونی «آخرین دیدار» با موضوع زندگی اشرف‌السادات منتظری، مادر شهید محمد معماریان هرگز نتوانست حق مطلب را ادا کند و ساختار و فیلمنامه آن به قدری ضعیف بود که رغبتی برای تماشا باقی نمی‌گذاشت. حضور افسانه کمالی در نقش اشرف، بهترین اتفاق «آخرین دیدار» بود. او استقامت و مهربانی شخصیت را در بازی‌اش انعکاس داد و در لحظات احساسی نوعی خویشتنداری مبتنی بر ویژگی درون‌گرایانه کاراکتر را عرضه کرد. این سریال توسط مخاطب انبوه دیده نشد و افسانه کمالی باید دنبال فرصتی دیگر برای کسب شهرت مضاعف باشد.
نسرین بابایی| فراری 2
فصل دوم «فراری» همچون سری اول آن یک سریال شعاری و خالی از ظرافت‌های هنرمندانه بود. متاسفانه عده‌ای فکر می‌کنند با یک فیلمنامه که پر از حرف‌های قشنگ است، می‌توان روی انبوه مخاطب تاثیر گذاشت. پس سهم درام چه می‌شود؟ این شیوه «فراری» سبب شد سریال شکست بخورد و دیده نشود.
در این بین نسرین بابایی تجربیات قبلی را به کار بست و در ایفای نقش مادر خانواده عملکردی مطلوب از خود به‌جا گذاشت. «فراری» در کارنامه او خاص و متمایز نیست و هرگز نمی‌گوییم نقشی ویژه توسط بابایی به ثمر نشست. نه، منظور این است که او در یک سریال ضعیف گلیم خود را از آب بیرون کشید. به روایتی دیگر، همینقدر که توانست آبروداری کند، شایسته تحسین است. این بازیگر چند وقت پیش در «زخم کاری 4» نقشی موفق به کارنامه‌اش افزود و امیدواریم دیگر پیشنهاد سریال‌هایی چون «فراری» را نپذیرد.
