راهنمای خواندن اخبار برای آدم‌های عبوس
می‌خواهم خبر بدهم بابت همان خط تلفن، حتی اگر یک بار هم به سمت آن نرفته باشید
هفت صبح | داریم به روزهای آخر سال نزدیک می‌شویم و طبق معمول حجم اخبار اقتصادی در 60 روز پیش رو بیشتر می‌شود. می‌‌دانم روایت‌های ضد‌و‌نقیض حوصله مخاطب را سر می‌برد و حتی ممکن است باعث عصبانیت آدم شود. برای اینکه وقت‌تان را الکی هدر ندهید و مجبور نباشید هرجایی دنبال خبر بگردید، امروز می‌خواهم مهم‌ترین‌شان را برایتان خلاصه و گلچین کنم.
1- یک بنده‌‌خدایی که مسئولیت صنفی دارد در گفت‌وگو با خبرگزاری که بنا به دلایلی نمی‌خواهم اسمش را بیاورم گفته سیب در بازار 30 هزار تومان و نهایتا 45 هزار تومان قیمت دارد. دوست دارم، بگویم اوضاع در واقعیت از چه قرار است؛ خود من، سیب 28 هزار تومانی هم دیده‌ام اما از شما چه پنهان، کوچک و عموما بی‌مزه هستند در عوض، حوالی نارمک توی میوه‌فروشی‌ها سیب خوب و آبرومند که بعدا دل آدم برایش تنگ شود، 80، 90 هزار تومان است. سیب خوب، سیب استخوانی است با پوست نازک و شفاف که گوشت تردی دارد و فقط وقتی گازش می‌زنید طعم شیرین آن بیرون می‌زند.
2- قیمت دلار واقعا دیگر برای عموم مردم مهم نیست. حتی توی سایت‌ها و رسانه‌های آنلاین هم کسی دوست ندارد وقت بگذارد و روی تیترهای جنجالی درباره قیمت دلار کلیک کند. یادم می‌آید وقتی تازه درس و مدرسه‌ام را تمام کرده بودم قیمت دلار در بازار به شکلی بود که باید آن را به سمت هزار تومان گرد می‌کردیم تا را‌حت‌تر بفهمیم 300 دلار معادل چقدر پول می‌شود. الان حاصل‌ضرب 300 در 82 هزار تومان و خرده‌ای کمی سخت به دست می‌آید.
3- یک سایت پرمخاطب نوشته قیمت سکه پا را از نیمه کانال وسط کریدور 57 فراتر گذاشت. اولش خیال کردم من خنگ شده‌ام و کلی بالا و پایین کردم. چشم‌هایم را مالیدم و به مغزم فشار آوردم. مقداری فسفر سوزاندم تا بالاخره فهمیدم منظورشان این بوده که قیمت سکه امامی از 57 میلیون و 500 هزار تومان گذشته است. همچنان باید در عروسی‌ها به زوج شجاع و خوشبخت کارت‌آفرین، صدآفرین، هزار و سیصدآفرین هدیه بدهیم.
4- چند روز پیش پیامکی برای متقاضیان طرح نهضت ملی مسکن ارسال شد تا به اطلاعشان برساند ظرف یک‌ماه باید نسبت به واریز 160 میلیون تومان اقدام کنند. کسی که این ماموریت را در موعد مقرر تکمیل کند، مجموع آورده خود را به 480 میلیون تومان می‌رساند و قطعا خوش به حالش اما مسئله اینجاست که طرح نهضت ملی مسکن، جزو طرح‌های حمایتی دولت است و برای خانوارهای عمدتا کم‌درآمد اجرا می‌شود. به نظر اگر کسی توانست ظرف یک‌ماه 160 میلیون تومان پول را واریز کند، اولین شرط حضور در طرح مسکن حمایتی را از دست می‌دهد و باید سلب امتیاز شود.
5- خبرنگارها رفته‌اند از رئیس یا سخنگوی جایگاه‌داران بنزین پرسیده‌اند قیمت بنزین سوپر وارداتی چقدر است؟ طرف گفته هنوز مشخص نیست و تا هر وقت به ما دستوری نداده‌اند، بنزین سوپر را با نرخ همیشگی یعنی سه هزار و 500 تومان می‌فروشیم. بعد سایت‌ها تیتر زده‌اند قیمت جدید بنزین سوپر وارداتی اعلام شد! ما بین خودمان به این دسته خبرها می‌گوییم گدایی کلیک!
6- از الان تا خود نیمه بهمن باید هر روز خودتان را برای روبه‌رو شدن با تیترها و خبرهایی درباره عیدی کارمندان دولت و بازنشسته‌ها آماده کنید. طبق رویه، هیأت دولت همین موقع از سال تشکیل جلسه می‌دهد و اعلام می‌کند قرار است آخر سال چقدر پول به اسم عیدی و پاداش آخر سال کف دست کارمندان و بازنشسته‌ها بگذارد. هر عددی که تا اعلام رسمی خبر در گوشه و کنار فضای مجازی می‌خوانید، حدس و گمان است.
7- بلیت هواپیما و قطار گران و کمیاب است. می‌‌ماند بلیت اتوبوس که تا الان به خاطر هجوم مسافران فقط کمیاب بود ولی دوستان زحمت کشیده‌اند و قرار است رسما آن را 25 درصد گران کنند. فکر کنم عید امسال باید سبد بیندازیم توی رودخانه و هر کجا جریان آب متوقف شد چادر بزنیم.
8- از جمله چیزهایی بامزه در بازار خوراکی رقابت قیمت کنسرو ماهی تن و مرغ است. الان که قیمت کنسرو ماهی به محدوده 100 هزار تومان رسیده، رسما 180 گرم گوشت کنسرو شده ماهی تن از یک کیلوگرم مرغ گران‌تر است.
9- یادتان می‌آید آخرین مرتبه که گوشی تلفن خانه را برداشتید و به کسی زنگ زدید کی بود؟ می‌خواهم خبر بدهم بابت همان خط تلفن، حتی اگر یک بار هم به سمت آن نرفته باشید، حداقل ماهی 20 هزار تومان قبض برایتان می‌آید. در سال می‌شود 240 هزار تومان و خب خدا را شکر!
10- جلسات شورایعالی کار برای تعیین حداقل دستمزد سال 1404، در حالی برگزار می‌شود که نماینده گروه کارگران همین ابتدای کار گفته زندگی در تهران با حقوق زیر 30 میلیون تومان امکان‌پذیر نیست. قبل از اینکه کارفرماها و دولت با این نظریه مخالفت کنند و در نهایت به پایه حقوق کارگران 20، 21 درصد اضافه شود، درخواست می‌کنم به همه‌شان 30 میلیون پول بدهند و مجبورشان کنند یک ماه در تهران بمانند. پیشنهاد می‌کنم هر کدام‌شان زنده ماند، در سمتش ابقا شود.