یادداشت یک وکیل سرشناس درباره جزئیات و کیفیت حکم اعدام امیرحسین مقصودلو
محمد هادی جعفرپور، حقوقدان و وکیل مدافع سرشناس، در یادداشتی که روی سایت عصر ایران منتشر شده، به صدور حکم اعدام برای امیرحسین مقصودلو مشهور به تتلو، واکنش نشان داد: فارغ از صحت و سقم خبر اعدام تتلو آن هم به اتهام سب النبی لازم است به این امر اشاره کرد که ماده ۲۶۲قانون مجازات اسلامی پس از انشاء تعریف این رفتار مجرمانه :هر کس پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم و یا هریک از انبیاء عظام الهی را دشنام دهد یا قذف کند ساب النبی است و به اعدام محکوم می‌شود. در ماده ۲۶۳ بر این قاعده استثنایی بار کرده مقرر می کند: هرگاه متهم به سب، ادعاء نماید که اظهارات وی از روی اکراه، غفلت، سهو یا در حالت مستی یا غضب یا سبق لسان یا بدون توجه به معانی کلمات و یا نقل قول از دیگری بوده است ساب النبی محسوب نمی‌شود.
عطف به آنچه در فضای مجازی از امیرحسین مقصودلو در قالب برگزاری کنسرت و...تا زمان دستگیری وی منتشر و دیده می شد ، موید این امر است که وی در غالب مواقع فاقد تعادل روانی بود و به همین سبب می توان در رسیدگی به اتهام وی تبصره ی ماده ی مذکور که مقرر می کند : هرگاه سب در حالت مستی یا غضب یا به نقل از دیگری باشد و صدق اهانت کند موجب تعزیر تا هفتاد و چهار ضربه شلاق است، اعمال کرد.قابل تامل است که رکن روانی یا به عبارتی همان قصد مجرمانه از ارکان اساسی تحقق جرم بوده به همین سبب افراد فاقد اراده(مانند حالت مستی یا فقد اراده در نتیجه ی مصرف قرص و...) ذیل عنوان عوامل رافع مسئولیت کیفری از مجازات معاف می شوند.
علاوه بر مفاد تبصره ی مورد اشاره و حالات روانی تتلو ، بنا بر آنچه از دفاعیات وی در جلسات دادرسی در رسانه ها منتشر شد باید اذعان کرد که به دو دلیل نمی توان وی را مشمول حکم اعدام دانست:
۱- بنا بر قاعده‌ی توبه در فقه امامیه و مقررات تصریح شده ذیل عنوان توبه در ماده ۱۱۴تا۱۱۹ قانون مجازات اسلامی و حکم تصریح شده در ماده ۱۱۵ امکان سقوط مجازات اعدام وجود دارد.
۲- آنچه از حالات روحی_روانی وی تا به امروز گزارش یا دیده شده ، موید این ادعاست که در ارتکاب رفتار مجرمانه با قصد و اراده ی آزاد تردید وجود داشته،مستند به قاعده ی درء(تدورالحدودبالشبهات) و مفاد ماده ۱۲۰ و ۱۲۱ قانون مجازات اسلامی امکان اعمال حد آن هم شدیدترین آن یعنی اعدام در چنین شرایطی وجود ندارد.
