چند نکته انتقادی درباره علیخانی و میثاقی و علی ضیا
روزنامه هفت صبح | یک: از قرعه ایران در جام‌جهانی راضی نیستم. جدا از تصور سروکله زدن شجاع خلیل‌زاده و کنعانی‌زادگان با هری کین، بازی کردن با تیم‌های مدل انگلیس و آمریکا و احیانا ولز یعنی بازی با تیم‌هایی که فوتبال را با قدرت بدنی و فشار بالا بازی می‌کنند و این یعنی بازی‌هایی که از شکل مرسوم فوتبال خارجند.
دوره قبل به این علت در ذهنمان ماندگار شد که بازی با تیم‌هایی مثل پرتغال و اسپانیا و مراکش یعنی سرو کله زدن با نقشه‌های تاکتیکی و به دست آمدن فرصتی برای نمایش برخی از توانایی‌های تکنیکی بازیکنان ما. اما حالا در برابر انگلیس و هافبک‌های قلدری مثل فیلیپس و دکلان رایس، هافبک‌های ما فرصتی برای حفظ توپ نخواهند داشت. کاش مثلا با هلند، فرانسه و یا حتی برزیل همگروه می‌شدیم.
دو: چند قسمت عصرجدید را دیدم و واقعا این سوال برایم پیش آمد که احسان علیخانی مجری موفقی است؟متوجه برخی اشتباهاتش در اجرا می‌شود؟ آیا می‌فهمد که در برخی از شوخی‌هایش با مسئله مهم عزت نفس مواجهه‌ای اشتباه دارد؟ عزت نفس شرکت‌کننده‌ها البته. چند سال قبل علیخانی مهمان رامبد جوان بود در خندوانه و آنجا هم به شکل عجیبی با میزان موی یکی از تماشاگران شوخی‌های نه چندان خوشایندی انجام داد.
علیخانی متوجه مرز باریک ماجرا هست؟ کسی به او گفته که یک مجری خوب در چنین لحظاتی مشخص می‌شود. این که بتواند موقعیت‌های شوخ طبعانه را با ظرافت طی کند. چیزی که از علیخانی دیده‌ایم به‌خصوص در این دوره از عصر جدید، بیشتر زمختی بوده است. کاری که او و ژاله صامتی با آن خواننده روستایی انجام دادند اشتباهی واضح بود. (توصیه خانم صامتی بر دوری خواننده از لهجه بومی‌اش جزو عجیب‌ترین اتفاقات مسابقات استعدادیابی لحاظ خواهد شد).
علیخانی مجری ایده‌آلی نیست اما موفقیتش در برنامه‌سازی موجب شده که در دیگر شبکه‌ها هم به عنوان الگوی اجرا مطرح شود و در نتیجه شما در گذر از شبکه‌های مختلف با نوعی گستاخی بی‌دلیل و نامهربانی آشکار نسبت به تماشاگران روبه‌رو هستید. نوعی خودنمایی غیرلازم. کافی است علیخانی اجرای مجری‌های آمریکایی را ببیند. نمی‌خواهم بگویم آنها الگو هستند چراکه ملاحظاتشان کاملا متفاوت است و عموما در حوزه‌هایی قدم می‌زنند که برای مجریان ما خط قرمز محسوب می‌شوند اما آنها هم حواسشان با مسئله عزت نفس است. عادل فردوسی‌پور و یا منصور ضابطیان هم از مجریانی بوده‌اند که کاملا متوجه این خط باریک هستند. رشیدپور در دوره‌ای از این خط عبور می‌کرد اما او هم با کسب تجربه حواسش به این مرز باریک،بیشتر از قبل است.
سه: پیروز قربانی و حسین ماهینی مهمانان برنامه ویژه قرعه‌کشی جام‌جهانی در تلویزیون ایران؟ به سردبیر این برنامه و مسئول روابط عمومی و طراحانش یک خسته نباشید می‌گویم. کاملا مشخص است که چه انرژی‌ای به خرج داده‌اند تا چهره‌های جذاب برای این مراسم بسیار پربیننده فراهم کنند. ماشاالله ماشاالله!
جمع‌بندی این دو پارت بالا را خدمت‌تان عرض کنم:علیخانی و میثاقی گل سرسبد دوران جدید تلویزیون در عرصه مجریان برنامه‌های محبوب هستند. ضلع سوم هم مطمئنا علی ضیاست. آیا حاصل کار این سه نفر به عنوان مجری قانع‌کننده است؟ آیا انرژی آنها بیش از حد در عرصه برنامه‌سازی خرج نمی‌شود؟ راستش به عنوان مجری انتظار چندانی از علیخانی و علی ضیا ندارم. فکر کنم هردویشان در سقف توانایی‌هایشان حرکت می‌کنند اما میثاقی چرا این گونه به معمولی شدن تن داده است؟
