یک شعر، یک صدا | شعری از کتاب ده و ده دقیقه و سی ثانیه
برگزیده جایزه کتاب سال شعر به انتخاب خبرنگاران
بیداری،
خواب،
در یک جهان زیباتری،
در جهان دیگر عاشق‌تر !
من در کدامیک زندگی کنم؟
در کدامیک بمیرم؟
بیدارم !
اما خوابگردی می‌کنم در گذشته.
پدرم با چشم‌های بسته می‌گوید :
« کی جرأت داره وقتی بابا خوابه ببوسدش؟ »
شجاعانه می‌بوسمش و پیروزمندانه می‌گریزم
با چشم‌های بسته اشک می‌ریزم
گونه‌ام بوسیده می‌شود
می‌ترسم بیدار شوم، دیگر نباشی و بفهمم خواب بوده‌ام !
می‌ترسم بخوابم، هنوز باشی و بفهمم خواب بوده‌ام !
خودم را بیدار می‌کنم از بیداری
خودم را به خواب می‌زنم در خواب
از خوابِ بودنت می‌پرم در کابوسِ نبودنت
چشم باز می‌کنم
یا نیستی،
یا پیروزمندانه گریخته‌ای ...
.
.
.
کیانوش خان‌محمدی