فوتبال به مردانی از جنس قاسم نیاز دارد

هفت صبح| شاید بتوان گفت مهم‌ترین اتفاق نشست‌های خبری هفته اول لیگ‌برتر در نشست خبری سرمربی جوان تیم ذوب‌آهن اصفهان رقم خورد. فارغ از نتیجه دیدار روز گذشته تیم‌های ذوب‌آهن اصفهان و پیکان تهران، آنچه ما را وادار به نوشتن کرد، صحبت‌های قاسم حدادی‌‌فر سرمربی سبزپوشان اصفهانی بود. قاسم حدادی‌فر در نشست خبری پیش از بازی و زمانی که یکی از خبرنگاران حاضر در جلسه، او را اسطوره باشگاه ذوب‌آهن خواند، با تواضعی خاص و لحنی کمتر دیده شده نزد اهالی فوتبال اظهار داشت:

«نظر شخصی من این است که کارکنان و کارگران کارخانه ذوب‌آهن اسطوره اصلی این باشگاه بوده و با تلاش در گرمای زیاد، باعث بقای تیم هستند. من هیچ وقت در فوتبال دنبال القاب نبودم. چه دوران بازی و چه الان که سرمربی هستم تمام تلاشم را می‌کنم تا برای لوگوی ذوب‌آهن بجنگم. دنبال این هستیم تا با کار گروهی چیزهایی را ثابت کنیم.»

همچنین سرمربی تیم ذوب‌آهن اصفهان در بخش دیگری از صحبت‌های خود، درباره گذشته‌اش به‌عنوان یک فولادشهری گفت: «با کمال احترام از همه تقاضا می‌کنم فردا به ورزشگاه بیایند و ما را حمایت کنند. من خودم کارگرزاده هستم و با سختی‌ها زندگی کردم. اهل گلایه و شکایت نیستم، نمی‌توانم بگویم همه چیز خوب است‌ اما امیدوارم با ذوب‌آهن به روز‌های خوب گذشته برگردیم. فردا برای ما یک روز حساس است و انشاءالله با حمایت هواداران بتوانیم ذوب‌آهن را به جایگاه اصلی خود در ایران و آسیا برسانیم.»

در روزهایی که اخبار خوبی از فوتبال به جامعه نمی‌رسد، مصاحبه قاسم حدادی‌فر در نشست خبری پیش از بازی را می‌توان دو بار یا حتی بیشتر و بارها و بارها خواند. در روزهایی که بحث جادو و جادوگری در این فوتبال مطرح و حتی نام مربیان معروفی نیز رسانه‌ای شده‌، این صحبت‌ها نشان می‌دهند فوتبال هنوز آنقدرها آلوده نشده است. در روزگاری که فلان فوتبالیست معروف پدر خودش را به خانه راه نمی‌دهد یا مادر، خواهر، برادر و حتی گذشته‌اش را کتمان می‌کند، قاسم حدادی‌فر یک استثناست.

نتیجه دیدار ذوب‌آهن و پیکان، چه اهمیتی می‌تواند داشته باشد وقتی پای اخلاق و معرفت در ورزش در میان باشد؟ اینکه یک مربی جوان در همین فوتبال به ظاهر جنجالی، پیدا می‌شود که به طبقه‌اش پشت نمی‌کند و خود را کارگرزاده می‌خواند، بسیار ارزشمند است.

به راستی انتظارات از مربیان شاغل در لیگ ‌برتر چه می‌تواند غیر از این باشد؟ منهای نتیجه و موفقیت یک تیم، احترام متقابل به ورزشکاران، آموزش پیگیر و مداوم اخلاق، پایبندی به ارزش‌ها، عدالت رفتاری، توجه به جوان‌تر‌ها، احترام به شاگردان و تماشاچیان و پیشکسوتان، عفو و گذشت، مبارزه با دوپینگ، جلوگیری از خشونت، پرهیز از نتیجه‌گرایی صرف، رفتار صحیح مالی و‌... ازجمله مواردی است که انتظار می‌رود سرمربیان رعایت کنند.

قاسم حدادی‌فر حداقل در شروع لیگ، بهشدت امیدوارکننده ظاهر شد تا به‌عنوان حُسن‌ختام این مطلب بنویسیم؛

این فوتبال به‌شدت به مردان و مربیانی از جنس قاسم نیاز دارد.