۱۲۰ فوتبالیست برتر تاریخ| گلزنها و مهندسها
شمارش معکوس 120 بازیکن برتر تاریخ فوتبال
هفت صبح| این هشتمین قسمت از شمارش معکوس 120 بازیکن برتر تاریخ فوتبال است. در هفت شماره قبلی و در این روایت وارونه اعداد از شماره 120 تا 21 آمده بودیم و به این بازیکنها اشاره کردهایم: فرناندو ردوندو، رائول، لوییز فیگو، لازلو کوبالا، اریک کانتونا، الیور کان، آندره شفچنکو، یورگن کلینزمن، جان تری، فرانک لمپارد، اشتفان افن برگ، دیوید بکهام، مارسل دزایی، آندریاس برهمه، سرخیو راموس، داوید ویا، تئوفیلو کوبیلاس، ارلینگ هالند، پل اسکولز، الساندرو دل پی یرو، پل برایتنر، رایان گیگز، یحیی توره
فابیو کاناوارو، سسک فابرگاس، محمد صلاح، آندره پیرلو، گیورگی هاگی، مسوت اوزیل، الساندرو نستا، ساموئل اتوئو، رابرت لواندوفسکی، سرخیو بوسکتس، پاتریک ویه را، گرت بیل، لوییز سوارز، نیلتون سانتوس، پائولو روسی، ژرژ وه آ، نیمار، ایکر کاسیاس، یوهان نیسکنس، دیدیه دروگبا، ریموند کوپا، آلن شیرر، کنی دالگلیش، شاندور کوچیس، جاسینتو فاکتی، هری کین، رونالد کومان
اسکافینیو، فرانچسکو توتی، دنیل پاسارلا، دینو زوف، دژان ساویسویچ، کارل هاینس رومنیگه، لیلیان تورام، پیتر اشمایکل، گابریل باتیستوتا، فریتز والتر، کریم بنزما، خاویر زانتی، کوین دی بروینه، هریستو استویچکوف، تونی کروس، مانوئل نویر، سوکراتس، روبرتو کارلوس، دی دی، هیدگوتی، فرانک رایکارد، جرزینیو، تیری آنری، میشل لادروپ، گوردون بنکس، رود گولیت، کاکا
جیانی ریورا، دنیس برگ کمپ، آنخل دی ماریا، کافو، استیون جرارد، لوکا مودریچ، لوییز سوارز (آن بازیکن اسپانیایی دهه شصت)، ریوالدو، جوزپه مه آتزا، کارلوس آلبرتو، بابی مور، ریوه لینیو، جیان لوییجی بوفون، جان چارلز، زلاتان ابراهیموویچ، روبرتو باجو، فرانکو باره سی، کیلیان امباپه، زیکو، بابی چارلتون، لوتار ماتئوس، جورج بست، روماریو. حالا بقیه ماجرا:
20- اوزه بیو. مهاجم ترسناک و پرشور پرتغالی که در دهه شصت از بهترین بازیکنان دنیا بود. او دوبار با بنفیکا قهرمان اروپا شد و دوبار دیگر هم به فینال رسیدند. او به همراه تیم ملی کشورش شایستهترین تیم جام جهانی 1966 بودند که در نهایت به مقام سوم رسیدند. اوزه بیو در سال 1965 توپ طلای بهترین بازیکن اروپا را به دست آورد و آقای گل مسابقات هم شد. او یکی از دینامیکترین و قویترین مهاجمین تاریخ فوتبال است.
19- گرد مولر. بمب افکن آلمانیها که با تیم ملی آلمان به مقام سوم جهان در سال 1970 و قهرمان جهان در سال 1974 شد و یک قهرمانی جام ملتهای اروپا در سال 1972 را نیز در کارنامه دارد. او به همراه یار قدیمیاش یعنی فرانتز بکن بائر سه بار با بایرن مونیخ قهرمان باشگاههای اروپا هم شد. توپ طلای سال 1970 به او تعلق گرفت و آقای گل جام جهانی 1970 نیز او بود.
18- پائولو مالدینی. دفاع چپ و دفاع وسط اسطورهای ایتالیا با توازنی شگفتانگیز در حمله و دفاع. از 18 سالگی در میلان چهره شد و تا سی و پنج سالگی در این تیم توپ زد. متخصص تکل زدن بود و یکی از استوانههای درخشش آث میلان در ایتالیا و اروپا در سالهای 1988 تا 1994 بود. مالدینی در احیای میلان در ابتدای هزاره سوم هم نقشی بسزا داشت. و تا روز بازنشستگی آمادگی بدنی شگفتانگیز خود را حفظ کرده بود.
17- لیو یاشین. دروازهبان افسانهای تیم دینامو مسکو و تیم ملی شوروی. فقط با دیدن فیلمهای آرشیویاش در یوتیوب میتوانید از توانایی او به عنوان یک دروازهبان شجاع و باهوش پی ببرید. برخی از واکنشهای او حتی در فوتبال معاصر هم دور از دسترس دروازهبانهای فعلی جهان قرار دارد. یاشین تنها دروازهبانی است که برنده توپ طلای اروپا شده است(در سال 1964) و با شوروی به مقام قهرمانی اروپا دست یافته است.
16- فرنتس پوشکاش. گلزن بزرگ مجارها که در تیم طلایی مجارستان بین سالهای 1952 تا 1956 چهرهای سرنوشت ساز بود. شوتهایش مرگبار بودند و از هر زاویهای میتوانست دروازه را نشانه برود. بعد از اشغال کشورش توسط شوروی در سال 1956 به اسپانیا رفت و هرماه با رئال مادرید و در کنار آلفردو دی استفانو دورهای فراموش نشدنی از موفقیت و اعتبار و جام را تجربه کرد. او سه بار با رئال قهرمان اروپا شد و در جام جهانی 1954 هم به مقام نایب قهرمانی جهان رسیده بود.
15- آندریاس اینی یستا. هافبک جادوگر بارسلونا و تیم ملی اسپانیا. با حرکات پا به توپ خارقالعاده، قدرت دریبلینگ بینظیر و توانایی ممتاز در شوت و پاس. تماشای بازیهای او یکی از بزرگترین لذتهای فوتبالدوستان در سالهای 2007 تا 2016 بود. او با اسپانیا دوبار قهرمان اروپا شد و یک بار قهرمان جام ملتهای اروپا. او سه بار هم با بارسلونا قهرمان باشگاههای اروپا شد.
14- ژاوی هرناندز. مغز متفکر بارسلونا که در کنار اینی یستا بهترین و کاملترین زوج خط هافبک تاریخ فوتبال را به ارمغان آوردند. یک مهندس واقعی که ریتم تیم خود را کنترل میکرد. چرخشهایش با توپ و توان مثال زدنیاش در حفظ توپ او را به یکی از کاملترین هافبکهای میانی تاریخ بدل کرده. او درتمام افتخاراتی که بالا برای اینییستا شماره کردیم شریک است. او سه بار در میان سه فوتبالیست برتر سال ایستاد و خب دوران مسی و رونالدو بود...
13- گارینشا. گوش چپ جادویی برزیل که در نیمه اول دهه شصت درخششی ماورایی داشت و تقریبا هیچ بازیکنی نمیتوانست توپ را از پاهای او بگیرد. او نقش اول را در قهرمانی برزیل در جام جهانی 1962 داشت آن هم در حالی که پله به خاطر مصدومیت جام را از دست داده بود. گارینشا یکی از دوست داشتنیترین بازیکنهای تاریخ فوتبال به شمار میرود.
12- مارکو فان باستن. فوق ستاره بلند بالا و ماجراجوی هلندی که در میانه دهه هشتاد درآژاکس چهره شد و بعد شش فصل رویایی را در آث میلان سپری کرد. 5 گل او دلیل اصلی قهرمانی هلند در جام ملتهای اروپا در سال 1988 بود. او سه بار با میلان قهرمان باشگاههای اروپا شد و سه بار هم توپ طلا را برد. همه اینها تا قبل از 29 سالگی. خطاهای وحشتناک مدافعین موجب شد تا او در 29 سالگی از فوتبال خداحافظی دردناکی را رقم بزند. او در زمین و هوا کابوس مدافعان بود. او تنها در 280 بازی باشگاهی در آژاکس و میلان، 218 گل زد و 65 پاس گل داد که آمار دیوانه کنندهای است.
11- میشل پلاتینی. هافبک میانی سنت اتین فرانسه که در اواسط دهه هفتاد درخشید و بعد با پیوستن به یوونتوس به یک هافبک تهاجمی بدل شد. او سه سال پیاپی از 1983 تا 1985 مرد سال فوتبال اروپا شد و در سال 1984 با زدن 9 گل در 5 بازی باعث قهرمانی فرانسه در جام ملتهای اروپا شد. شم گلزنی، تخصص در ضربات آزاد و تیزهوشی شگفتانگیزش جایگاهی اسطورهای به او بخشیده است. او در دوران فوتبالش به عنوان یک هافبک 297 گل به ثمر رساند.