نکته‌بازی| فوتباله دیگه؟ پس شما چه‌کاره هستید؟
قلعه‌نویی عملا تمام راه‌های انتقاد از خودش را بست
روزنامه هفت صبح| هر چه بگوییم تکرار مکررات است. جناب سرمربی تیم ملی با گفتن جملاتی مثل: «فوتباله دیگه» و «فرگوسن هم گفته شانس در فوتبال اهمیت دارد. دیگر از او که بالاتر نیستیم.» عملا تمام راه‌های انتقاد از خودش را بست. در واقع از نظر ایشان، اگر باختیم و نتوانستیم به فینال برسیم و قهرمان شویم، دلیلش بدشانسی و اتفاقات فوتبال بوده اما اگر ژاپن را بردیم، حاصل 3 ماه آنالیز شبانه‌روزی کادر فنی تیم ملی بود!
جالب است که همین منتقدانی که از نظر آقای قلعه‌نویی مغرض هستند، نقاط قوت تیم ملی را قبول دارند اما ایشان و همکاران‌شان با وجود عذرخواهی چندباره از مردم، هیچ اشتباهی را نمی‌پذیرند! هم قلعه‌نویی و هم الهویی مدعی هستند که گل اول قطر روی بدشانسی ما به ثمر رسید و با هیچ آنالیزی نمیشد جلوی این گل را گرفت.
نکته اینجاست که دوستان پرمدعا و «خود گواردیولا پندار» فقط برخورد شوت بازیکن قطر به سعید عزت‌الهی و کمانه کردن توپ را می‌بینند اما توضیح نمی‌دهند که چرا آن همه بازیکن اکرم عفیف را دوره کرده بودند و هافبک قطر پشت محوطه جریمه ما هیچ یارگیری نداشت و به راحتی شوت زد. درباره مهار اکرم عفیف اما ماجرا فراتر از فاجعه بود.
قلعه‌نویی در این باره گفت: «در گروه تلگرامی، اکرم عفیف را آنالیز کرده بودیم؛ حالا اینکه گل زد فوتباله دیگه، پلی‌استیشن نیست که!» اولا که عفیف فقط گل نزد بلکه دفاع ما را ویران کرد! دوم اینکه چرا ازبکستان در 120 دقیقه بازی کوچک‌ترین فرصتی به عفیف نمی‌دهد اما او هر بلایی خواست بر سر دفاع ما آورد؟ احتمالا فوتباله دیگه!
منت این عذرخواهی را بر‌سر ما نگذارید لطفا!
از دوشنبه شب که صحبت‌های سرمربی تیم ملی را در برنامه فوتبال‌برتر شنیدیم، سردرد گرفته‌ایم، آن هم سردرد عصبی! راستش تا قبل از این برنامه یک روزنه امیدی بود و فکر می‌کردیم سرمربی تیم ملی به انتقادات فنی از تیمش توجه کند، بپذیرد و به دنبال رفع آن باشد اما حالا دیگر مطمئنیم که تا الان داشتیم آب در هاون می‌کوبیدیم.
حالا دیگر هیچ امیدی به آینده‌ای که ایشان وعده داده نداریم. ماجرا خیلی ساده است. ایشان و همکاران‌شان مدعی هستند که انتقادات دلسوزانه را قبول می‌کنند اما کوچک‌ترین انتقادی را قبول ندارند و مدعی هستند که نقدها مغرضانه است و کار کسانی است که سرمربی و کادر فنی مشکل دارند. یکی از بامزه‌ترین بخش صحبت‌های ایشان هم این بود:
«من پس از پایان رقابت‌ها ۲ بار به صورت عمومی از مردم عذرخواهی کرده‌ام و تا جایی که می‌دانم بازیکنان تیم نیز به همین صورت عذرخواهی کرده‌اند. این اتفاق تا جایی که یادم است فقط در زمان آقای افشین قطبی سابقه داشته است.» اما ایشان که منت عذرخواهی کردن را بر‌سر مردم می‌گذارند، بهتر است بدانند که عذرخواهی وقتی فایده دارد که ضعف‌ها را بپذیرید و اشتباهات‌تان را قبول کنید و به دنبال رفع آن باشید.
وقتی شما هیچ ضعفی را نمی‌پذیرید و مدعی هستید که اشتباهی نکرده‌اید، اصلا چه لزومی دارد که عذرخواهی کنید؟ آن هم دو بار! با این برخورد، حالا مطمئن هستیم که چند سال دیگر، ایشان باز هم خواهند آمد و مصاحبه هم خواهند کرد و عذرخواهی هم خواهند کرد و منت هم خواهند گذاشت و این دور باطل همچنان ادامه خواهد داشت.
