بیوگرافی زهرا رکوعی مجری با سابقه بخش خبر تلویزیون و همسر آقای نادری

زهرا رکوعی ۴۲ ساله، یکی از چهرههای شناختهشده در عرصه خبرنگاری و گویندگی خبر در ایران است.
زهرا رکوعی ۴۲ ساله، یکی از چهرههای شناختهشده در عرصه خبرنگاری و گویندگی خبر در ایران، با بیش از دو دهه فعالیت حرفهای در رسانههای ملی است. او که از نوجوانی به دنیای خبر قدم گذاشت، توانسته با ترکیب دانش حقوقی و مهارتهای ژورنالیستی، جایگاه خود را در برنامههای پربیننده مانند اخبار ۲۰:۳۰ تثبیت کند.
مشخصات شخصی
- نام کامل : زهرا رکوعی
- تاریخ تولد : ۲ فروردین ۱۳۶۲
- سن : ۴۲ سال
- محل تولد : تهران، ایران
- تحصیلات : لیسانس علوم اجتماعی، لیسانس حقوق قضایی، و کارشناسی ارشد حقوق تجارت

زهرا رکوعی و میترا لبافی
زندگی شخصی و خانوادگی
زهرا رکوعی در اوایل دهه ۹۰ شمسی با علیرضا نادری، که خود تهیهکننده و مجری شبکه سه سیما است، ازدواج کرد. این زوج که هر دو در عرصه رسانه فعالیت دارند، در تیرماه ۱۳۹۶ صاحب یک فرزند پسر شدند. رکوعی پس از تولد فرزندش برای مدتی از فعالیتهای حرفهای فاصله گرفت تا به نقش مادری بپردازد، اما در شهریور همان سال به تدریج به کار بازگشت.
همچنین بخوانید:
بیوگرافی روژان تاجفر شرکت کننده کُرد عشق ابدی
بیوگرافی بازیگر همسر جوان یعقوب نبی در سریال یوسف پیامبر
بیوگرافی لطیفه گودرزی، مجری خبر صدا و سیما و همسر چهارشانهاش

زهرا رکوعی و همسرش مهمان نوروزی فرزاد حسنی در سال ۱۳۹۰
او در مصاحبهای با همکارش میترا لبافی، که در اینستاگرام منتشر شد، اشاره کرد که این غیبت به دلیل “قدم نو رسیده” بوده و پس از پایان مرخصی، اجراهایش را افزایش داد. همچنین، در مرداد ۱۳۹۹، رکوعی به همراه همسر و فرزندش به ویروس کرونا مبتلا شد، که این رویداد با ابتلای دیگر همکاران رسانهای مانند محمدرضا حسینی بای همزمان بود. رکوعی زندگی شخصیاش را با حرفهاش ترکیب کرده و تأکید دارد که خانوادهاش حمایتکننده اصلی او در مسیر کاری است.

زهرا رکوعی و همسرش
شروع حرفهای و علاقه به خبرنگاری
رکوعی مسیر حرفهای خود را از نوجوانی آغاز کرد. در سال ۱۳۷۸، زمانی که تنها ۱۷ سال داشت، از طریق آگهی روزنامه برای کلاسهای باشگاه خبرنگاران جوان ثبتنام کرد.
او در مصاحبهای گفته است:
“از آنجا که از کودکی واقعا کار خبرنگاری را دوست داشتم، ضمن اینکه توانایی انجام این کار را هم در خود احساس می کردم، در باشگاه ثبت نام کردم و دوره های مختلف خبری را گذراندم.”
این علاقه از کودکی ریشه داشت و او را به سمت خبرنگاری سوق داد. فعالیت رسمی او از سال ۱۳۸۰ به عنوان خبرنگار سیاسی و اجتماعی در باشگاه خبرنگاران جوان آغاز شد.

زهرا رکوعی در کنار شعله رزمجو، لطیفه گودرزی و فضه سادات حسینی
فعالیت در رادیو
پس از کسب تجربه اولیه، رکوعی به رادیو معرفی شد و برای چهار ماه به صورت آزمایشی فعالیت کرد. عملکرد درخشانش منجر به استخدام رسمی شد و تا سال ۱۳۸۴ به عنوان گزارشگر رادیو ادامه داد. این دوره برای او پلی به سمت تلویزیون بود.
ورود به تلویزیون و گویندگی
در سال ۱۳۸۴، رکوعی از سوی بخش خبری سینما برای تست گویندگی دعوت شد و با موفقیت در آن، به گویندگان بخش خبری شبکه سه سیما پیوست. او اکنون در برنامههای پرمخاطبی مانند اخبار شبانگاهی شبکه سه و اخبار جنجالی ۲۰:۳۰ فعالیت میکند. رکوعی در مورد شیوه گویندگی توضیح داده است:
“هر خبر باید حداقل در ۶ ثانیه خوانده شود و یک گوینده باید تند خوانی را بلد باشد و روان و سلیس هر خبر را به پایان رساند.”
او تأکید دارد که سازمان برای هر خبر تنها ۶ ثانیه زمان در نظر گرفته، که این امر نیازمند مدیریت سرعت و وضوح برای مخاطب است: “سازمان خواندن هر خبر برای گوینده را ۶ ثانیه در نظر گرفته است به همین علت ما مجبوریم سریع اخبار رو بخوانیم ولی در عین حال باید مدیریت کنیم تا مخاطب متوجه شود که چه می گوییم.”
رکوعی برای بهبود عملکردش، از سال ۱۳۸۴ تاکنون هر شب اجراهایش را ضبط میکند: “از سال ۸۴ تا الان که ۱۳ سال می شود هر شبی اجرا دارم در خانه فیلم ها را برایم ظبط می کنند، حتی اگر شبی شرایط فراهم نشود از فیلم شاهد سازمان استفاده می کنم اجراهایم را میبینم تا ایراداتم را پیدا کنم.” این روش به او کمک کرده تا نقاط ضعف خود را شناسایی و پیشرفت کند.
جوایز و افتخارات
رکوعی در سالهای اولیه فعالیتش جوایز متعددی کسب کرد. در سال ۱۳۸۰ به عنوان خبرنگار برتر سال ۷۹-۸۰ انتخاب شد. در ۱۳۸۱ رتبه اول جشنواره دفاع مقدس را به دست آورد و در ۱۳۸۲ رتبه دوم دومین جشنواره خبر و برنامههای سیاسی رادیو را کسب کرد. این افتخارات او را به عنوان یکی از خبرنگاران توانمند معرفی کرد.
خاطرات و تجربیات تلخ و شیرین
یکی از خاطرات شیرین رکوعی، اولین اجرای تلویزیونیاش است که با بمبگذاری در حرمین شریفین همزمان بود: “اولین گویندگی خبر من مصادف بود با بمبگذاری در حرمین شریفین بود و من استرس زیادی داشتم… اما در زمان گفتن خبر خدا را شکر که توانستم استرس را از خودم دور کردم.”
از سوی دیگر، تلخترین خاطره او سقوط هواپیمای C-۱۳۰ در سال ۱۳۸۴ است، که در آن بسیاری از همکارانش جان باختند:
“از سال ۸۷ تا کنون چه در حیطه گویندگی و چه در حیطه خبرنگاری سقوط هواپیمای c -130 که اکثر همکارانم در آن هواپیما بودند تلخ ترین خاطره ام است.”
همچنین، او خاطرهای نفسگیر از خواندن نامه جنجالی محمود احمدینژاد به جورج بوش را به یاد دارد: “هنوز به یاد دارم که آن شب گوینده خبر بودم و ناگهان در خلال برنامه، سردبیر با لحنی قاطع و اضطرابآمیز، من را به داخل کابین خبر فراخواند… نامهای طولانی و مفصل بود. با توجه به زمان محدود بخش خبری، میدانستم که خواندن کامل آن امکانپذیر نیست.” در این لحظه، سردبیر قسمتهای مهم را علامتگذاری میکرد تا پیام اصلی منتقل شود، که این تجربه فشار و اضطراب بالایی برای او به همراه داشت.