بیوگرافی کامل نینا همسر اکبر عبدی؛ از ازدواج تا زندگی خانوادگی

به گزارش هفت صبح سیده معصومه (نینا) قاسمی، دختر دایی و همسر اکبر عبدی است و رابطه خانوادگی با او دارد. هنگامی که خانم عبدی تنها ۱۴ سال داشت، با اکبر عبدی، بازیگر سینما و تلویزیون، ازدواج کرد.

نینا دختر دایی و همسر اکبر عبدی، بازیگر ایرانی، است و بین آنها رابطه خانوادگی وجود دارد. این زوج ۹ سال اختلاف سنی دارند. نتیجه این زندگی مشترک، دختری به نام المیرا است که در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۶۶ در تهران به دنیا آمده است. المیرا در سال ۱۳۹۶ با سهراب میرزایی ازدواج کرد و از این ازدواج پسری به نام سام به دنیا آمده است.

زندگینامه نینا

برخی رسانه‌ها اعلام کردند که نینا، همسر اکبر عبدی، با محمدرضا شریفی نیا نسبت خانوادگی دارد و دختر دایی او محسوب می‌شود. اما خانم عبدی در قسمتی از مستند «همسرم اکبر عبدی»، ساخته مجید توکلی و که در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد، تصریح کرد: اکبر پسر عمه من است و ما خانواده‌ای هستیم؛ یعنی او دختر دایی و من پسر عمه‌ام هستم.

اکبر عبدی علت موفقیت در تفاهم و ادامه زندگی مشترک خود با همسرش را صداقت و روراستی دانست و اظهار داشت: به خاطر صداقتی که داریم، زندگی‌مان پابرجا مانده است. اگر در کاری اشتباهی مرتکب شده‌ایم، این اشتباه یا به خاطر همسرم که مانند یک کارآگاه عمل می‌کند، کشف شده است و او به این نتیجه رسیده که هرجا برود، در نهایت به خانه‌اش بازخواهد گشت.

چگونگی برگزاری مراسم ازدواج

همسر اکبر عبدی درباره سن ازدواج خود اظهار داشت: در سن ۱۴ سالگی ازدواج کردم.

زندگینامه

اکبر عبدی، بازیگر برجسته سینما، تئاتر و تلویزیون ایران، در تاریخ ۴ شهریور ۱۳۳۹ در تهران به دنیا آمد. نام کامل او اکبر عبدی آقاباقر است و در سال ۱۳۵۸ مدرک دیپلم رشته نمایش‌های آماتوری را دریافت کرده است. او اکنون نشان درجه یک فرهنگ و هنر را داراست که معادل دکتری است، و تاکنون دو سیمرغ بلورین نیز کسب کرده است.

او در محله نازی‌آباد تهران متولد شد. پدرش، عباسعلی عبدی آقاباقر، از ترک‌های روستای آقا باقر در اردبیل بود و در کارخانه چیت‌سازی کار می‌کرد. مادرش اهل تهران و خیاط بود. پدرش در سال ۱۳۹۴ درگذشت.

او دارای یک خواهر و چهار برادر بود که یکی از برادرانش شهید شده است.

اصغر عبدی، برادر او، در سال ۱۳۶۳ در منطقه فکه و در جریان فعالیت در تیپ ۵۵ هوابرد شیراز، از ناحیه پای راست و نخاع مجروح شد و به عنوان جانباز شیمیایی شناخته می‌شد. او در اسفند ماه سال ۱۳۸۰ به درجه شهادت نائل آمد.