پایان پیکاسو در تهران
نمایشگاه «پیکاسو در تهران» که با نمایش بیش از ۶۰ اثر از «پابلو پیکاسو» در موزه هنرهای معاصر برپا شده بود، به پایان رسید.
به گزارش هفت صبح، نمایشگاه «پیکاسو در تهران» که از ۲۱ اسفند ۱۴۰۳ با نمایش بیش از ۶۰ اثر از پابلو پیکاسو در موزه هنرهای معاصر تهران آغاز شده بود، به پایان رسید.
این نمایشگاه که مورد استقبال گسترده هنردوستان قرار گرفته بود، فرصتی برای نمایش آثار برجسته این هنرمند اسپانیایی را در ایران فراهم کرده بود.
در این نمایشگاه، آثاری از پیکاسو به چشم می‌خورد که تنوع تکنیکی، محتوایی و تاریخی داشتند؛ از طراحی‌های اولیه و چاپ‌های دستی گرفته تا آثار مفهومی، سیاسی و تجربی‌تر که هرکدام بازتابی از دوره‌ای خاص در زندگی هنری او هستند.
آثار شاخصی همچون «نقاش و مدلش»، «پنجره‌ای باز به خیابان پنتی‌یور»، «بابون و بچه‌اش» سه نسخه از «زن گریان» و نسخه بازسازی‌شده از «گرنیکا» ازجمله نقاط برجسته این نمایشگاه بودند.
اما نمایشگاه، تنها محدود به آثار پیکاسو نبود و بخشی از آن به هنرمندان ایرانی اختصاص داشت که از پیکاسو تاثیر گرفته یا با او هم‌دوره بوده‌اند. ازجمله بهرام دبیری، بهمن محصص، جلیل ضیاپور، محسن وزیری‌مقدم، محمدعلی شیوایی (کاکو).
«پابلو پیکاسو» نقاش، مجسمه‌ساز، طراح صحنه و متخصص چاپ دستی، از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین هنرمندان سده بیستم و از پایه‌گذاران مکتب کوبیسم است؛هنرمندی که در تمام زندگی خود دست از جست‌وجوگری و تجربه برنداشت و خالق اثرهای ماندگاری شد.
وی تحصیلات خود را در سال ۱۸۹۷ میلادی در آکادمی هنرهای زیبای سن فرناندو در مادرید ادامه داد که در آن زمان برجسته‌ترین آکادمی هنر اسپانیا به شمار می‌رفت.
پیکاسو در ۱۹۰۰ میلادی نخستین نمایشگاه خود را در بارسلونا برگزار کرد و در پاییز همان سال به پاریس رفت و در آنجا به وسیله آثار امپرسیونیست خود به شهرت رسید.
