این برمودا فرق دارد!

روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | از سی دی‌ماه، پخش تاک‌شو «برمودا» در شبکه نسیم شروع شد. همان‌طور که می‌دانید کامران نجف‌زاده در هر قسمت پذیرای یک نفر می‌شود و با او گپ و گفت می‌کند. چالش و بازی هم هست. این برنامه ساعت 20 روزهای شنبه، یک‌شنبه و دوشنبه با شعار «به وقت پیدا‌شدن» روی آنتن می‌رود. «برمودا» هنوز برنامه‌ای نوپاست، اما از همان قسمت‌های اول جای خود را باز کرد و بریده‌هایش سوژه رسانه‌ها و کاربران فضای مجازی شد.

مورد اول| محتوا

قرار گرفتن نام برمودا پشت عنوان تاک‌شو، این ذهنیت را ایجاد کرد که قرار است میهمان به صلابه کشیده شود! چنین برداشتی ناصواب نبود؛ چرا که شنیدن نام برمودا مفهوم غرق شدن در ذهن ایجاد می‌کند. شعار برنامه اما در تضاد با اسم آن بود و هست: به وقت پیدا شدن. پخش «برمودا» که شروع شد، مخاطب پی برد قرار نیست در این تاک‌شو کسی قربانی شود.

اتفاقا میهمانان فرصت بیان حرف‌های مختلف دارند و مهم‌تر اینکه تحلیل اشتباه دیگران درباره خود را اصلاح می‌کنند. چنین اتفاقی در قالب سوالات مجری و گروه نویسندگان رخ می‌دهد. آن‌ها مسیر مصاحبه را طوری طراحی می‌کنند که بخش زیادی از پرسش‌ها رفتار، گفتار و طرز تفکر میهمان را نشانه می‌رود. با این حساب «برمودا» بیش از آن که در پی چالش باشد، زمینه‌‌ای مناسب برای «گفت‌و‌گو» فراهم می‌کند. اینکه مخاطب قانع شود یا نه بحث دیگری است؛ اما این مدل مواجهه متفاوت سازندگان «برمودا» با یک تاک‌شو را باید تحسین کرد.

آن هم در دوره‌ای که برای برنامه‌ها، جنجال و گاف و سوتی و مچ گیری، بر اصل «گفت‌و‌گو» ارجحیت دارد! نه اینکه «برمودا» فاقد چالش باشد، اما قصد رسوا‌کردن میهمان را ندارد و از قضا به شعار خود یعنی «به‌وقت پیدا شدن» بیشتر پایبند است. امتیاز دیگر برنامه، اهتمام به عنصر جذابیت برای مخاطب عام شبکه نسیم در زمان انجام گفت‌و‌گوهای مجری با میهمانان است. به‌همین خاطر، سوالات «فان» هم سهمی از مصاحبه دارند.

مورد دوم| مجری

کامران نجف‌زاده سال‌ها به‌عنوان خبرنگار صدا و سیما در آمریکا بود؛ کسی که فعالیتش در قامت گزارشگر تلویزیونی مورد توجه مخاطبان قرار گرفت و یکی از ستاره‌های بخش خبری 20:30 لقب گرفت. این موفقیت حاصل تجربه نجف‌زاده در عرصه روزنامه‌نگاری است که مثل چند نفر دیگر از سابقه ژورنالیستی بهره بردند و مدلی تازه از گزارشگری خبری (تصویری) را ارائه دادند.

نجف‌زاده، نویسنده و مستندساز هم هست و این ابزار بارها به کمکش آمدند. نشستن روی صندلی اجرای تاک‌شوی «برمودا» که مختصاتی کاملا متفاوت از تجربیات پیشین نجف‌زاده دارد، چالش مهم او محسوب می‌شود. «معذب بودن» را در قسمت‌های اول می‌شد در چهره نجف‌زاده متوجه شد؛

تا جایی که گویی دلتنگ گزارش‌های خاص قدیمی بود! با این‌حال رفته‌رفته یخ او آب شد و حالا شاهد گفت‌و‌گوهایی جذاب‌تر از او هستیم. حتی کار به‌جایی رسیده که با میهمان مچ می‌اندازد، فوتبال بازی می‌کند و‌...  نجف‌زاده به مرام «برمودا» وفادار است و ضمن حفظ حرمت میهمان، با او وارد چالش می‌شود. حتی اگر نیاز باشد به او کمک می‌کند تا منظورش را منتقل کند. نجف‌زاده خود به اصل «گفت‌و‌گو» معتقد است.   

مورد سوم| میهمان

سازندگان «برمودا» دست خود برای دعوت از میهمانان حوزه‌های مختلف را باز گذاشته‌اند. این ایده به کمک‌شان آمده و برنامه را متنوع کرده است. تازه، در بازه‌ای چون انتخابات این اختیار عمل را دارند که چهره‌های سیاسی به برنامه بیاورند.

مثل عباسعلی کدخدایی، مصطفی کواکبیان علی اکبر صالحی و... اتفاق خوب این که «برمودا» محل بیان حرف‌های مفید است و به‌همین خاطر سراغ «هرکسی» نمی‌رود. می‌گویید احمد مجدزاده (جدی می‌فرمایید) چطور؟ او کشتی‌گیر پیشکسوت است نه شاخ اینستاگرامی! تازه کسی که کل مصاحبه را دیده باشد پی می‌برد، تلاشی برای «وایرال» شدن صورت نگرفته؛ بلکه این اتفاق حاصل جایگاه خود میهمان است.

مورد چهارم| ساختار

«برمودا» با نریشن کامران نجف‌زاده شروع می‌شود. در حین گفت‌وگو، میهمان مورد پذیرایی قرار می‌گیرد. در انتها بر‌اساس صحبت‌های میهمان، صفحه اول روزنامه با عکس و تیتر او آماده می‌شود. این تمهیدات و مسائلی مثل آیتم‌های فان مجری با میهمان، برای ایجاد تنوع و همراه‌کردن مخاطب عام است. «برمودا» فارغ از ایراداتی که می‌توان از آن گرفت، برنامه‌ای است که براساس استانداردها تولید شده و در تلاش است احترام مخاطب را حفظ کند.