هت‌تریک نوید؛ سینما قاچاق نمی‌شود!
همه چیز درباره عوامل فیلم «شب، داخلی، دیوار»
روزنامه هفت صبح| از زمانی که نسخه باکیفیت فیلم در دسترس سینمادوستان قرار گرفته، تنور مباحثه برسر آن در محافل و گعده‌های حقیقی و مجازی حسابی گرم است و مثل هر پروژه سینمایی دیگری، حالا «شب، داخلی، دیوار» هم طرفداران و منتقدان سفت و سختی پیدا کرده است. فیلمی که هم درباره ساختار سینمایی‌اش و هم برسر مضامین مستتر در قصه‌اش، جبهه‌بندی‌هایی شکل گرفته و در این میانه، هم در ستایش و هم در مزمتش، بسیاری به اغراق هم افتاده‌اند!
فیلم تازه وحید جلیلوند اما فارغ از همه این موضع‌گیری و جبهه‌بندی‌ها، حتما یکی از فیلم‌های مهم این سال‌های سینمای ایران است که نمی‌توانیم بابت از دست رفتن فرصت تماشای آن بر پرده نقره‌ای سینما، افسوس نخوریم. همین سال گذشته و در ماه‌های منتهی به جشنواره فجر بود که با هیجان خبرهای مرتبط با این فیلم را دنبال می‌کردیم تا شاید شاهد رونمایی از آن در جشنواره فجر باشیم اما در سایه سنگین التهابات سیاسی و اجتماعی آن سال، آرزوهایی بر باد رفت که انتظار تماشای یک فیلم، در میان آن‌ها گم بود!
وحید جلیلوند هم هنرمندی نبود که نسبت به آن فضا بی‌تفاوت باشد و اساسا فیلمی را ساخته بود که همین بی‌تفاوت نبودنش را اثبات کند. «شب، داخلی، دیوار» بعد از دو فیلم تحسین‌برانگیز «چهارشنبه 19 اردیبهشت» و «بدون تاریخ، بدون امضا» سومین فیلم وحید جلیلوند در سینما است که حالا تبدیل به اولین فیلم توقیفی کارنامه او هم شده؛ فیلمی که به جای پرده سینما، روی لپ‌تاپ و تلویزیون به تماشای آن نشستم.
وحید جلیلوند/ نویسنده و کارگردان
از کارنامه‌اش چه می‌‌دانیم؟
هرچند شروع فعالیت هنری‌اش با تئاتر بود اما در ادامه، صدای خاص و تسلطش بر کلام، مسیر ورودش به عرصه گویندگی را هموار کرد و همزمان دوربین مستندسازی در دست گرفت و به‌صورت حرفه‌ای تدوین را هم تجربه کرد. محمدحسین لطیفی کارگردانی بود که جلیلوند در کنار او هم دستیاری و کارگردانی را مشق کرد و هم برای اولین حضور جدی‌اش در مقام بازیگر یک سریال، مقابل دوربین «نردبام آسمان» به کارگردانی او رفت.
آخرین حضور رسمی‌اش در سینما چه بود؟
وحید جلیلوند تا پیش از این فیلم آخری، دو فیلم را کارگردانی کرده بود. «چهارشنبه 19 اردیبهشت» سیمرغ بهترین کارگردان فیلم‌اولی را برایش به همراه آورد و در گام دوم «بدون تاریخ، بدون امضا» را کارگردانی کرد. فیلمی که آخرین حضور رسمی‌اش در سینمای ایران بود و دومین سیمرغ کارگردانی را هم به نام او ثبت کرد.
چه سهمی از «شب، داخلی، دیوار» دارد؟
«شب، داخلی، دیوار» سومین فیلم بلند وحید جلیلوند در مقام فیلمنامه‌نویس و کارگردان در سینما محسوب می‌شود. فیلمی که زمزمه‌های اولیه ساخت آن سال گذشته به گوش می‌رسید و برخی منتظر رونمایی از آن در جشنواره فجر چهل‌ویکم بودند اما جلیلوند به دلایلی فیلم را به آن دوره ملتهب نرساند و اینگونه بود که رونمایی از آن به جشنواره ونیز موکول شد و در همین حضور هم تا مرحله نامزدی برای شیر طلایی این رویداد پیش رفت.
جایگاه این فیلم در کارنامه‌اش چیست؟
دو فیلم اول وحید جلیلوند سیمرغ فجر را برای او به همراه داشت و حالا سومین فیلمش تبدیل به اولین فیلم توقیفی او شده است! «شب، داخلی، دیوار» در همین چند روزی که از انتشارش می‌گذرد، واکنش‌های مختلفی را شاهد بوده اما قطعا باید آن را فیلمی مهم در کارنامه سازنده‌اش دانست.
پیش‌بینی‌مان از آینده‌اش چیست؟
صحبت از آینده وحید جلیلوند می‌تواند ناظر به دو فصل متفاوت باشد؛ جلیلوند خودش صراحتا خطاب به وزیر ارشاد فعلی اعلام کرده تا زمانی که سکان‌دار فرهنگ این گروه هستند، برای هیچ فعالیتی درخواست مجوز نخواهد داد. بعد از تغییر دولت شاید فصل متفاوتی از فعالیت‌های این فیلمساز را شاهد باشیم.
نوید محمدزاده/ بازیگر نقش «علی»
از کارنامه‌اش چه می‌‌دانیم؟
در آستانه دهه 90 و در روزهایی که به‌عنوان یکی از چند مجری جوان برنامه‌ای نوجوانانه در قاب شبکه جام‌جم تلویزیون، اجرا می‌کرد، کمتر کسی فکر می‌کرد یک دهه بعد تبدیل به یکی از مهمترین بازیگران سینمای ایران شود. نوید محمدزاده از معدود بازیگران جوانی است که اکثر نقش‌آفرینی‌هایش، نامزد دریافت سیمرغ فجر شده و تا به امروز دو بار هم برای «ابد و یک روز» و «بدون تاریخ، بدون امضا» موفق به شکار این جایزه شده است.
آخرین حضور رسمی‌اش در سینما چه بود؟
سال 97 بود که محمدزاده با «سرخ‌پوست» و «متری شیش و نیم» در جشنواره فجر حاضر بود و در نشست خبری اعلام کرد تا یک سال از سینما فاصله می‌گیرد. هرچند برخی آن موضع‌گیری را مرتبط با قرارداد با سریال هومن سیدی دانستند اما در عمل او نه فقط یک سال که تا همین امروز دیگر هیچ فیلمی را به‌صورت رسمی در جشنواره فجر نداشت! او از آن تاریخ در سه فیلم مهم ایفای نقش کرد که هر سه مهر توقیف خورد و قاچاق شد!
چه سهمی از «شب، داخلی، دیوار» دارد؟
نوید محمدزاده بعد از همکاری تحسین‌برانگیزش با وحید جلیلوند در «بدون تاریخ، بدون امضا» در فیلم «شب، داخلی، دیوار» هم ایفای نقش اصلی را برعهده گرفت. او نقش فردی نابینا را ایفا می‌کند که با ورود یک زن فراری به نام لیلا به خانه‌اش، با چالش‌هایی مواجه می‌شود.
جایگاه این فیلم در کارنامه‌اش چیست؟
«علی» کاراکتر اصلی فیلم «شب، داخلی، دیوار» است که بی‌راه نیست اگر آن را یکی از پیچیده‌ترین نقش‌ها در کارنامه بازیگری نوید محمدزاده هم بدانیم. این فیلم بعد از دو فیلم «برادران لیلا» و «تفریق» سومین فیلم قاچاق‌شده این بازیگر در یک سال اخیر محسوب می‌شود.
پیش‌بینی‌مان از آینده‌اش چیست؟
نوید محمدزاده در ماه‌های منتهی به جشنواره فجر چهل‌ودوم در فیلم «زودپز» به کارگردانی رامبد جوان، با محسن تنابنده هم‌بازی شد که قرار بود به‌عنوان اولین نقش‌آفرینی کمدی او در جشنواره امسال رونمایی شود اما با نظر هیأت انتخاب این فیلم کنار گذاشته شد و براساس برخی شنیده‌ها فعلا در شرایط شبه‌توقیفی قرار دارد!
علی جلیلوند/ تهیه‌کننده
از کارنامه‌اش چه می‌‌دانیم؟
زمانی که نامش به‌عنوان تهیه‌کننده در فهرست عوامل اولین فیلم بلند سینمایی برادرش یعنی وحید جلیلوند نشست، برخی حرف‌وحدیث‌ها درباره فرآیند صدور کارت تهیهکنندگیاش در برخی محافل رسانه‌ای مطرح شد. علی جلیلوند تا پیش از «چهارشنبه 19 اردیبهشت» چهره چندان شناخته‌شده‌ای در سینما نبود و اساسا با همین فیلم هم بود که کارت تهیهکنندگیاش صادر شد تا با همراهی برادرش وحید، تبدیل به یکی از موفق‌ترین زوج‌های تهیه‌کنندگی و کارگردانی در سینمای اجتماعی ایران شوند. از آنجایی که علی جلیلوند بدون سابقه تهیه‌کنندگی نمی‌توانست یک پروژه سینمایی را در دست بگیرد، برای این فیلم نام محمدحسین لطیفی هم در کنار او به‌عنوان تهیه‌کننده درج شد تا به‌اعتبار همین پروژه رسما ردای تهیه‌کنندگی سینما به تن کند.
آخرین حضور رسمی‌اش در سینما چه بود؟
علی جلیلوند در ادامه همکاری با برادرش تهیه‌کنندگی فیلم دوم او یعنی «بدون تاریخ، بدون امضا» را هم برعهده داشت اما این تجربه حاشیه‌هایی هم برای‌شان داشت. قرار گرفتن نام احسان علیخانی در تیتراژ پایانی فیلم در کنار علی جلیلوند به‌عنوان یکی از تهیه‌کنندگان، در جشنواره فیلم فجر حاشیه‌ساز شد. این فیلم آخرین حضور رسمی علی جلیلوند در سینما بود.
چه سهمی از «شب، داخلی، دیوار» دارد؟
او در «شب، داخلی، دیوار» به‌عنوان سومین فیلم بلند سینمایی در کارنامه کارگردانی برادرش، باردیگر در مقام تهیه‌کننده در کنار او بود. البته برخلاف دو پروژه قبلی، این‌بار علی جلیلوند تنها تهیه‌کننده این فیلم بود و نام فرد دیگری در کنار او درج نشد.
جایگاه این فیلم در کارنامه‌اش چیست؟
می‌توان در کنار «چهارشنبه 19 اردیبهشت» و «بدون تاریخ، بدون امضا» فیلم جدید را هم تجربه موفق دیگری در کارنامه تهیه‌کنندگی علی جلیلوند به‌حساب آورد. فیلمی که هم از منظر پروداکشن و هم از منظر ترکیب بازیگران، امتیاز قابل قبولی از نظر تهیه‌کنندگی دریافت می‌کند.
پیش‌بینی‌مان از آینده‌اش چیست؟
علی جلیلوند همچنان پای برادرش ایستاده و حتی در واکنش به انتشار نسخه قاچاق فیلم «شب، داخلی، دیوار» این دو بیانیه‌ای مشترک صادر کردند تا نشان دهند علاوه‌بر کار حرفه‌ای، در موضع‌گیری‌های صنفی و اجتماعی هم، کاملا هماهنگ با یکدیگر حرکت می‌کنند. این همکاری قطعا در سینما ادامه پیدا خواهد کرد.
امیر آقایی/ بازیگر نقش دکتر
از کارنامه‌اش چه می‌‌دانیم؟
حضورش در تلویزیون و سینما، با ابراهیم حاتمی‌کیا رقم خورد؛ یکی سریال «خاک سرخ» و دیگری «ارتفاع پست» که هر دو هم در سال 80 مقابل دوربین رفت. امیر آقایی حالا یک بازیگر تمام عیار است که اتفاقا هم در سینما و هم در شبکه نمایش خانگی، تجربه‌های موفقی را در سال‌های اخیر در کارنامه‌اش ثبت کرده است. او که در سال 98 برای نقش‌آفرینی در «شنای پروانه» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل را شکار کرد، این روزها سریال «گناه فرشته» را در حال پخش دارد.
آخرین حضور رسمی‌اش در سینما چه بود؟
امیر آقایی همین امسال فیلم نه‌چندان خوب «نبودنت» را در ویترین جشنواره فیلم فجر داشت که البته تولید سال گذشته بود. او دو سال پیش با «خائن کشی» و «بی‌مادر» در دو فضای کاملا متفاوت در فجر حضور داشت که اولی به اکران عمومی نرسید و در قالب مینی‌سریال پخش شد و دومی اکران به‌نسبت موفقی را تجربه کرد.
چه سهمی از «شب، داخلی، دیوار» دارد؟
اگر بخواهیم از منظر زمان حضور ارزیابی کنیم، امیر آقایی یکی از کوتاه‌ترین نقش‌ها را در فیلم «شب، داخلی، دیوار» دارد اما آنقدر در این نقش خوش درخشیده و قدرتمند ظاهر شده که می‌توان او را بعد از نوید محمدزاده، مهمترین بازیگر مرد فیلم دانست. او دکتر علی است که هر از گاهی برای چکاپ و تجویز قرص به او مراجعه می‌کند. دیالوگ‌های کوتاه میان آن‌ها اما تأثیر مهمی برای شکل‌گیری شخصیت علی در نگاه مخاطب دارد.
جایگاه این فیلم در کارنامه‌اش چیست؟
امیر آقایی بعد از «چهارشنبه 19 اردیبهشت» و «بدون تاریخ، بدون امضا» حالا برای سومین بار مقابل دوربین وحید جلیلوند ایفای نقش کرده است و می‌توان او را بازیگر محبوب این کارگردان دانست. «شب، داخلی، دیوار» تبدیل به همکاری موفق دیگری برای هر دو شده است.
پیش‌بینی‌مان از آینده‌اش چیست؟
امیر آقایی سال‌های اوج فعالیت هنری خود را تجربه می‌کند. او در مسیر خود انتخاب‌های نادرست هم داشته اما معدل حرکتش در این سال‌ها رو به رشد بوده و حتما در سینما و شبکه نمایش خانگی، شاهد نقش‌آفرینی‌های جدی‌تری از او هم خواهیم بود.
دایانا حبیبی/ بازیگر نقش لیلا
از کارنامه‌اش چه می‌‌دانیم؟
«اولین درس بازیگری شما این بود: هنر چنانچه در خدمت مردم نباشد، و دنیا را به جای بهتری برای زندگی تبدیل نکند، پشیزی ارزش ندارد.» دایانا حبیبی در متن کوتاهی که در اینستاگرام خود منتشر کرد تا نسبت به انتشار نسخه قاچاق فیلم «شب، داخلی، دیوار» واکنش نشان دهد، این جمله را نوشت و اگر نمی‌دانید، در جریان باشید که آن را خطاب به وحید جلیلوند نوشته است. کارگردان این فیلم که دایانا حبیبی، از شاگردان او در یک موسسه آموزشی سینما بوده و پیش همین کارگردان هم بازیگری را مشق کرده است.
آخرین حضور رسمی‌اش در سینما چه بود؟
«شب، داخلی، دیوار» اولین فیلم سینمایی کارنامه دایانا حبیبی محسوب می‌شود. جلیلوند که در هر دو فیلم قبلی خود هم یک بازیگر زن تازه به سینما معرفی کرده بود، این‌بار هم نقش اصلی فیلمش را به چهره‌ای ناشناخته سپرده تا بازیگر تازه‌ای به سینمای ایران معرفی شود. بازیگری که اولین فیلم کارنامه‌اش، قاچاق شده تا فرصت رونمایی رسمی را به دست نیارود!
چه سهمی از «شب، داخلی، دیوار» دارد؟
او بازیگر نقش «لیلا» در فیلم است، همان زن کارگری که در فضای ملتهب یک اعتراض صنفی، گرفتار شده اما توانسته از دست مأموران امنیتی فرار کند. او حالا به علی پناه آورده است و بخش عمده‌ای از فیلم در قالب تشریح روابط میان این دو کاراکتر شکل می‌گیرد.
جایگاه این فیلم در کارنامه‌اش چیست؟
معمولا اولین‌ها، در کارنامه حرفه‌ای هر فردی جایگاه مهمی دارند و فیلم «شب، داخلی، دیوار» هم به‌عنوان اولین تجربه جدی بازیگری مقابل دوربین سینما، در کارنامه دایانا حبیبی، جایگاه شاخصی دارد. فیلمی که اگر در فرآیند استاندارد، فرصت رونمایی در جشنواره فجر را پیدا می‌کرد، حتما می‌توانست بهترین معرف برای چهره تازه‌اش باشد.
پیش‌بینی‌مان از آینده‌اش چیست؟
هرچند حضور دایانا حبیبی در فیلم «شب، داخلی، دیوار»آنچنان درخشان و بی‌نقص نیست که بگوییم این فیلم می‌تواند تبدیل به سکوی پرتابی برای او در عرصه بازیگری سینما شود اما همین اندازه که فیلم اینگونه در کانون توجه منتقدان، اصحاب رسانه و سینمادوستان قرار گرفته، قطعا در آینده حرفه‌ای بازیگرش نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد.
علیرضا کمالی/ بازیگر نقش مأمور
از کارنامه‌اش چه می‌‌دانیم؟
سایه «رضا پروانه» آنقدر بر کارنامه‌اش سنگینی می‌کند که دیگر برای معرفی‌‌اش نیازی به رفتن به دو دهه قبل‌تر و یادآوری این نیست که او از اوایل دهه 80 وارد عرصه بازیگری مقابل دوربین شده است. علیرضا کمالی در مسیر فعالیت‌های حرفه‌ای خود علاوه‌بر بازیگری، دستیاری کارگردان را هم تجربه کرده اما شهرت خود را مرهون ایفای نقش در سریال‌های تلویزیونی مانند «نفس» و «انقلاب زیبا» است. اوج این شهرت که با چاشنی محبوبیت هم همراه شد، با «پوست شیر» در شبکه خانگی برایش رقم خورد.
آخرین حضور رسمی‌اش در سینما چه بود؟
علیرضا کمالی در فیلم‌های سینمایی غالبا ایفاگر نقش‌های فرعی بوده و در این مسیر «آبادان یازده 60» را می‌توان شاخص‌ترین تجربه‌اش توصیف کرد که تا همین امروز هم آخرین آن‌ها محسوب می‌شود. فیلمی که در جشنواره سی‌وهشتم رونمایی شد اما اکران چندان موفقی نتوانست داشته باشد.
چه سهمی از «شب، داخلی، دیوار» دارد؟
آنچه در فیلم از او می‌بینیم، شمایلی از مأمورانی دارد که به‌عنوان لباس شخصی می‌شناسیم. فردی که تنها شناسه‌اش برای مأموریتی که در حال انجام آن است، بی‌سیم و اسلحه است. علیرضا کمالی ایفاگر نقش چنین کاراکتری در «شب، داخلی، دیوار» است که از منظری می‌توان او را مهره کلیدی در روایت جلیلوند دانست.
جایگاه این فیلم در کارنامه‌اش چیست؟
یک نگاه کلی به کارنامه سینمایی علیرضا کمالی کفایت می‌کند که با اطمینان بگوییم «شب، داخلی، دیوار» تا امروز، مهمترین فیلم سینمایی کارنامه‌اش است. فیلمی که هرچند نقش اصلی را در آن ایفا نکرده اما به‌جهت جایگاهی که در ویترین سینمای ایران دارد، حتما تا سال‌ها به‌عنوان یک نقطه عطف در کارنامه کمالی به آن اشاره خواهد شد.
پیش‌بینی‌مان از آینده‌اش چیست؟
علیرضا کمالی آرام‌آرام در حال اوج‌گیری است. او بعد از درخشش در «پوست شیر» حالا ایفاگر نقش اصلی سریالی به نام «بازنده» در شبکه نمایش خانگی شده است که این روزها مراحل تولید را سپری می‌کند و دور از انتظار نیست که رونمایی از آن آغاز فصل تازه‌ای از فعالیت حرفه‌ای این بازیگر باشد. او در سینما هم احتمالا پیشنهادات جدی‌تر را پیش روی خود خواهد داشت.
سعید داخ/ بازیگر نقش مأمور
از کارنامه‌اش چه می‌‌دانیم؟
از بازیگران خوش‌سابقه و شناخته‌شده روی صحنه تئاتر است که از اواخر دهه 60 به‌صورت حرفه‌ای وارد این حوزه شده است. بازیگری که در بخش طراحی حرکات موزون، کارنامه‌ای پربار در تئاتر دارد و هرچند فعالیت‌هایی هم در زمینه کارگردانی داشته اما وزن کمی نقش‌آفرینی‌هایش در تئاتر، نسبت به کفه دیگر فعالیت‌هایش، سنگینی می‌کند. او در نیمه دوم دهه 80 بازیگری مقابل دوربین سینما را هم تجربه کرد و تا به امروز در هر سه فیلم بلند وحید جلیلوند، ایفای نقش کرده است.
آخرین حضور رسمی‌اش در سینما چه بود؟
سعید داخ، در سال‌های اخیر نه در سینما که در تئاتر هم چندان پرکار نبوده اما به‌واسطه دوستی و رفاقتی که با مرتضی‌علی عباس‌میرزایی داشته بعد از فیلم اکران‌نشده «خون خدا» در فیلم دیگر این کارگردان یعنی «بیرو» هم ایفای نقش کرد. فیلمی که یکی از شکست‌خورده‌ترین فیلم‌های سال‌های اخیر محسوب می‌شود. داخ البته فعالیت‌های جنبی در شبکه نمایش خانگی داشته و همکاری در زمینه طراحی حرکات موزون با برنامه «صداتو» و بازی در سریال «میدان سرخ» را می‌توان در همین دسته گنجاند.
چه سهمی از «شب، داخلی، دیوار» دارد؟
بخشی از روایت «شب، داخلی، دیوار» در تعامل میان کاراکتر علی با مأموران قانون شکل می‌گیرد. مأمورانی که قرار نیست مطابق کلیشه‌های رایج باشند و در میانه سیاهی و سفیدی مطلق طراحی شده است. نقش یکی از همین مأموران را که مسئولیت بازجویی از علی را در سکانس‌هایی از فیلم برعهده دارد، سعید داخ ایفا کرده است.
جایگاه این فیلم در کارنامه‌اش چیست؟
«شب، داخلی، دیوار» را می‌توان در کنار دو سابقه همکاری قبلی داخ با وحید جلیلوند، در زمره مهمترین و شاخص‌ترین تجربه‌های سینمایی این بازیگر قرار داد. فیلمی که اتفاقا سعید داخ در آن حضور به قاعده در نقش کاراکتری به یادماندنی داشته است.
پیش‌بینی‌مان از آینده‌اش چیست؟
سعید داخ احتمالا در ادامه مسیر حرفه‌ای خود همچنان تمرکزش را روی تئاتر و شبکه خانگی خواهد گذاشت و بعید است در ادامه فعالیتش تبدیل به بازیگری پرکار در سینما شود. او البته در ایفای نقش‌های فرعی معمولا حضور تأثیرگذاری داشته و همچنان هم خواهد داشت.
