آنالیز | عملکرد ژیلا صادقی

روزنامه هفت صبح| بالاخره پخش سری تازه برنامه صبحگاهی شبکه سه با اجرای ژیلا صادقی آغاز شد. او در «سلام صبح بخیر» چه کرده؟ 

منظر اول| لحن اجرا 
هفته پیش گزارشی منتشر کردیم با این تیتر: «چرا بازگشت ژیلا صادقی به تلویزیون مهم است؟» راستش نگران بودیم نکند دوری از اجرای تلویزیونی، روی کیفیت کار او در دور تازه اثر منفی گذاشته باشد. خوشبختانه نه‌تنها اینگونه نیست که می‌توان پی به پختگی او برد. کافی است اجرای او در  قسمت‌های اول «سلام صبح بخیر» را با آخرین برنامه روتین یعنی «نگو که نگفتی» مقایسه کرد.


آنجا هم پر انرژی بود اما حالا شاداب‌تر است و حتی در گزینش واژه و شیوه ادای آنها موفق‌تر عمل کرده. مدت‌ها بود یک مجری قبراق در برنامه‌های صبح ندیده بودیم و همچنان اشاره‌ها سمت رضا رشیدپور و «حالا خورشید» است. اجرای خوب المیرا شریفی‌مقدم در شبکه دو را نادیده نمی‌گیریم اما عملکرد صادقی، انطباق کامل‌تری با ویژگی‌های یک مجری صبحگاهی دارد.

منظر دوم| زبان بدن 
صادقی تجربه بازیگری فیلم و سریال را هم در کارنامه دارد. آن سابقه حتما به کمک اجرایش می‌آید و به همین خاطر است که حالا فقط متکی به بیان نیست. صادقی به قدر نیاز و اقتضای شرایط تلویزیون، جلوی دوربین «سلام صبح بخیر» از زبان بدن بهره می‌گیرد. چه جایی که راه می‌رود، چه وقتی روی پاشنه پا بلند می‌شود و چه زمانی که به صورتش حس می‌دهد.


پوشش این مجری هم با آنچه از مجریان می‌بینیم، متفاوت است و همین عامل فرامتن دیگری است که به کمک جذابیت بیشتر اجرای او آمده. صادقی در آستانه بازگشت به تلویزیون، گفت‌و‌گویی با تسنیم انجام داد و بیان کرد:« اینطور نبود تلویزیون مرا کنار گذاشته باشد، اتفاقاً در طول این چند سال چندین بار دعوت شدم اما  هر بار که دعوت شدم این پاسخ را می‌دادم دلم می‌خواهد همان ژیلا صادقیِ پرانرژی و صادق همیشگی باشم.»