جنگنده جی ۱۰ (J-۱۰); تاریخچه و ویژگی ها

جنگنده J-۱۰C نسخه اصلاح شده و به روز از سری جنگنده‌های J-۱۰ است که از اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی به خدمت ارتش آزادی بخش چین درآمد. این هواپیمای پیشرفته به مرور زمان تبدیل به یکی از مهره‌های کلیدی نیروی هوایی ارتش چین شد و در نهایت موفق شد جایگاه خود را در میان جنگنده‌های مطرح تثبیت کند. این پرنده که رقیب مستقیمی برای اف ۱۶ به حساب می‌آید، برای عملیات هوا به هوا و هوا به سطح طراحی شده و مدل C آن اصلاحات متعددی در قسمت رادارها، ساختار تسلیحاتی و قوای محرکه پذیرفته است.

جنگنده J-۱۰C با طول بدنه ۱۶.۹ متر و عرض بال ۹.۸ متر، دارای وزنی در حدود ۹۷۵۰ کیلوگرم در حالت بدون حمل بار است. این ابعاد و وزن باعث شده تا در دسته جنگنده‌های سبک، اما پرقدرتی قرار بگیرد که می‌تواند با نمونه‌های پیشرفته غربی همچون رافال ساخت فرانسه و F-۱۶ آمریکایی رقابت داشته باشد. ترکیب قدرت، چالاکی و تجهیزات مدرن، جایگاه این جنگنده را در میان رقبای نسل ۴.۵ تثبیت کرده است.

جنگنده چنگدو J-۱۰C

از مهم‌ترین تغییرات مدل C، استفاده از موتور بومی Shenyang WS-۱۰ است که جایگزین موتور روسی AL-۳۱ در مدل‌های قبلی شده است. این تغییر بزرگ، گامی اساسی در مسیر خودکفایی چین در زمینه تولید موتور‌های پیشرفته جنگی به‌شمار می‌رود. این موتور قدرتمند به جنگنده J-۱۰C امکان می‌دهد تا با سرعت ۲۲۲۲ کیلومتر در ساعت معادل ۱.۸ ماخ پرواز کند و در ارتفاع ۱۸ هزار متری عملکرد مناسب و درخشانی از خود نشان دهد.

از دیگر قابلیت‌های چنگدو جی ۱۰ سی می‌توان به برد رزمی ۵۵۰ کیلومتری اشاره کرد که در صورت استفاده از مخازن سوخت خارجی، برد پروازی آن به ۴۶۰۰ کیلومتر می‌رسد. مجموع این ویژگی‌ها باعث شده تا جنگنده J-۱۰C قابلیت انجام مأموریت‌های متنوع در فواصل دور و شرایط سخت را داشته باشد. ترکیب این توانمندی‌ها، اژد‌های چینی‌ها را به گزینه‌ای مؤثر برای استفاده در سناریو‌های عملیاتی پیچیده تبدیل کرده است.