مکانیزم ماشه فعال شد، حالا چه خواهد شد؟

 بازگشت قطعنامه‌های شورای امنیت از مهرماه

این روزها، چه از سیاست سر در بیاریم، چه نه، مکانیسم ماشه رو خوب می‌شناسیم و خیلی‌ها منتظر جلسه‌ی دیروز، یعنی جمعه، بیست‌وهشتم شهریور بودیم تا ببینیم بالاخره نتیجه‌ی این هزارتوی مذاکرات به کجا می‌رسه که ظاهرا اروپا بیشتر از هر زمان دیگه‌ای در هماهنگی با امریکا و حتی با توجه به برخی تحرکات اطلاعاتی اسرائیل، بازگشت کامل تحریم‌ها و قطعنامه‌ها رو مسیری برای وادارکردن ایران به پذیرش خواسته‌های گسترده می‌بینه که فراتر از تعهدات هسته‌ایه و به مسائل منطقه‌ای و موشکی هم تسری پیدا کرده! ولی خب هنوز واپسین امیدها در نیویورک باقی مونده و اون‌هم دیدارهای احتمالی مسعود پزشکیان، با مقامات غربیه. گزارش «بازگشت قطعنامه‌های شورای امنیت از مهرماه» وضعیت کنونی ایران و البته سایر احتمالات و امیدها رو تشریح می‌کنه. 

دیگر زندگی نمی‌کنم

زمستون پارسال بود که لیانا برای بازی به کوچه رفت و دیگه برنگشت. حالا عروسک‌ و کیف و کتاب مدرسه شده همدم مادری که جسد دختر هفت‌ساله‌ش رو توی کانال آب پیدا کرد‌. احتمالا ماجرا از جایی دردناک‌تر می‌شه که قاتل، پس از کشتن لیانا، با مادر و پدرش سر سفره نشسته و غصه‌ی ناپدیدشدن این دختربچه رو خورده. قاتلی که به‌خاطر کینه‌ی سیاه خودش از همسرش، دختربچه‌ی هفت‌ساله‌ی یه خانواده‌ی دیگه رو کشت. بله! این همون لیاناییه که ماجرای قتلش با واکنش‌های گسترده‌ای در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مواجه شد و مردم با ابراز همدردی با خانواده لیانا، خواستار اشد مجازات برای قاتل شدند. مراسم خاکسپاری‌ش هم با حضور پرشور مردم برگزار شد. حالا اگر می‌خواین از آخرین سکانس این جنایت باخبر بشید، گزارش فاطمه شیخ‌علیزاده رو با عنوان «دیگر زندگی نمی‌کنم» بخونید.

طلا، جام‌ جهان‌نما

از قدیم، بین دلار و طلا رابطه معکوسی بوده و هر وقت نرخ دلار افزایش پیدا می‌کنه، طلا عقب‌نشینی می‌کنه! حالا چرا ؟ راستش باید برای عنصرهای اقتصادی هم احساسات انسانی قائل بشیم؛ مثلا طلا بیشتر از هر کالای دیگه‌ای از ترس و طمع سرمایه‌گذارها نیرو می‌گیره. البته خب به همین سادگی‌ها هم نیست و هربار طلا به ساز یک تصمیم و رویداد جهانی می‌رقصه؛ در واقع نوسانات این فلز زرد، آینه‌ایه که بازی قدرت‌ها، ترس‌ها و امیدها رو در خودش بازتاب می‌ده. اگر می‌خواین بدونید چطوری با رصد طلا، آینده تحولات جهانی رو پیش‌بینی کنید، گزارش گروه اقتصادی هفت صبح، با عنوان «طلا، جام‌ جهان‌نما» رو حتما بخونید.

هر نفسی که فرو می‌رود، مخل حیات است

هوای آلوده رو می‌شه از محوبودن برج میلاد و آسمون خاکستری تشخیص داد، اما این آلودگی، نشانه‌های فراتر از این‌ها داره و خب البته گاهی غم‌انگیز. مثل مرگ بیش از ۳۵هزار نفر از شهروندان ایرانی طی یک سال. این آمار مربوط به پارساله و فقط شامل پایتخت نمی‌شه. بیش از هشتاد درصد روزهای سال، کلان‌شهرهایی مثل تهران، اصفهان، مشهد، اهواز، زاهدان و تبریز در وضعیت ناسالم یا خطرناک قرار می‌گیرن. هفت صبح در گزارش «هر نفسی که فرو می‌رود، مخل حیات است»، به بیماری‌های مرگبار ناشی از آلودگی هوا و سهمشون در میزان مرگ‌ومیر سالانه پرداخته.

زیان انباشته خودروسازان به ۶۲۰ همت رسید

داستان‌های بازار خودرو، تمومی نداره. حالا هم ماجرای جدید، انحصار این بازار در دست دو شرکت زیان‌‌ده و کم‌‌کیفیته. این شرکت‌ها، هر سال که می‌گذره، جای سود و کیفیت، زیان اضافه می‌کنن. بزرگ‌ترین آسیب رو هم به مصرف‌کننده ایرانی وارد می‌کنن؛ همون متقاضی خودرو که هم باید بیشتر از ارزش واقعی یک ماشین پول بده و هم یه محصولی رو برونه که کیفیت و ایمنی‌ش پایین‌تر از استاندارد جهانیه. علی دولتی در گزارش «زیان انباشته خودروسازان به ۶۲۰ همت رسید» به چالش‌های تمومی‌ناپذیر دو خودروساز ایرانی پرداخته که مثل یه استخون توی گلوی اقتصاد ایران گیر کردن.