وقتی غرور و خودبینی نتانیاهو، خشم داخلی را شعله‌ور می‌کند
لغو عقد پسر نتانیاهو که نه تنها توهین به واقعیت‌های تلخ جنگ است، بلکه آتش خشم داخلی و شکاف عمیق میان حاکمیت و جامعه صهیونیستی را شعله‌ور کرده است.
به گزارش هفت صبح، جنگی که نتانیاهو مغرور در ۲۳ خردادماه سال‌جاری شعله‌ور کرد، فراتر از تلفات و خرابی‌های میدانی، بحرانی سیاسی و اجتماعی در دل رژیمی است که از درون پوسیده و ناپایدار شده است. آنجا که هزاران خانواده نه به دنبال امنیت بلکه به دنبال فرار از واقعیت‌های تلخ و شکننده روزگار خود هستند، ادعای لغو یک عقد به‌عنوان «هزینه جنگ»، نه فقط توهین به شعور عمومی بلکه نمایش آشکار بی‌اطلاعی و بی‌توجهی حاکمیت سیاسی به واقعیت‌هاست.
نتانیاهو می‌کوشد تا جنگی را که برای حفظ خود کلید زده، به عنوان دغدغه‌ای ملی و مقدس جلوه دهد، اما این راهبرد بیش از همه به موقعیت سیاسی متزلزل خودش ضربه می‌زند و بحران مشروعیت سیاسی در سرزمینهای اشغالی را عمیق‌تر می‌کند.
خودبینی‌ای که حاکمیت سیاسی را منزوی کرده است
نمایش لغو عقد پسر نخست‌وزیر، نه همدلی بلکه جلوه‌ای از خودشیفتگی سیاسی است. این خودبزرگ‌بینی که به جای پاسخگویی به ناکارآمدی‌ها، به دنبال جلب ترحم یا همدردی ساختگی است، چهره واقعی نتانیاهو، که از دردها و واقعیت‌های جامعه فاصله گرفته، عریان می‌کند.
این اقدام، بیشتر از هر سخن دیگری شکاف‌های عمیق بین او و ساکنین سرزمین های اشغالی را نمایان می‌سازد و بی‌اعتمادی عمومی را به قله‌های تازه‌ای می‌رساند.
شکافی که تهدیدی جدی برای رژیم است
خشم فروخورده‌ای که در واکنش به اظهارات نتانیاهو بروز کرد، نه صرفاً اعتراض به یک سخن است بلکه نمادی از فروپاشی مشروعیت و انباشت خشم سیاسی است. این شکاف ریشه در غرور بی‌حد و حصر نتانیاهو دارد که تنها به بقای خود می اندیشد و منافع جامعه را به ابزار حفظ موجودیت خود مبدل کرده است.
جنگی که با هدف تحکیم قدرت آغاز شد، حالا بزرگ‌ترین تهدید برای ثبات سیاسی و اجتماعی رژیم است؛ تهدیدی که از درون، با خودخواهی و خودبرتربینی او شکل گرفته و شتاب سقوط را دوچندان کرده است.
آیا هزینه واقعی این جنگ فقط لغو یک مراسم خانوادگی است؟ یا سقوط تدریجی نخست‌وزیری است که غرورش را بر سر منافع جامعه آوار کرده است؟
