مخالفت آیت الله مسعودی خمینی با اجرای قانون «تند» عفاف و حجاب

طی دو روز اخیر متن قانون عفاف و حجاب در فضای رسانه ای منتشر شد. قانونی که از ۲۳ آذر ماه توسط محمدباقر قالیباف برای اجرا به دولت ابلاغ خواهد شد اما مواد قانونی آن با انتقاداتی هم در میان جامعه شناسان و هم در میان سیاستمداران مواجه شده است. 

 

آیت الله مسعودی خمینی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم درباره قانون عفاف و حجاب می گوید: «من می گویم همین خانمی که سر تا پا باز می پوشد، اگر با زبان فکری و لین و مرام انسانی صحبت کنیم، مسائل را دقیق می پذیرد. حتی اگر کل آن را هم نپذیرد، بخشی از آن را رعایت می کند.»

 

وی ادامه داد: «به جای آنکه افرادی را پیدا کنیم که علم داشته باشند، خوش فکر، خوش زبان، و خوش سابقه باشند، یک عده را داریم که از اول هم با آنان مخالف بوده و هستیم و به درد هیچ کاری هم نمی خورند. این افراد به دنبال سنگ اندازی هستند و باید از دایره فهم و درک و دایره قانون و اجرا کنار بگذاریم.»

 

مشروح گفتگو با آیت الله مسعودی خمینی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را در ادامه می خوانید؛

 

******

 

 

در رابطه با قانون عفاف و حجاب دو مسئله وجود دارد؛ یک مسئله اینکه آیا واقعا حجاب از منظر اسلام، قرآن و احکام قرآنی واقعیت دارد و به ما دستور دادند که به خانم ها و زنان بگوییم لباس و سرشان را بپوشانند یا خیر. این یک بحثی است که در قرآن به صراحت آمده و می فرماید که زنانِ ما مسلمانان از نظر ظاهری جوری نباشند که مردان، مسائلی در پس ذهنشان ایجاد شود. 

 

این که قرآن و پیامبر(ص) ما فرمودند که حجاب را رعایت کنید قطعی است. حالا اینکه صورتشان باز باشد، دستشان، سرشان و سینه‌اشان باز باشد، مسائل فرعی است اما وقتی یک زن بیرون می آید و در بین مردم و نامحرمان قرار می گیرد، باید جوری باشد که سر باز نباشد و ... مسائلی است که کلا باید از بین برود. اصل اسلام این است.

اما اینکه رفتار و گفتار ما چطور باشد، یک مسئله دیگر است. با زور و تفنگ نمی توان با مردم برخورد کرد. باید با زبان لین و زبانی که همه مردم آن را می پسندند با آنان سخن گفت. یکبار هم گفتم، بنشین و بفرما و بتمرگ هر سه یک معنا را دارند اما اسلام با کدام موافقت دارد؟ با بتمرگ و بنشین یا با بفرما؟ اسلام با بفرمایید مناسبت دارد و باید با دلیل، برهان و زبان خوب با مردم صحبت شود. با درشتی سخن گفتن و توهین کردن و زندانی کردن زنان منافات دارد.

 

من می گویم همین خانمی که سر تا پا باز می پوشد، اگر با زبان فکری و لین و مرام انسانی صحبت کنیم، مسائل را دقیق می پذیرد. حتی اگر کل آن را هم نپذیرد، بخشی از آن را رعایت می کند. می گوییم شما این روسری را که دارید تا نزدیک پیشانی بیاورید. اینجوری اگر با آنان صحبت کنیم، ۹۰درصد خانم ها نیز آن را می پذیرند، عمل می کنند و به دیگران هم می گویند. 

 

اجرای قانون دو قسمت است؛ یک وقت اجرای قانون به این شکل است که افراد را بگیریم، زندانی و حبس کنیم و شلاق بزنیم، من با آن موافق نیستم. زنان هم نباید جوری باشد که به این جا برسند، باید به تمام معنا به زبان لین، فهم و درک استدلال حرف بزند.

 

اگر یک زنی با سر برهنه، پاهای لخت بیرون بیاید، جوانان عزبی که از آن مسیر عبور می کنند، چطور فکر می کنند و چه بر سر آنان می آید؟ چقدر حاضر هستند که خودشان را به آب و آتش بزنند تا خواسته شان را انجام بدهند؟ باید خانم های محترم این مسائل را رعایت کنند. این پسران و جوانان عزب هم یک کاری کنیم که ناراحت نشوند و آنان هم دل دارند. اگر با خانم ها با زبان لین سخن بگوییم، مقداری از آنان می پذیرند و دیگر شلاق و زندان معنا ندارد و درست نیست. باید با آنان از قرآن و فتوا سخن گفت. 

 

من از قبل هم گفته ام، انتخاباتی که ما در کشور داشته و داریم، فشل است. به جای آنکه افرادی را پیدا کنیم که علم داشته باشند، خوش فکر، خوش زبان، و خوش سابقه باشند، یک عده را داریم که از اول هم با آنان مخالف بوده و هستیم و به درد هیچ کاری هم نمی خورند. 

 

این افراد به دنبال سنگ اندازی هستند و باید از دایره فهم و درک و دایره قانون و اجرا کنار بگذاریم. متاسفانه در این جریان اخیر هم یک عده آمدند و مسئله را دست گرفتند. با انسانی که برای بیان حرف های خود فحش می دهد، تخریب می کند سخت مخالف هستم و باید آنان را بیرون کرد. دولت و مردم باید با آنان مخالفت کنند. 

 

 

قانون اگر به این شکلی باشد که گفتم بله باید اجرا شود ولی اگر قانون تند باشد نباید آن را اجرا کند.