مهمانان غیرمنتظره انتخابات
حضور محمدخوش چهره و وحید حقانیان تئوری شباهت این انتخابات به سال ۱۳۸۴ را تایید میکند
هفت صبح| دیروز نوشتیم انتخابات ریاست جمهوری بوی دهه هشتاد میدهد و حالا ثبت نام دو نامزد دیگر هم دارد چنین پالسی به ما میدهد. دو چهره مهم، یکی در نیمه اول دهه هشتاد و یکی در نیمه دوم آن در انتخابات ثبت نام کردهاند. محمد خوش چهره و وحید حقانیان. آنها چه کسانی هستند و چقدر شانس دارند که رئیسجمهور شوند؟
سید محمد خوشچهره
سید محمد خوشچهره روز جمعه یعنی روز دوم ثبتنامها در ستاد انتخابات حضور یافت. روی شناسنامه او نوشته شده بود متولد سال ۱۳۳۲. یعنی او حالا ۷۲ ساله است. او را از سال ۱۳۸۲ به یاد میآوریم وقتی که اصولگرایان جدید با نام آبادگران بعد از گرفتن شورای تهران، در گام دوم مجلس را هم در جریان انتخابات مجلس هفتم از آن خود کردند. آنها البته دو سال بعد شهردار منتخب خود را هم به سمت ریاست جمهوری رساندند.
این طور به نظر میرسید که حالا دیگر با یک حاکمیت یک دست روبهرو هستیم ولی چهار نماینده در میان همان آبادگران مجلس شکلی از استقلال سیاسی را از خود نشان دادند که تصورها را بر هم ریخت. احمد توکلی، عماد افروغ، الیاس نادران و محمد خوشچهره. از قضا نماینده چهارم در انتخابات حامی احمدینژاد بود و در مناظرههای آن دوره که نه با حضور نامزدها که با حضور نمایندگان آنها برگزار میشد در یک مناظره اقتصادی مقابل نوبخت به عنوان نماینده هاشمی قرار گرفته بود و خیلیها بر این اعتقاد بودند که نگاه از بالا به پایین نوبخت در آن مناظره در کنار متانت خوشچهره یکی از دلایل برد احمدینژاد بود.
بگذریم. خوش چهره که دکترای اقتصاد از انگلستان گرفته بود و استاد دانشگاه تهران بود خیلی زود فهمید که جای او در تیم احمدینژاد نیست و از او جدا شد و به شکل یک منتقد او درآمد تا جایی که گفتهاند بازنشستگی او در سال ۱۳۸۹ از دانشگاه تهران اثر همین مخالفتها بود.
جالب است که همین استقلال نظر سیاسی او در سالهای بعد باعث شد که اصولگرایان، حتی از طیف منتقدان احمدینژاد هم اعتماد لازم را به او نداشته باشند و مصاحبههای او اغلب توسط رسانههای اصلاحطلب پوشش داده شود. با این حال وقتی پای لیستهای احتمالا برندهای مثل لیست مجلس دهم به میان میآمد اصلاحطلبان حاضر نبودند سهمی به او بدهند و به این ترتیب خوش چهره دیگر بعد از مجلس هفتم در هیچ انتخاباتی مورد اقبال قرار نگرفت و تجربه حاکمیتیاش به همان نمایندگی مجلس در دور هفتم منحصر ماند.
او در سال ۱۴۰۰ هم در انتخابات ثبت نام کرد ولی صلاحیتش تایید نشد و حالا هم اولا شانس کمی برای تایید صلاحیت دارد و ثانیا شانس بسیار کم برای پیروزی در انتخابات. نشانهاش؟ همین انتخابات اخیر مجلس که او در آن ۱۳۲ هزار رای آورد و پنجاه و ششم شد.
سید وحید حقانیان
سید وحید حقانیان متولد سال ۱۳۴۰ است. نام او را در نیمه دوم دهه هشتاد شنیده بودیم. بیشتر به عنوان دستیار یا آجودان رهبر انقلاب.
در سال ۱۳۸۸ ابوالفضل فتاح، مشاور رسانهای میرحسین موسوی نوشت که او در شب آن انتخابات جنجالی نامهای به رهبری نوشت و کسی که نامه را دریافت کرده بود «سردار وحید» بود. در جریان تنفیذ حکم احمدینژاد هم این سردار وحید بود که حکم را به رهبری داد تا به احمدینژاد بدهد. تابناک هم دیروز یادمان انداخت که «یکی از تصاویر ماندگاری که از وحید حقانیان در ذهن اهالی سیاست وجود دارد، وظیفه جایابی و ترکیب بندی حاضران در صف اول نماز (عید فطر سال ۱۳۸۹) بود که سعی کرد مرحوم هاشمی رفسنجانی را در کنار محمود احمدینژاد، رئیس جمهور وقت بنشاند که در لحظه آخر، هاشمی این صحنه آرایی حقانیان را خراب کرد و جای خودش را عوض کرد!»
از او جز اندکی نمیدانیم. گفتهاند که در دهه شصت فرمانده گشتهای ثارالله در تهران بوده است. گشتهایی که جد همین گشتهای نور فعلی هستند (اگر گشت ارشاد را فرزند گشت ثارالله و پدر گشت نور بدانیم!). همچنین برخی گفتهاند که او در آن دوره تجربه حضور در جبهههای جنگ را هم داشته و از این رو او همیشه با نام «سردار» و به عنوان یکی از اعضای سپاه شناخته شده است.
وحید تا اوایل نیمه دوم دهه نود هم فردی مهم در ساختار بود. یادمان نرفته که وقتی در سرپل ذهاب زلزله شده بود و جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور وقت آن تلفات آن زلزله را به مسکن مهر وصل کرده بود، سردار وحید در یک جمع دانشجویی که فیلم آن منتشر شد، معاون اول رئیس جمهور را «لعنت» کرد چون اولین کسی بوده که «تخم لق» سیاسیکاری را کاشت.
ولی این را میدانیم که در سالهای اخیر او به شدت در سیاست کمرنگ شده بود. برخی از خوانش یک فیلم مربوط به انتخابات سال ۱۳۹۸ که سردار وحید در آن تلاش کرده بود در صف نخست و در مقابل دوربینها بایستد ولی فردی مانع او شده بود چنین برداشتی داشتند و برخی دیگر نشانه جدی این کنارهگیری را وقتی دانستند که در میان اهالی سیاست این موضوع چرخید که حقانیان یک گروه واتساپی فعال را اداره میکند که در آن به تحلیل و گمانه زنی درباره پشت پردههای سیاست میپردازد. نشانه دیگر وقتی بود که او در سال ۱۴۰۰ در یادداشتی از ردصلاحیتها در آن انتخابات انتقاد کرد و خبرگزاری اصولگرا و متعلق به یکی از نهادهای نظامی تسنیم، در یادداشتی از آن انتقاد کرد.
تابناک دیروز در مورد او نوشته بود: «حقانیان نمیداند که رجل سیاسی نیست؟ نمیداند حداقل شرایط سیاسی ریاست جمهوری را ندارد و احتمال تاییدش نزدیک به صفر است؟ حقانیان نمیداند که مسائل مربوط به بیت رهبری و افراد منتسب به آن حساسیتی فوقالعاده دارد و نباید این نهاد مهم و تاثیرگذار درگیر حاشیههای سیاسی شود؟»
نمیدانیم حقانیان به این سوالات چه پاسخی دارد ولی میدانیم که او تصمیم گرفته است جای جدیدی برای خود در سیاست پیدا کند. شاید این انتخابات، نه برای ریاست جمهوری که برای ورود رسمی او از عرصه پنهان کار در بیت و اداره یک گروه واتساپی به فعالیتی آشکار در سطح سیاست باشد. در این صورت، باید پرسید که او قرار است در کدام نقطه از بردار اصولگرایان بایستد. نزدیک اصولگرایان لاریجانی یا قالیباف یا دولتی یا احمدینژاد. کمی صبر کنید. بعد از مشخص شدن تایید صلاحیتها معلوم خواهد شد که این یک کنش دفعی بوده یا حقانیان میخواهد با آوردن نام خود بر سر زبانها، کار دیگری انجام دهد.