بررسی رویکرد و اقدامات کشورهای خاورمیانه در قبال رمزارزها

دنیای مالی امروز تحت تأثیر یک فناوری نوین قرار گرفته که تا مدت‌ها مرزهای سنتی بانکداری و پولی را به چالش کشیده است: رمزارزها. این فناوری که براساس بلاک‌چین و الگوریتم‌های پیچیده دیجیتال شکل گرفته، به‌سرعت در حال تحول است و هر روز کشورهای بیشتری به آن توجه می‌کنند. در خاورمیانه، منطقه‌ای با ویژگی‌های اقتصادی و اجتماعی خاص، کشورهای مختلف با توجه به شرایط خود، رویکردهای متفاوتی را نسبت به این فناوری جدید اتخاذ کرده‌اند. از پذیرش سریع و پیشرفته در امارات متحده عربی تا سیاست‌های محتاطانه عربستان سعودی و کویت، هر کشور با توجه به وضعیت اقتصادی، زیرساخت‌ها و دغدغه‌های امنیتی خود، استراتژی خاصی را دنبال می‌کند.

در این مطلب، به بررسی رویکرد و اقدامات کشورهای مختلف خاورمیانه در قبال رمزارزها پرداخته و تحلیل خواهیم کرد که چگونه این کشورها در حال تطبیق با این فناوری نوظهور هستند.

امارات متحده عربی: پیشگام در تنظیم مقررات رمزارزها

امارات متحده عربی، به‌ویژه دبی و ابوظبی، به‌عنوان پیشگام در تنظیم مقررات و پذیرش رمزارزها در خاورمیانه شناخته می‌شود. این کشور با ایجاد نهادهایی نظیر «سازمان تنظیم مقررات دارایی‌های مجاری» (VARA) و «بازار جهانی ابوظبی» (ADGM)، رویکردی شفاف و دقیق برای نظارت بر فعالیت‌های رمزارزی اتخاذ کرده است. این تنظیمات به شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران این اجازه را می‌دهد که در یک چارچوب قانونی و امن فعالیت کنند.

دبی به‌ویژه به عنوان یک مرکز بین‌المللی برای شرکت‌های فناوری بلاک‌چین و رمزارز شناخته می‌شود. سیاست‌های روشن و جذب سرمایه‌های بین‌المللی، امارات را به یکی از مقصدهای محبوب برای شرکت‌های فناوری بلاک‌چین تبدیل کرده است. علاوه بر این، امارات متحده عربی در حال توسعه استراتژی‌هایی برای استفاده از فناوری بلاک‌چین در سایر بخش‌های اقتصادی نظیر بانکداری، مراقبت‌های بهداشتی و حمل‌ونقل است.

عربستان سعودی: رویکرد محتاطانه با پذیرش مردمی بالا

عربستان سعودی با اینکه تاکنون فعالیت‌های رمزارزی برای مؤسسات مالی را ممنوع کرده است، با پذیرش گسترده این رمزارزها در میان مردم روبرو است. به‌ویژه در میان جوانان و افرادی که به دنبال فرصت‌های جدید سرمایه‌گذاری هستند، رمزارزها بسیار محبوب شده‌اند.

در این میان، عربستان سعودی با داشتن جمعیتی جوان و علاقه‌مند به فناوری‌های نوین، سعی دارد تا رویکرد محتاطانه‌تری در قبال رمزارزها اتخاذ کند. این کشور همچنین به دنبال ارتقای زیرساخت‌های دیجیتال خود است که می‌توانند در آینده به پذیرش گسترده‌تر رمزارزها کمک کنند. عربستان سعودی در حال بررسی راهکارهای قانونی است تا بتواند به‌طور موثری نظارت بر معاملات رمزارزی را انجام دهد.

پاکستان: پذیرش بالا و رویکرد تدریجی در تنظیم مقررات

پاکستان با وجود ممنوعیت‌های اولیه، به سرعت در حال پذیرش و تنظیم مقررات برای رمزارزها است. این کشور با راه‌اندازی «شورای رمزارز پاکستان» (PCC) و «سازمان دارایی‌های دیجیتال» (DAA) به دنبال ایجاد چارچوب‌های قانونی برای فعالیت‌های رمزارزی است. علاوه بر این، پاکستان برای استفاده بهینه از منابع انرژی خود، برنامه‌هایی برای تخصیص ۲۰۰۰ مگاوات برق برای استخراج بیت‌کوین و مراکز داده هوش مصنوعی دارد.

پاکستان به‌ویژه به‌دلیل بحران‌های اقتصادی و نرخ بالای تورم، توجه زیادی به رمزارزها دارد، چرا که آن‌ها می‌توانند به‌عنوان ابزاری برای مقابله با نوسانات اقتصادی و دور زدن تحریم‌ها به کار بروند.

کویت: رویکرد سختگیرانه در قبال رمزارزها

کویت به‌عنوان یکی از کشورهای خاورمیانه، رویکرد سخت‌گیرانه‌ای در قبال رمزارزها دارد. این کشور به‌دلیل مصرف بالای انرژی برای استخراج رمزارزها، به‌شدت با فعالیت‌های رمزارزی مقابله می‌کند. دولت کویت به‌ویژه به دلیل فشار بر زیرساخت‌های انرژی و هزینه‌های بالای برق، اقدام به ممنوعیت استخراج رمزارزها کرده است.

رویکرد کویت نشان می‌دهد که برخی از کشورهای خاورمیانه، به‌ویژه آن‌هایی که با بحران‌های انرژی روبرو هستند، ممکن است به‌جای پذیرش آزاد رمزارزها، تمرکز بیشتری بر حفظ منابع انرژی و زیرساخت‌های خود داشته باشند.

ترکیه: پذیرش گسترده با چالش‌های نظارتی

ترکیه یکی دیگر از کشورهای خاورمیانه است که با وجود پذیرش گسترده رمزارزها در میان مردم، با چالش‌های نظارتی و اقتصادی روبرو است. بحران‌های اقتصادی، تورم بالا و کاهش ارزش لیر، باعث شده‌اند تا رمزارزها به‌عنوان یک ابزار مالی جذاب در این کشور تبدیل شوند.

با این حال، دولت ترکیه تاکنون اقدام به وضع محدودیت‌هایی برای استفاده از رمزارزها نکرده است، ولی در حال برنامه‌ریزی برای ایجاد چارچوب‌های نظارتی در این زمینه است. به‌ویژه با توجه به رشد روزافزون کاربران رمزارز در ترکیه، دولت به دنبال ایجاد زیرساخت‌های قانونی و مالی برای کنترل بهتر این بازار است.

نتیجه‌گیری

در نهایت، کشورهای خاورمیانه رویکردهای متفاوتی در قبال رمزارزها اتخاذ کرده‌اند. از پیشگامی امارات در تنظیم مقررات و پذیرش رمزارزها تا رویکرد محتاطانه عربستان سعودی و سخت‌گیری کویت، هر کشور با توجه به شرایط اقتصادی، سیاسی، و زیرساختی خود، راهکارهای خاصی را برای تطبیق با این فناوری نوین در نظر گرفته است. با این حال، آنچه که واضح است، این است که رمزارزها در این منطقه به‌طور فزاینده‌ای در حال پذیرش و گسترش هستند و کشورهای خاورمیانه به‌دنبال یافتن تعادل میان پذیرش نوآوری و مدیریت چالش‌های امنیتی و اقتصادی ناشی از آن هستند.

اما در میان این تحولات، ایران به‌عنوان یکی از کشورهای بزرگ منطقه، همچنان فاقد یک برنامه و راهبرد مشخص برای رمزارزها است. برخلاف بسیاری از کشورهای خاورمیانه که سیاست‌های مشخص و در حال اجرا دارند، ایران به‌رغم ظرفیت‌های بالقوه‌اش در استفاده از این فناوری، هنوز در تدوین سیاست‌های جامع و عملیاتی در این زمینه عقب مانده است. این بی‌برنامگی باعث شده که ایران از پیشرفت‌های جهانی در این حوزه عقب بماند. این بی‌توجهی به تغییرات و فرصت‌های جهانی می‌تواند در بلندمدت به ضرر اقتصاد ایران تمام شود و کشور ما را از بهره‌مندی از امکانات جدید فناوری‌های مالی محروم سازد.