فسیل ۱.۷۷ میلیون ساله راز طولانی شدن کودکی انسان‌ها را فاش کرد!
یک فسیل ۱.۷۷ میلیون ساله در گرجستان نشان می‌دهد چرا انسان‌ها مدت طولانی‌تری کودک می‌مانند و چگونه این زمان طولانی به یادگیری مهارت‌ها و شکل‌گیری روابط اجتماعی پایدار کمک کرده است.
یک کشف باورنکردنی از ۱.۷۷ میلیون سال پیش نشان می‌دهد که چرا انسان ها این‌قدر دیر بزرگ می‌شوند. دندان‌های یک کودک فسیل‌شده در سایت تاریخی «دمانیسی» گرجستان، راز طولانی شدن دوران کودکی و نقش آن در یادگیری مهارت‌ها و شکل‌گیری روابط اجتماعی را برای نخستین بار آشکار می‌کند.
ساختار دندانی جمجمه دمانیسی
نتایج کاملاً شگفت‌انگیز بود. پل تافورو از مرکز تحقیقات ESRF می‌گوید: «انتظار داشتیم رشد دندان‌ها شبیه انسان‌های مدرن یا شامپانزه‌ها باشد، اما با الگویی کاملاً متفاوت روبه‌رو شدیم: دندان‌های آسیاب این کودک سریع‌تر از هر جد انسانی یا نخستی‌سان زنده دیگری رشد کرده بود.»
این کودک بین ۱۱ تا ۱۲ سال سن داشت، اما دندان عقلش پیش از موعد روییده بود؛ چیزی که در شامپانزه‌ها معمول است و می‌تواند نشانه‌ای از رشد سریع بدن باشد. با این حال، نشانه‌های دیگر، مانند مدت استفاده از دندان‌های شیری، داستان متفاوتی را روایت می‌کرد. برخی دندان‌ها سریع‌تر و برخی آهسته‌تر رشد کرده بودند و نحوه رشد دندان‌های عقبی نشان می‌دهد این کودک، و احتمالاً دیگر اعضای گروهش، مدت طولانی‌تری نسبت به شامپانزه‌ها به بزرگسالان وابسته بوده‌اند.
الگوهای رشد دندان
این یافته‌ها نشان می‌دهد دوران کودکی طولانی باعث می‌شده کودکان بتوانند بیشتر پیش بزرگسالان بمانند، مهارت‌ها را یاد بگیرند، رفتارها را تقلید کنند و روابط اجتماعی قوی و پایداری را شکل دهند.
این نظریه تنها بر پایه دندان‌ها نیست. پژوهشگران در همان سایت دمانیسی اسکلت یک فرد مسن از گونه Homo را نیز پیدا کردند. این اسکلت تمام دندان های خود را از دست داده بود، اما توانسته بود سالها زنده بماند؛ اتفاقی که تنها با مراقبت و همکاری دیگر اعضای گروه امکان‌پذیر بود.
