المپیک رباتیک؛ برشی از آینده

ویترینی برای نمایش پیشرفتهای چشمگیر چین در حوزه هوش مصنوعی
هفت صبح| پکن پایتخت چین، از ۱۵ تا ۱۷ اوت 2025میزبان «بازیهای جهانی رباتهای انساننما» بود، رویدادی که با عنوان «المپیک رباتیک» شناخته شد و بهعنوان ویترینی برای نمایش پیشرفتهای چشمگیر چین در حوزه هوش مصنوعی و رباتیک درخشید.
این رویداد سهروزه که در استادیوم ملی اسکیت سرعت پکن برگزار شد، ۲۸۰ تیم از ۱۶ کشور از جمله ایالات متحده، آلمان، برزیل و چین را گرد هم آورد. رباتهای انساننما در رشتههای متنوعی از جمله دوومیدانی، تنیس روی میز، فوتبال و چالشهای تخصصی مانند مرتبسازی داروها، جابهجایی مواد و خدمات نظافتی به رقابت پرداختند. این بازیها نهتنها نمایشی از فناوری بود، بلکه گامی بلند در راستای تحقق چشمانداز چین برای رهبری جهانی در صنعت رباتیک به شمار میرفت.
چشمانداز چین برای آینده رباتیک
چین از مدتها پیش رباتیک را بهعنوان یکی از ستونهای اصلی توسعه فناوری خود در نظر گرفته است. در سال ۲۰۱۴، شی جینپینگ، رئیسجمهور چین، در کنفرانس آکادمی علوم و مهندسی چین، رباتها را «جواهر تاج صنعت تولید» خواند و بر اهمیت تحقیق، توسعه و کاربرد آنها بهعنوان معیاری برای سنجش نوآوری و توانمندیهای صنعتی یک کشور تأکید کرد.
این دیدگاه در سال ۲۰۱۵ با پیام تبریک شی به اولین کنفرانس جهانی رباتیک تقویت شد، جایی که او از نقش رباتیک بهعنوان نمادی از انقلاب فناوری و صنعتی سخن گفت. در سال ۲۰۲۴، لی کیانگ، نخستوزیر چین نیز در بازدید از نمایشگاه جهانی رباتیک، بر ضرورت تسریع نوآوری در این حوزه برای ایجاد نیروهای تولیدی جدید و بهبود کیفیت زندگی مردم تأکید کرد. این بازیها که بخشی از کنفرانس جهانی رباتیک ۲۰۲۵ بود، با محوریت «هوش مصنوعی + رباتیک» برگزار شد و به موضوعاتی مانند روندهای فناوری، جهتگیریهای صنعتی، استانداردها و پرورش استعدادها پرداخت.
رقابتی هیجانانگیز و پرچالش
در زمین بازیهای پکن، رباتهای انساننما لحظاتی تماشایی و گاه طنزآمیز خلق کردند. در مسابقات فوتبال، رباتها بارها به یکدیگر برخورد کرده و درهمتنیده به زمین افتادند. در مسابقات دوی ۱۵۰۰ متر نیز یکی از رباتها در اوج سرعت ناگهان سقوط کرد و واکنشهای پرشوری از تماشاگران برانگیخت.
با وجود این ناکامیها، توانایی برخی رباتها در بلند شدن مستقل بدون کمک انسان، تشویقهای بیوقفه تماشاگران را به دنبال داشت. بلیتهای این رویداد با قیمت ۱۲۸ تا ۵۸۰ یوان (حدود ۱۸ تا ۸۱ دلار) به فروش رسید و استقبال گسترده از آن نیز نشاندهنده پذیرش عمیق مفهوم «هوش تجسمیافته» در میان مردم چین بود.
تیمهای شرکتکننده، که ۱۹۲ تیم از دانشگاهها و ۸۸ تیم از شرکتهای خصوصی مانند یونیتیری و فورییر اینتلیجنس بودند، از رباتهای تولیدی شرکتهای چینی مانند «بوستر روباتیک» استفاده کردند. مکس پولتر، عضو تیم فوتبال رباتیک اچتیدبلیو از دانشگاه علوم کاربردی لایپزیگ آلمان، هدف از حضور در این رقابتها را نهتنها پیروزی، بلکه آزمایش رویکردهای جدید و نوآورانه عنوان کرد: «اگر چیزی را امتحان کنیم و شکست بخوریم، تنها یک بازی را از دست دادهایم اما این بهتر از سرمایهگذاری کلان روی محصولی است که ناکام میماند.»
کاربردهای عملی و دادههای ارزشمند
برگزارکنندگان این رویداد تأکید کردند که بازیهای رباتیک فراتر از یک نمایش سرگرمکننده، فرصتی برای جمعآوری دادههای ارزشمند برای توسعه رباتهای کاربردی است. به گفته مفسران، مسابقات فوتبالی که هماهنگی بین رباتها را به چالش میکشید، میتواند به بهبود همکاری رباتها در خطوط تولید کارخانهها کمک کند.
چالشهای مرتبسازی داروها و خدمات نظافتی نیز کاربردهای بالقوه رباتها در بیمارستانها، انبارها و محیطهای شهری را به نمایش گذاشت. این دادهها برای چین، که با چالش پیری جمعیت و رقابت فزاینده با ایالات متحده در فناوریهای پیشرفته روبهروست، اهمیت استراتژیک دارد.
سرمایهگذاری کلان و رقابت جهانی
چین در سالهای اخیر با سرمایهگذاریهای چند میلیارد دلاری در حوزه رباتیک، جایگاه خود را بهعنوان یکی از پیشگامان این صنعت تثبیت کرده است. این کشور نهتنها میزبان رویدادهای برجستهای مانند ماراتن جهانی رباتهای انساننما و کنفرانسهای رباتیک بوده، بلکه فروشگاههای اختصاصی برای عرضه رباتهای انساننما راهاندازی کرده است. این تلاشها بخشی از استراتژی کلان چین برای غلبه بر چالشهای جمعیتی و حفظ برتری در رقابت فناوری با غرب است.
بازیهای جهانی رباتهای انساننما نهتنها نمایشی از توانمندیهای فنی چین بود، بلکه پنجرهای به آیندهای گشود که در آن رباتها نقشهای کلیدی در صنعت، خدمات و حتی زندگی روزمره ایفا خواهند کرد. این رویداد که با همکاری مؤسسه الکترونیک چین و سازمان همکاری جهانی رباتیک برگزار شد، بستری برای تبادل دانش و تقویت همکاریهای بینالمللی فراهم کرد. با ادامه این روند، چین نهتنها به دنبال بازنویسی قواعد صنعت رباتیک است، بلکه میخواهد آیندهای را ترسیم کند که در آن فناوری، زندگی بشر را متحول کند.