کاربر گرامی

برای استفاده از محتوای اختصاصی و ویدئو ها باید در وب سایت هفت صبح ثبت نام نمایید

با ثبت نام و خرید اشتراک به نسخه PDF روزنامه، مطالب و ویدئو‌های اختصاصی و تمامی امکانات دسترسی خواهید داشت.

کدخبر: ۵۷۹۹۰۵
تاریخ خبر:

نقش‌آفرینی با چاشنی نوستالژی| نقد و بررسی Avowed؛ جدیدترین انحصاری ایکس باکس

نقش‌آفرینی با چاشنی نوستالژی| نقد و بررسی Avowed؛ جدیدترین انحصاری ایکس باکس

‌بازی Avowed در سرزمینی با نام Living Lands رخ می‌دهد، منطقه‌ای متنوع در جهان Eora با خطرات بی‌شمار

هفت صبح، امیر پایدار| در سال 2020 بود که جدیدترین بازی استودیوی Obsidian Entertainment که حالا بخشی از استودیوهای زیر مجموعه مایکروسافت بود معرفی شد. عنوانی تحت نام Avowed که قرار بود در دنیای Eora که جهان ساخته شده برای سری بازی Pillars of Eternity بود، جریان داشته باشد. با اینکه تیزر یک نگاه اجمالی کوتاه از آنچه ‌قرار بود Avowed باشد را ارائه داد‌ اما از همان ابتدا انتظارات را از این بازی به شدت بالا برد. انتظاراتی که مطمئنا حالا به بزرگ‌ترین چالش مخاطبان بازی تبدیل شده است.

 

‌بازی Avowed در سرزمینی با نام Living Lands رخ می‌دهد، منطقه‌ای متنوع در جهان Eora با خطرات بی‌شمار. البته سرزمینی زیبا با طیف وسیعی از محیط‌هایی که از جنگل‌های سرسبز تا دره‌های مرموز و بیابان‌ها را شامل می‌شود. بازیکنان نقش فرستاده‌ای از امپراتوری آدیر را بر‌عهده می‌گیرند که وظیفه بررسی یک طاعون مرموز به نام Dream Scourge را دارد. اولین مواجهه مخاطب با Avowed با جهان‌سازی آبسیدین از این بازی است.

 

در بخش هنری پالت رنگی متنوع بازی (برخلاف تیزر اول) محیطی رنگارنگ و شاد را به تصویر می‌کشد‌ و در لایه زیرین داستانی شروع می‌شود که روایتگر مشکلات متعدد جهان Eora است. مشکلاتی جدی که با مفاهیم عمیق و فلسفی مانند چگونگی مرگ و انتقال روح به جهان دیگر در ارتباط است. این نوع طراحی هنری همخوانی چندانی با آنچه ‌ انتظار می‌رود از جهان تاریک Eora ارائه شود، ندارد و حداقل در فصل افتتاحیه و چند ساعت اولیه بازی، مخاطب را از درگیری با Avowed دور نگه می‌دارد. مخصوصا اگر بازیکن از طرفداران استودیویی ‌و سری POE را تجربه کرده باشد.

 

همیشه Obsidian در دو دهه اخیر، جایگاه والایی بین طرفداران RPG داشته. بیشتر نقش‌آفرینی‌بازها، متفق‌القول هستند که علاوه بر پرکارترین استودیوی این ژانر، آبسیدین مورد اعتماد بوده و با توجه به افراد نخبه‌ای که در این تیم هستند، آثار آنها همیشه ارزشمند است. با پیشروی در Avowed حتی اگر افتتاحه هم ناامیدتان کرده باشد، بالاخره بعد از حدود 3 ساعت امضای کاری آبسیدین رونمایی می‌شود.

 

وقتی وارد یک کوئست فرعی می‌شوید که روایت آن با داستان اصلی گره خورده‌‌، انتخابی بسیار دشوار را پیش روی‌تان می‌گذارد. همزمان که این اتفاقات در Lore پیچیده و پرداخت شده Eora در جریان هستند و مفاهیم عمیقی را با خود همراه دارد. سیستم دیالوگ کلاسیک در اینجا خودنمایی می‌کند و المان‌های نقش‌آفرینی که برای پیشرفت دادن توانایی‌های شخصیت‌تان برای آن زحمت کشیده بودید، در اینجا کاملا کاربردی و منطقی به نظر می‌رسد.

 

با اینکه همچنان برخی از ساید کوئست‌ها در حد و اندازه‌های نام آبسیدین نیست و دلیل آن را هم می‌توان در سیکل توسعه، بودجه و تعداد نفرات دخیل در ساخت بازی ریشه‌یابی کرد‌ اما برخی مراحل هستند که طرفداران نقش‌آفرینی را هیجان‌زده کنند. بازی را می‌توان با دو دوربین اول و سوم شخص دنبال کرد. دوربین اول شخص بیشتر برای مبارزات و نمای سوم شخص برای گشت و گذار و اکتشاف در محیط مناسب است.

 

اضافه کردن دوربین سوم شخص تصمیم درستی بوده که کمک می‌کند تا نمای دید تکراری نشود. در مبارزات اما‌ این نمای اول شخص است که کاربرد بیشتری دارد. در این بخش با طیف وسیعی از سلاح‌ها روبرو هستیم که محال است تا انتهای بازی برای‌تان خسته‌کننده شود. هر کس با توجه به سبک بازی خود و با توجه به شناور بودن سیستم کلاس‌های بازی، می‌تواند سبک مبارزات خود را داشته باشد. 

 

همچون Skyrim هر دست به صورت جداگانه در مبارزات تاثیر دارد و می‌تواند سلاحی جداگانه حمل کند. (به جز سلاح‌هایی که هر دو دست را درگیر می‌کنند) در این بین می‌توانید ترکیبی دوتایی از سلاح سرد، سلاح گرم و جادو را برای مبارزات انتخاب کنید.

 

مضاف بر اینکه زیرساخت نقش‌آفرینی بازی در این بخش هم حضور دارد و با نگه داشتن LB می‌توان مبارزات را متوقف‌‌، از پوشن‌ها استفاده کرد، بمب‌ها را به کار گرفت، اسپل‌ها را فعال کرد و البته به همراهان دستور داد. همچنان در این بخش اطلاعات مفیدی درباره نحوه عملکرد و مقاومت دشمنان به عناصر به کار رفته دارد.

 

در انتها باید به این جمع‌بندی رسید که Avowed یک بازی RPG خیلی خوب اما به شکل AA است. برای نگارنده به عنوان دوستدار آبسیدین و Pillars of Eternity و کسی که انتظار بالایی از این بازی داشت، گاهی اوقات در برخورد با مقیاس، بلندپروازی، رویکرد و سبک هنری، ناامید‌کننده و بیشتر حسرت‌آور است.

 

چرا‌که دریایی از پتانسیل‌های منحصر به فرد را می‌بینیم که در صورت داشتن بودجه بیشتر و با جاه‌طلبی می‌توانستم الان آن را به عنوان کاندیدای بازی سال در همین ماه دوم 2025 معرفی کنم. اما گاهی هم در برخورد با نحوه شکل‌گیری ستینگ، مکانیک‌های نقش‌آفرینی، دخیل کردن مفاهیم عمیق در کوئست‌ها و سیستم تصمیم و تاوان، همان مخلوق دوست‌داشتنی آبسیدین است که همچنان جادوی نخبگان RPGساز را با خود همراه دارد.

 

کدخبر: ۵۷۹۹۰۵
تاریخ خبر:
ارسال نظر